💠 جایگاه رهبران سیاسی در جنگ‌جهانی دوم💠
✍ در جنگ جهانی دوم، ژنرال‌ها مدیرانی بودند که اگر به خدمات دولتی می‌پرداختند مردم به آنان کمتر اقبال می‌کردند. «رومل»، بیشتر به نظر انگلیسی‌ها و نه آلمانی‌ها، شخصیتی خیال‌پرداز بار آمده بود.
🔵 «مونتگمری» داستانی درباره خودش سرهم کرد، اما دوبار تنها با یک عذرخواهی فروتنانه از خطر اخراج جست. تنها رهبران سیاسی بودند که اساساً اهمیت و اعتبار داشتند. هنگامی که ژنرال‌های آلمانی، یا برخی از آنان کوشیدند تا هیتلر را از سریر قدرت به زیر بکشند، متوجه شدند که کسی از آنان پیروی نمی‌کند.
🔴 چرچیل شخصیت‌های نیرومندی مانند «ویول» و «اوچینلک» را از کار برکنار کرد. استالین ژنرال‌های خود را دسته دسته از کار برکنار کرد، و حتی «ژوکوف» در برابر او می‌لرزید. گزافه نیست اگر بگوییم که این چهار مرد، یعنی هیتلر، چرچیل، روزولت و استالین ، هر تصمیم مهم جنگی را شخصا می‌گرفتند، و «موسولینی» نیز عاجزانه تلاش می‌کرد از آنان تقلید کند.
🟠تنها ژاپن در اینهمه مدت، تحت رهبری یک کمیته کم و بیش بی‌نام اداره می‌شد. همه این مردان بزرگ تجربه جنگی داشتند. هیتلر و موسولینی سربازان خط جبهه بودند؛ چرچیل و روزولت در جنگ جهانی اول مقامی دولتی داشتند، و چرچیل در سنگر‌ها نیز جنگیده بود؛ استالین در جنگ داخلی روسیه، فرماندهی عالی را برعهده داشت. آنها جنگ را، اگرنه بهتر از مشاوران‌شان، دست‌کم به خوبی آنان درک می‌کردند.
📕کتاب «جنگ جهانی دوم»
🖊نوشته «ای.جی.پی. تیلر»
📝ترجمه «بهرام فرداد امینی»
📄صفحه ۲۱
🌹 @Historiumclub 🌹
✍ در جنگ جهانی دوم، ژنرال‌ها مدیرانی بودند که اگر به خدمات دولتی می‌پرداختند مردم به آنان کمتر اقبال می‌کردند. «رومل»، بیشتر به نظر انگلیسی‌ها و نه آلمانی‌ها، شخصیتی خیال‌پرداز بار آمده بود.
🔵 «مونتگمری» داستانی درباره خودش سرهم کرد، اما دوبار تنها با یک عذرخواهی فروتنانه از خطر اخراج جست. تنها رهبران سیاسی بودند که اساساً اهمیت و اعتبار داشتند. هنگامی که ژنرال‌های آلمانی، یا برخی از آنان کوشیدند تا هیتلر را از سریر قدرت به زیر بکشند، متوجه شدند که کسی از آنان پیروی نمی‌کند.
🔴 چرچیل شخصیت‌های نیرومندی مانند «ویول» و «اوچینلک» را از کار برکنار کرد. استالین ژنرال‌های خود را دسته دسته از کار برکنار کرد، و حتی «ژوکوف» در برابر او می‌لرزید. گزافه نیست اگر بگوییم که این چهار مرد، یعنی هیتلر، چرچیل، روزولت و استالین ، هر تصمیم مهم جنگی را شخصا می‌گرفتند، و «موسولینی» نیز عاجزانه تلاش می‌کرد از آنان تقلید کند.
🟠تنها ژاپن در اینهمه مدت، تحت رهبری یک کمیته کم و بیش بی‌نام اداره می‌شد. همه این مردان بزرگ تجربه جنگی داشتند. هیتلر و موسولینی سربازان خط جبهه بودند؛ چرچیل و روزولت در جنگ جهانی اول مقامی دولتی داشتند، و چرچیل در سنگر‌ها نیز جنگیده بود؛ استالین در جنگ داخلی روسیه، فرماندهی عالی را برعهده داشت. آنها جنگ را، اگرنه بهتر از مشاوران‌شان، دست‌کم به خوبی آنان درک می‌کردند.
📕کتاب «جنگ جهانی دوم»
🖊نوشته «ای.جی.پی. تیلر»
📝ترجمه «بهرام فرداد امینی»
📄صفحه ۲۱
🌹 @Historiumclub 🌹