میل به نوشتن دارم آن هم آنگونه که آنقدر بنویسم تا بمیرم. از آن حس ها که میل به اسارت در آوردن جمله ها را داری و خودت هم نمیدانی چرا. ولی هیچ چیز نمی نویسم. لج کرده ام با خودم شاید هم این یک نوع لجاجت یا انتقام گرفتن است بین من و کلمات. به تلافی روزهایی که میخواستم از زبانم جاری شوند ولی آنها فقط مکتوب شدن و خوانده نشدن را دوست داشتند.