برای آزادی

اقدامات سرکوبگرانه رژیم در بهبهان در آستانه سالگرد قیام آبان ۹۸
🔻 رژیم آخوندی در وحشت از تجمع و تظاهرات مردم بهبهان در سالگرد قیام آبان ۹۸ دست به اقدامات مختلفی زده است.
🔻 یک هموطن بهبهانی در این خصوص روز سه‌شنبه ۲۰آبان گفت: «رژیم برای جلوگیری از تجمع و تظاهرات مردم در سالگرد شهدای قیام آبان در آرامستان رضوان در بهبهان جاده منتهی به آرامستان را از چند روز قبل خراب کرد و بست. این شیوه را ۲سال پیش عینا در جاده پاسارگاد در پنجم آبان ۹۷ بکار گرفت و از پنجم آبان شروع به آسفالت کردن جاده کرد تا از ورود جمعیت به پاسارگاد جلوگیری کند».
🔻 این شهروند افزود: «هم‌چنین از یک هفته قبل ۷۱شهروند بهبهانی را به جرم فعالیت در قیام آبان به دادگاه فراخواندند و علاوه بر این از چند روز پیش تاکنون اینترنت در بهبهان به‌شدت ضعیف شده است.
🔻 جو شهر بهبهان پلیسی است و به‌شدت در خیابانهای اصلی مأمور و بسیجی کاشته‌اند».

خامنه‌ای و روحانی؛ مخالفین اصلی تعطیلی تهران چرا؟


خامنه‌ای و روحانی؛ مخالفین اصلی تعطیلی تهران چرا؟ سه روز است که آمار مبتلایان روزانه کرونا در کشور مطابق آمار دولتی، از مرز ۱۰ هزار نفر عبور کرده است. آمار کشته‌ها هم به اوج رسیده و امروز چهارشنبه به ۴۶۲نفر رسیده. هرروز، تلخ‌تر از دیروز می‌شود. کادر درمان کشور به صورت کلان مبتلا شده و می‌شوند و یا اگر هم مبتلا نشوند، خسته و نگران از جان خود و دیگران‌اند.

کار در برخی مراکز درمانی به صدور مجوزهای خطرناکی رسیده که بر اساس آن‌ها، پرسنل درمانی با وجود تست مثبت کرونا به دلیل این‌که علائم شدید ندارند، باید به کار خود ادامه دهند، چون نیروی جایگزین برای آن‌ها ندارند. بسیاری فعالان و کارگزاران مرتبط با کرونا ازجمله روسای نظام پزشکی، شورای شهر تهران، ستاد مقابله با کرونا در تهران و برخی اعضای ستاد ملی مقابله با کرونا خواهان تعطیلی تهران به عنوان کانون کرونا شدند.

اخیراً نیز شاهد انتشار نامه‌ی سرگشاده هشدارآمیز ۶۵ رئیس دانشکده و دانشگاه علوم پزشکی کشور در مورد ضرورت تعطیلی دوهفته‌ای سراسری بودیم. این درحالی‌که آنان در این نامه زمستان پیش رو را هولناک توصیف کرده‌اند.

بدنه کارشناسی حکومت خواهان تعطیلی است
مینو محرز به ‌تازگی در یک گفت‌وگوی رسانه‌ای به‌صراحت گفت که عدم تعطیلی تهران، زمینه‌ساز یک فاجعه‌ی انسانی‌ست. در چنین شرایطی و درحالی‌که انتظار جامعه، تعطیلی دوهفته‌ای تهران بود، خبرها حاکی از آن است که بنا ندارند تهران را تعطیل کنند.

گفت شد قرار است شهر را تعطیل نکنند و به جای‌اش یکی از همان دستورات نمایشی بی‌ثمر و بدون پشتوانه‌ی عملی را اجرا کنند. این‌که برخی مشاغل پس از ساعت شش عصر تعطیل شوند! بخشنامه‌ای که باعث تمسخر در فضای مجازی شد و برخی مردم به ‌طعنه حرف از ویروس‌های جهش‌یافته‌ای زدند که هوشمندانه، گویا فقط از ساعت ۶ به بعد قدرت بیماری‌زایی دارند!

بیشتر بخوانید
محبوب‌فر؛ نهادهای امنیتی پشت ستاد کرونا اهداف دیگری را دنبال می‌کنند

ابتدا عدم تعطیلی تهران را ناشی از مخالفت استاندار تهران دانستند! اما بعد معلوم شد که نه استاندار تهران اسم مستعار روحانی است. اوست که یکه‌تاز مخالفت با تعطیلی پایتخت است. پر واضح است که روحانی در این زمینه‌ها طابق النعل بالنعل از خامنه تبعیت می‌کند. طی چند ماه اخیر این چندمین موضوع تصمیم‌گری عمده است که روحانی و خامنه‌ای به صورت متحد در مقابل آرای لایه پایین‌تر و کارشناسی حاکمیت قرار می‌گیرند.

خامنه‌ای و روحانی و مرز سرخ قیام
محبوب‌فر یک کارشناس حکومتی در همین زمینه می‌گوید: «من معتقدم بیشتر تصمیمات ستاد به جای اینکه ملی باشد، سیاسی است. تصمیمات آنها جنبه سیاسی دارد. هدف‌شان بیشتر معیشت مردم است، نه سلامت مردم. معتقدم دولت منابع لازم در خصوص تأمین معیشت مردم را در اختیار دارد، اما برای این‌که ضرر نکند از همان ابتدا سیاست‌هایش حول محور معیشت و اقتصاد جامعه چرخید. از طرفی ستاد به‌اصطلاح ملی کرونا کارشناسان و متخصصان بهداشتی مستقل و متعهد و غیردولتی را اجازه نمی‌دهد صدای‌شان شنیده شود. ستاد امروز به‌ جای افراد متخصص و علمی مملو از افراد سیاسی است».

از فحوای این کلمات می‌توان فهمید که سر سیاسی این حاکمیت یعنی خامنه‌ای و روحانی در یک کشاکش دایم با سر کارشناسی و علمی هستند. روحانی و خامنه‌ای بی‌شکاف از مرز سرخ قیام می‌چینند. برای آنان اصلا مرگ و میر مردم اهمیت ندارد. آنان نمی‌خواهند تحولی رخ دهدکه زمینه‌ساز قیام شود. روحانی بودجه لازم را به گفته این کارشناس دارد اما نمی‌خواهد هزینه کند. شاید هم روحانی و خامنه‌ای به روزهایی سخت‌تر از این فکر می‌کنند. آنان می‌دانند به زودی خشم توده‌ها سرریز خواهد شد. پس عّده و عُده خود را نگه داشتند برای روز مبادا. اما بعید است که خشم مردم اجازه بهره‌گیری از آن به آنها بدهد. تاریخ گواهی خواهد کرد.

سرپل ذهاب هنوز زخمی است
درباره صد هزار نفر آواره این زلزله اگر بخواهم دقیق‌تر بگوییم؛ در این هزار روز هزار بدبختی به خود دیده‌اند. از زندگی روزهای اول در چادرهایی که یا باد تلاش می‌کرد آن را به هوا ببرد و یا باران از گوشه و کنار واردش می‌شد. نایلون و کندن مجرای آب در برابر باران‌های رگباری تاب نمی‌آورد. خانواده‌ها مجبور بودند همان چند تکه پتو اهدایی مردم و بخاری برقی اهدایی خیرین و چند قطعه وسیله‌ای که از زیر آوارها جمع کرده بودند را مدام این دست و آن دست کنند تا از آب و گل در امان بماند.

بعدها هم که کانکس رسید، تفاوتی ایجاد نشد. حقیقیت اینکه کانکس در روزهای تابستانی سرپل ذهاب و ازگله با تصورات ما فرق دارد. کانکس‌هایی که در تابستان اگر دست کسی به سقف آن که در معرض آفتاب بود می‌خورد، تاول می‌زد و هیچ کولر آبی و گازی هوای دم کرده داخل آن را جوابگو نبود.

بیشتر بخوانید
اولتیماتوم ۴۸ساعته به زلزله‌زدگان سرپل‌ذهاب ، کانکس‌ها را خالی کنید!

زلزله کرمانشاه؛ یک زلزله شوم به‌نام ولایت فقیه

زلزله کرمانشاه؛ «شناسایی ضد انقلاب» و کمک یک‌میلیارد تومانی اپوزیسیون

از گذران زمستان در کانکس‌ها هم عکس‌هایی هست که دل هر بیننده‌ای را به درد می‌آورد. عکس‌هایی از کانکس‌های واژگون شده در مسیر باد که برخی از آنها دیگر قابل استفاده نبود. یا کانکس‌هایی که کافی است فقط یک قسمت آن با پتو یا موکت پوشانده نشود و در روزهای سرد پای کسی به گوشه کانکس بخورد و یخ بزند.

کانکس‌هایی که آنقدر سرد بود که گاها یا سیم بخاری برقی برای گرم آن آب می‌شد و آتش می‌گرفت. یا گاز بخاری‌ها و گرمکن‌های غیراستاندارد جان کسانی که در این کانکس‌ها خوابیده بودند را هر لحظه تهدید می‌کرد.

دولتی که مردم را فراموش کرد
دردناکی زجه کسانی که تمام مغازه و سرمایه‌های خود را از دست دادند، دامدارانی که لاشه گاو و گوسفندهایشان را در چاله‌های بزرگ دفن کردند. چند هزار نفری که چندین ماه بیکار بودند و با کنسروهای اهدایی مردم و نان و غذای خیرین شکم خود و خانواده‌هایشان را سیر می‌کردن هم گوشه دیگری از مصائب این زلزله بود.

بله زلزله‌ای که نواحی غربی کرمانشاه را به زمان جنگ برگرداند، شهرها و روستاهایی خاموش با تلی از آوار.

حالا به گواهی اهالی این شهر، بعد از سه سال هنوز هم برغم همه یاوه بافی‌های حکومتی، بسیاری از مردم هنوز سرپناهی درست و حسابی ندارند. ساختمان‌هایی بنا شده اما معلوم نیست که برای کدام مصیبت زده و زلزله زده! مردم بسیاری هنوز در کانکس زندگی می‌کنند. سرمای زمستان درحال سرکشیدن است و باز آدم یاد آن کودک کردی می افتد که در آغوش مادرش از سرما جان داد….

هزاران تصویر از زنان با لباس‌های محلی و خاکی نشسته بر آوارها با دردی جانکاه.

اکنون سه سال پس از آن حادثه دردناک، برغم همه تبلیغات هنوز این مردم در زخم آن مصیبت درد می‌کشند. هزاران تصاویر از زلزله کرمانشاه در فضاهای مجازی نشان داده شد. معروف‌ترینش تصویر زنی است که به روی صورت بی‌جان کودکش پارچه سفیدی انداخته، روی زمین نشسته و بچه‌اش را از بغل جدا نمی‌کند.

زمین آرام بگیر! کودکان سرپل ذهاب هنوز در خوابند. سه سال پیش در چنین روزی بود که کرمانشاه لرزید. اما سرپل ذهاب ویران شد. کودکان این شهر محروم کردنشین تازه سر بر بالین نهاده بودند که خانه بر سرشان آوار شد. سرپل ذهاب شهری بود که ۸ سال جنگ ضد مردمی خمینی، آن را ویران کرده بود. هنوز زخم‌هایش التیام نیافته بود که زلزله رسید، بی رحم و آسیمه‌سر.
ساعت ۲۱ و ۴۸ دقیقه یکشنبه ۲۱ آبان‌ ۱۳۹۶، زمین لرزه‌ای به بزرگی ۷.۳ در ۳۰ کیلومتری شمال غرب سرپل ذهاب، در کرمانشاه رخ داد. برای این مردم محروم و منطقه فقر‌زده این زلزله بس سنگین بود. این زلزله ده شهر و ۱۶۳۳ روستا را متاثر ساخت. ۶۲۱کودک و زن و مرد کشته شدند و هزاران مصدوم شدند. ۳۶هزار واحد مسکونی تخریب شدند یا آسیب دیدند.