Бу файзли ёмғирлар ёғар сен учун,
Бу офтоб чиқади сени қучай деб
Қушлар қанотини қоқар сен учун,
Тилагинг кутади, юлдуз, учай деб
Фазилатли ой ҳам ёритар йўлинг,
Замин кўтаради бошига мудом,
Аммо қурол ўқтаб иккала қўлинг,
Кўзларинг қонсирар урушқоқ одам.
Бало ёғдирасан босқин қасдида,
Ўзга юртларга кўз тикасан тўймай?!
Оналар кўз ёшин тўкмоқ мақсадинг,
Гўдаклар қонидан ичмоқдасан май .
Бир кун гўдакларнинг хуни тутади,
Ёқангдан олади афгор оналар
Инграган майиблар оҳи уради,
Юрагингда портлар шифохоналар.
Яшамаган ёшлар қони бўғзингда,
Вайрон шаҳарларнинг арвоҳи урар,
Қўлинг етган жойдан кетган боғ-роғлар,
тутуни сен билан баробар юрар!
Дунёга сачради вайронкор қонинг,
Сени туққан онанг қолди қарғишга,
Хайр де, тавба қил, ишониб қолма,
Сохта итоатга, сохта олқишга.
Ахборот асрининг ахборотлари,
Кўнглим маҳзунлигин боиси бу дам.
Сени тинч қўймасин қурбонлар доди,
Ер сени олмасин урушқоқ одам!

Ҳафиза ЭГАМБЕРДИЕВА
29.04.2024