هوهوی روزمرگی در میان ذهن خسته
در یک گرمای طاقت فرسا
و خستگی ....

قدم بر میداری و تمام افکار خویش را متمرکز میکنی
پشت درب خانه ای میرسی که انگار اغاز زندگی از اینجاست
درب باز میشود
رایحه ای به رنگ ارامش مشامت را پر میکند و تو مست میشوی

بوی خوش زن...

زن که در خانه باشد
مرد ریشه میدواند
دستانش به بلندای شاخه ای میشود که زن را بر روی خویش تا انتهای عرش خدایی بالا میبرد
و به خورشید سلام میدهد
زن که باشد مرد تنومند میشود قوت میگیرد و رشد میکند و از دلش میوه ای به رسم عشق به زن هدیه میدهد

زن را باید بوسید
همچون رز های خوش بوی سرخ
در آغوش گرفت و از وجودش لذت برد
آنگاه در چشمانش نگاه میکنی و میگویی
سپاس...سپاس از تو که هستی
تا غمکده و خانه حزن آلودم را به دیار پر برکت عاشقی مبدل کنی
من درکنارت از پیله ای در هم‌تنیده رها خواهم شد و چون پروانه دورا دور تو خواهم چرخید
زن ارامش حیات بشریست
زن را باید دید
باید فهمید
باید نفس کشید ...

#سعید

@marde_shahrivar