📡 @ayegraphy
💠چند لحظه تامل ...💠
💠 اين آيه انسان را مورد عتاب قرار داده، منظور از اين انسان،افرادى هستند كه منكر روز جزايند، چون دنبال اين آيات فرموده:(كلا بل تكذبون بيوم الدين) و معلوم است كه تكذيب يوم الدين، كفر و مستلزم انكار تشريع دين است، و اين انكار هم مستلزم انكار ربوبيت خداى تعالى است،و اگر چنين شخصى را انسان خواند، براى اين بود كه حجت و يا شبيه حجتى باشد براى اينكه بفهماند نعمت هايى كه در آيات بعد مى شمارد تماميش براى تك تك انسانها نيست، بلكه مجموع آنها ثابت است براى تمام انسانها.
.
💠 در اين آيه مى بينيم كه غرور را معلق به دو صفت (ربوبيت) و (كرم) خدا كرده،و اين بدان منظور بوده كه بفهماند علت عتاب و توبيخ چه بود، و حاصلش اين است كه تمرد مربوب و سرگرمى و فرو رفتن سراپايش در معصيت ربى كه مدبر امر او است،و نعمت هاى ظاهرى و باطنيش سراپاى وجود او را فرا گرفته، كفرانى است كه هيچ فطرت سليمى در زشتى آن شك ندارد،و بدون دغدغه مرتكبش را مستحق عقاب مى داند،مخصوصا در موردى كه رب منعم، كريم هم باشد،يعنى اگر نعمتى مى دهد و عطايى مى كند هيچ قسم سودى را براى خود منظور ندارد،و علاوه بر اين در احسانى كه مى كند بديها و نادانيها و نافرمانيهاى مربوب را در نظر نمى گيرد،و از همه اغماض مى كند، كه كفران چنين ربى باز هم زشت تر و توجه عتاب و مذمت شديدتر و روشن تر است.
.
💠 پس اينكه فرمود:(يا ايها الانسان ما غرك بربك الكريم) استفهامى است توبيخى كه انسان را به صورت سؤال در برابر كفرانى مخصوص يعنى بدون عذر و بهانه مذمت مى كند،و آن كفران مخصوص، كفران نعمت هاى ربى است كريم.
.
💠 انسان در برابر اين سؤال جوابى ندارد،و نمى تواند بگويد: پروردگار كرم تو مرا مغرور كرد، چون پروردگارش قبلا به زبان انبيايش به او پيام داده بود كه :
.(لئن شكرتم لازيدنكم و لئن كفرتم ان عذابى لشديد)،و نيز فرموده بود:
.(و اما من طغى و اثر الحيوه الدنيا فان الجحيم هى الماوى)، و از اين قبيل پيامهاى ديگر كه تصريح مى كند به اينكه معاندين مفرى از عذاب ندارند و معلوم است كه بعد از بيان و تماميت حجت، ديگر عذرى نمى ماند، و اگر در عين حال گنهكار بتواند بگويد (كرم تو مغرورم كرد) و به صرف گفتن اين حرف عذاب از او برطرف شود، بايد در مورد كافر معاند هم كافى باشد و حال آنكه چنين نيست، چون گفتيم بعد از بيان عذرى نيست.
💠از همينجا روشن مى شود كه گفتار بعضى از مفسرين كه گفته اند: آوردن كلمه (كريم) در آيه از باب تلقين حجت است،كه آن نيز مظهرى از كرم است.درست نيست.
📡 @ayegraphy
💠چند لحظه تامل ...💠
💠 اين آيه انسان را مورد عتاب قرار داده، منظور از اين انسان،افرادى هستند كه منكر روز جزايند، چون دنبال اين آيات فرموده:(كلا بل تكذبون بيوم الدين) و معلوم است كه تكذيب يوم الدين، كفر و مستلزم انكار تشريع دين است، و اين انكار هم مستلزم انكار ربوبيت خداى تعالى است،و اگر چنين شخصى را انسان خواند، براى اين بود كه حجت و يا شبيه حجتى باشد براى اينكه بفهماند نعمت هايى كه در آيات بعد مى شمارد تماميش براى تك تك انسانها نيست، بلكه مجموع آنها ثابت است براى تمام انسانها.
.
💠 در اين آيه مى بينيم كه غرور را معلق به دو صفت (ربوبيت) و (كرم) خدا كرده،و اين بدان منظور بوده كه بفهماند علت عتاب و توبيخ چه بود، و حاصلش اين است كه تمرد مربوب و سرگرمى و فرو رفتن سراپايش در معصيت ربى كه مدبر امر او است،و نعمت هاى ظاهرى و باطنيش سراپاى وجود او را فرا گرفته، كفرانى است كه هيچ فطرت سليمى در زشتى آن شك ندارد،و بدون دغدغه مرتكبش را مستحق عقاب مى داند،مخصوصا در موردى كه رب منعم، كريم هم باشد،يعنى اگر نعمتى مى دهد و عطايى مى كند هيچ قسم سودى را براى خود منظور ندارد،و علاوه بر اين در احسانى كه مى كند بديها و نادانيها و نافرمانيهاى مربوب را در نظر نمى گيرد،و از همه اغماض مى كند، كه كفران چنين ربى باز هم زشت تر و توجه عتاب و مذمت شديدتر و روشن تر است.
.
💠 پس اينكه فرمود:(يا ايها الانسان ما غرك بربك الكريم) استفهامى است توبيخى كه انسان را به صورت سؤال در برابر كفرانى مخصوص يعنى بدون عذر و بهانه مذمت مى كند،و آن كفران مخصوص، كفران نعمت هاى ربى است كريم.
.
💠 انسان در برابر اين سؤال جوابى ندارد،و نمى تواند بگويد: پروردگار كرم تو مرا مغرور كرد، چون پروردگارش قبلا به زبان انبيايش به او پيام داده بود كه :
.(لئن شكرتم لازيدنكم و لئن كفرتم ان عذابى لشديد)،و نيز فرموده بود:
.(و اما من طغى و اثر الحيوه الدنيا فان الجحيم هى الماوى)، و از اين قبيل پيامهاى ديگر كه تصريح مى كند به اينكه معاندين مفرى از عذاب ندارند و معلوم است كه بعد از بيان و تماميت حجت، ديگر عذرى نمى ماند، و اگر در عين حال گنهكار بتواند بگويد (كرم تو مغرورم كرد) و به صرف گفتن اين حرف عذاب از او برطرف شود، بايد در مورد كافر معاند هم كافى باشد و حال آنكه چنين نيست، چون گفتيم بعد از بيان عذرى نيست.
💠از همينجا روشن مى شود كه گفتار بعضى از مفسرين كه گفته اند: آوردن كلمه (كريم) در آيه از باب تلقين حجت است،كه آن نيز مظهرى از كرم است.درست نيست.
📡 @ayegraphy