https://telegram.me/aydinliq
جامعه و اخلاق بزرگترین قربانی توتالیتاریسم.
بزرگترین قربانی ناکارآمدی، فساد و دیکتاتوری در سیستمهای توتالیتر اخلاق است. در چنین سیستمهایی اخلاق به صورت سیستماتیک وهمه جانبه مورد هجمه قرار گرفته و بنیان های اخلاقی ویران می گردد. در آشفته بازار سقوط اخلاقی معیارها و ارزشهای اجتماعی نیز رو به نابودی قرار گرفته و انسانها بیشتر از پیش از هم فاصله گرفته و امکان همدلی و دیالوگ و باهم زیستن رو به از بین رفتن می گذارد.
در چنین شرایطی به جای اخلاق اجتماعی ، تحمیلات صاحبان قدرت فارغ از جنبه و تبعات اخلاقی چنین تحمیلاتی در جامعه رواج یافته و به نوعی "مشروعیت موقت" می یابد. این خود باعث بیشتر و عمیقتر شدن سقوط اخلاقی و آشفتگی اجتماعی می گردد. چنین شرایطی یا باعث نابودی و اضمحلال سیستم حاکم می گردد و یا باعث می شود که بخشی از سیستم بر بخشهای دیگر سلطه و سیطره یافته و نوعی حکومت میلیتاریستی با حذف تمامی فضا های تنفس جامعه و حاکمیت زور بر جامعه تحقق یابد. حاکمیت سلاح بر انسان، پایان آشفتگی های ذکر شده نیست. بلکه لاپوشانی آنها و پنهان نمودن آنهاست. بدین ترتیب فساد در بعد پنهان و دور از چشم گسترش یافته و هر روز عمیقتر می گردد. این به معنی حیات ظاهری جامعه با استفاده از دستگاههای زنده نگه دارنده مصنوعی است، در حالی که جامعه به حالت کما رفته است.
کره شمالی یکی از نمونه های بارز چنین حیات در کما است.
تشکیل بعد متفاوتی از حیات انسانی و فرهنگی در خارج از فرهنگ و حیات سیستم ساز و فرمایشی و معیار قرار دادن ارزش های ملی و انسانی که دارای ماهیتی دموکراتیک و آزادی خواهانه است و رفتار در چنین اتمسفری و بی تفاوتی فعال و آگاهانه به آموزه ها و معیارهای فرمایشی شاید بتواند تشکیل سپری محافط در برابر نابودی جامعه و داشته های آن صورت بخشد.
با در نظر گرفتن این موضوع که، در صورت نابودی جامعه، حیات فردی نیز نابود خواهد شد، و نخواهیم توانست به نتیجه راهبردی و عملی در قبال رفتارهای منسجم دست یابیم. لزوم تقویت جامعه در برابر دولت بسیار حیاتی و مهم است.
در فقدان حضور جامعه ای نیرومند تمامی افراد جامعه دچار نابودی و بی هویتی و شکست شده و تمامی داشته های بشری نابود شده و از بین خواهد رفت و آنچه باقی خواهد ماند زمین سوخته ایست که هیچکس قادر به زندگی در آن نخواهد شد.
https://telegram.me/aydinliq
جامعه و اخلاق بزرگترین قربانی توتالیتاریسم.
بزرگترین قربانی ناکارآمدی، فساد و دیکتاتوری در سیستمهای توتالیتر اخلاق است. در چنین سیستمهایی اخلاق به صورت سیستماتیک وهمه جانبه مورد هجمه قرار گرفته و بنیان های اخلاقی ویران می گردد. در آشفته بازار سقوط اخلاقی معیارها و ارزشهای اجتماعی نیز رو به نابودی قرار گرفته و انسانها بیشتر از پیش از هم فاصله گرفته و امکان همدلی و دیالوگ و باهم زیستن رو به از بین رفتن می گذارد.
در چنین شرایطی به جای اخلاق اجتماعی ، تحمیلات صاحبان قدرت فارغ از جنبه و تبعات اخلاقی چنین تحمیلاتی در جامعه رواج یافته و به نوعی "مشروعیت موقت" می یابد. این خود باعث بیشتر و عمیقتر شدن سقوط اخلاقی و آشفتگی اجتماعی می گردد. چنین شرایطی یا باعث نابودی و اضمحلال سیستم حاکم می گردد و یا باعث می شود که بخشی از سیستم بر بخشهای دیگر سلطه و سیطره یافته و نوعی حکومت میلیتاریستی با حذف تمامی فضا های تنفس جامعه و حاکمیت زور بر جامعه تحقق یابد. حاکمیت سلاح بر انسان، پایان آشفتگی های ذکر شده نیست. بلکه لاپوشانی آنها و پنهان نمودن آنهاست. بدین ترتیب فساد در بعد پنهان و دور از چشم گسترش یافته و هر روز عمیقتر می گردد. این به معنی حیات ظاهری جامعه با استفاده از دستگاههای زنده نگه دارنده مصنوعی است، در حالی که جامعه به حالت کما رفته است.
کره شمالی یکی از نمونه های بارز چنین حیات در کما است.
تشکیل بعد متفاوتی از حیات انسانی و فرهنگی در خارج از فرهنگ و حیات سیستم ساز و فرمایشی و معیار قرار دادن ارزش های ملی و انسانی که دارای ماهیتی دموکراتیک و آزادی خواهانه است و رفتار در چنین اتمسفری و بی تفاوتی فعال و آگاهانه به آموزه ها و معیارهای فرمایشی شاید بتواند تشکیل سپری محافط در برابر نابودی جامعه و داشته های آن صورت بخشد.
با در نظر گرفتن این موضوع که، در صورت نابودی جامعه، حیات فردی نیز نابود خواهد شد، و نخواهیم توانست به نتیجه راهبردی و عملی در قبال رفتارهای منسجم دست یابیم. لزوم تقویت جامعه در برابر دولت بسیار حیاتی و مهم است.
در فقدان حضور جامعه ای نیرومند تمامی افراد جامعه دچار نابودی و بی هویتی و شکست شده و تمامی داشته های بشری نابود شده و از بین خواهد رفت و آنچه باقی خواهد ماند زمین سوخته ایست که هیچکس قادر به زندگی در آن نخواهد شد.
https://telegram.me/aydinliq