ماجرا دراز کنید، اما قصه کوتاه کنید.
بله داستان دختر خانمی است که رقصیده است. دنیای مجازی را هم به رقص وا داشته است انواع اقسام رقصنده در میدان امده اند تا قصه دراز کنند.
رفتار صدا و سیما محکوم دو قبضه است.
پرسشی دارم از آگاهان مجلس که این جا است که باید ماجرا دراز کنیم.چرا که قصه رقص کوتاه است فراموش می شود.
اما ماجرای این برخورد ها و اعتراف گرفتن ها را طرف مقابل ادامه می دهد.
خوب سوال این است چرا ادامه می دهد؟مگر از محکومیت ان اگاه نیست چه سودی می برد از این روش اعتراف گیری؟
اما ماجرا داراز تر کنیم اول ازبرخی روحانیون می پرسیم که شما مخالف این اعتراف گیری هستید.اعلام کنید که سبک زندگی تحمیلی نیست. پس طرحی دهید که فقه شما اجازه تنبیه قانونی را نمی دهد.ان گاه است که می شود با شما وارد گفتکوی دیگری شد.
بعد از جامعه شناسان می پرسیم این سبک زندگی در ایران دارای چه باید نباید هایی است که به ان باید پرداخته شود.
از روشنفکران عمومی می پرسیم که برخورد شما با این نوع مسائل چگونه باشد .دنباله جو رفتن یا صحه گذاشتن یا برخورد درست با موضوع ؟
مثلا ما سبک زندگی ها را به رسمیت می شناسیم اما هر سبکی را قبول نداریم.پس باید کدام وجه موضوع را عمده کنیم؟
اصولگرایان معترض به این اعتراف هم پاسخ دهند شما فقط به این دلیل که اعتراف تاثیر منفی برای نظام داشته است مخالفید.
سوال این است که خوب نظام باید فرد را مجازات کند اما علنی نکند؟
این نقد شما از این زوایه به نظام ریا کاری نیست.
پ-ن- عکس فائزه خانم را نگذاشتم چون نمی دانم از کدام عکس ایشان استفاده کنم که برایش باز مشکل نشود.
تقي رحماني
بله داستان دختر خانمی است که رقصیده است. دنیای مجازی را هم به رقص وا داشته است انواع اقسام رقصنده در میدان امده اند تا قصه دراز کنند.
رفتار صدا و سیما محکوم دو قبضه است.
پرسشی دارم از آگاهان مجلس که این جا است که باید ماجرا دراز کنیم.چرا که قصه رقص کوتاه است فراموش می شود.
اما ماجرای این برخورد ها و اعتراف گرفتن ها را طرف مقابل ادامه می دهد.
خوب سوال این است چرا ادامه می دهد؟مگر از محکومیت ان اگاه نیست چه سودی می برد از این روش اعتراف گیری؟
اما ماجرا داراز تر کنیم اول ازبرخی روحانیون می پرسیم که شما مخالف این اعتراف گیری هستید.اعلام کنید که سبک زندگی تحمیلی نیست. پس طرحی دهید که فقه شما اجازه تنبیه قانونی را نمی دهد.ان گاه است که می شود با شما وارد گفتکوی دیگری شد.
بعد از جامعه شناسان می پرسیم این سبک زندگی در ایران دارای چه باید نباید هایی است که به ان باید پرداخته شود.
از روشنفکران عمومی می پرسیم که برخورد شما با این نوع مسائل چگونه باشد .دنباله جو رفتن یا صحه گذاشتن یا برخورد درست با موضوع ؟
مثلا ما سبک زندگی ها را به رسمیت می شناسیم اما هر سبکی را قبول نداریم.پس باید کدام وجه موضوع را عمده کنیم؟
اصولگرایان معترض به این اعتراف هم پاسخ دهند شما فقط به این دلیل که اعتراف تاثیر منفی برای نظام داشته است مخالفید.
سوال این است که خوب نظام باید فرد را مجازات کند اما علنی نکند؟
این نقد شما از این زوایه به نظام ریا کاری نیست.
پ-ن- عکس فائزه خانم را نگذاشتم چون نمی دانم از کدام عکس ایشان استفاده کنم که برایش باز مشکل نشود.
تقي رحماني