🔰ای درویش، خدا به غایت نزدیک است، کما قال تعالی: «وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید» و در قرآن و احادیث مانند این بسیار است اما چه فایده که مردم دور دور دور افتاده‌اند و از معرفت خدای و از معرفت قرب خدای بی‌بهره و بی‌نصیب‌اند، همه‌روز فریاد می‌کنند و می‌گویند که خدای می‌طلبیم و نمی‌دانند که خدای حاضر است و حاجت به طلب کردن نیست. ای درویش، خدای از بعضی دور و از بعضی نزدیک نیست، خدای با همه است، جملۀ موجودات در قرب او را برابرند، اعلی اعلیین و اسفل‌السافلین در قرب او یکسان است، قرب و بُعد نسبت به علم و جهل ما گفته‌اند؛ یعنی هر که عالم‌تر است، نزدیک‌تر است و اگر نه هیچ ذره‌ای از ذرات موجودات نیست که خدای به ذات با آن نیست و بر آن محیط نیست و از آن آگاه نیست. سخن کوتاه شد و الله اکبر.
🖌چون خداوند لطیف است، حتی از رگ گردن هم به انسان نزدیک‌تر است؛ ولی انسان به علت تعلقاتش، از خدا دور افتاده است. هرچه تعلقات انسان بیشتر باشد، از خدا دورتر است. انسانها به دنبال خدا می‌گردند، در حالی که خدا به آن‌ها نزدیک است. در حقیقت، قرب و بُعد بستگی به علم و آگاهی انسانها دارد. بنابراین هر انسانی که آگاه‌تر باشد، به خدا نزدیک‌تر است. هرچند ذات آگاهی، لطیف است، اما ممکن است متعلَّق آن لطیف نباشد. اندیشیدن به ریاست و ثروت می‌تواند آگاهی را از لطیف‌بودن خارج کند.
📒کتاب عرفان شرقی، شرح استاد دینانی بر رساله ”مقصد اقصی” عزیزالدین نسفی، صفحه ۱۱۴
🍃
@DrEbrahimiDinani
