به باکس اُردرگذاری نگاه کنید. در این باکس، کسانی که در طرف قرمز رنگ، اُردرگذاری کرده‌اند، عرضه کنندگان این قرارداد هستند. کسانی که در طرف آبی اُردر گذاری کرده‌اند، متقاضیان این قرارداد هستند.

گفتیم از آنجایی که در قراردادهای آپشن عمده ریسک بر دوش عرضه کننده است، شما بعنوان متقاضیِ قرارداد، باید به او قدری پول بدهید تا ریسک را بپذیرد و قرارداد را با شما ببندد. به این پول وجه پرمیوم یا صرف می‌گویند و گفتیم که این مبلغ در بازار از طریق فرایند حراج مشخص می‌شود.
برای مثال در این مورد، یک نفر در طرف عرضه گفته است با وجه پرمیوم ۳,۴۹۷ ریال حاضرم با هر متقاضی که تمایل داشته باشد، ۳ قرارداد ببندم!
در طرف متقاضیان، این قیمت را زیاد دانسته‌اند و نهایتا حاضر به پرداخت ۳,۱۱۱ ریال هستند.
توجه کنید، مبلغ ذکر شده برای هر قرارداد ضربدر اندازه آن می‌شود. برای مثال شخص عرضه کننده که گفته است حاضر است ۳ قرارداد با قیمت ۳,۴۹۷ ببند، چون اندازه هر قرارداد ۱۰۰۰ سهم است، پس ۳,۴۹۷ ضربدر ۳۰۰۰ می‌شود مجموعاً ۱۰,۴۹۱,۰۰۰ ریال.