Репост из: تجربه‌های روان‌پزشکانه
✉️ پیش‌نهادِ تعطیلات. ۶ ( تکرار پیش‌نهادِ ۴ و ۵)
#دکتر_علی‌اکبر_نجاتی‌صفا. روان‌پزشک. تهران
📎 شجاعت اخلاقی؛ فیلم بدون تاریخ، بدون امضا
🔻برداشت اول
روز قبل از دیدن فیلم، در آمفی‌تئاتر بیمارستان روزبه در بحثی كه پیرامون تعهد حرفه‌ای شكل گرفته بود مشاركت و در آن‌جا درباره‌ی اصطلاحات زیر صحبت كردم:
-Moral uncertainty
-Moral distress
-Moral dilemma
-Moral courage
ولی اصلا اطلاع نداشتم كه شب بعد با فیلم "بدون تاریخ، بدون امضا" تجربه‌ی عینی یك پزشك را در شرایط دیسترس اخلاقی مشاهده می‌كنم. در این شرایط دكتر كاوه نریمان ( كه امیر آقایی، یكی از بازیگران مورد علاقه‌ام نقش او را بازی می‌كند) در بخش اول فیلم به دلایل متعدد مانند به خطر افتادن موقعیت او در ریاست بخش پزشكی قانونی، حساسیت زیاد نسبت به همكارانی كه كار خود را درست انجام نمی‌دهند، ترس از درگیر شدن در موضوعاتی كه جریان معمول زندگی او (از جمله نگهداری از مادر پیرش) را به هم خواهد زد، حاضر نشد موضوع را شفاف بیان كند و به مسئولیت حرفه‌ای خود عمل نكرد. تا این‌جا شخصیت فیلم فاقد شجاعت اخلاقی بود. اما دكتر نریمان ذاتا آدم درستی بود (Virtue) و چون تحت تاثیر رفتار جوانمردانه‌ی موسی ( نوید محمدزاده) قرار گرفت نهایتا در پایان فیلم كاری انجام داد كه به نوعی جبران گذشته باشد و مسئولیت مرگ كودك را علیرغم تردید زیاد و منفی شدن نتیجه تشریح جسد كودك به عهده گرفت.
بنابراین فكر می‌كنم اگر از دیدگاه اخلاقی بخواهیم فیلم را بررسی كنیم فیلم تاكید روی فرد اخلاق مدار برای بروز فعل اخلاقی دارد.(Virtue Ethics).
🔻برداشت دوم
در جلسه دادگاه وقتی قاضی از او پرسید كه چرا موضوع تصادف را مخفی نگاه داشت، پاسخ داد: "نمی‌دونم!".
این صحنه مرا به یاد خاطره‌ای از چند سال قبل انداخت كه یكی از دستیاران كشیك علیرغم درخواست پرستار بخش برای ویزیت بیمار مسنی كه حالت دلیریوم داشت، مراجعه نكرده بود و بیمار به دلیل بی قراری زمین خورده، دچار شكستگی گردن فمور شده بود. خوشبختانه بیمار روز بعد در بخش ارتوپدی جراحی شد و نهایتا پس از دو هفته بهبود پیدا كرد. علیرغم شواهد موجود دستیار از پذیرش و ابراز خطای خود امتناع كرد و من كه به عنوان هیات علمی و پزشك معالج بیمار به دردسر افتاده بودم اصلا این رفتار دستیار برایم قابل درك و پذیرش نبود. اما دیدن فیلم بدون تاریخ، بدون امضا و شنیدن آن جمله "نمی‌دونم" از دكتر نریمان موجب شد كه به بینش جدیدی در مورد چنین شرایطی برسم.
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه
#دکتر_علی‌اکبر_نجاتی‌صفا. روان‌پزشک. تهران
📎 شجاعت اخلاقی؛ فیلم بدون تاریخ، بدون امضا
🔻برداشت اول
روز قبل از دیدن فیلم، در آمفی‌تئاتر بیمارستان روزبه در بحثی كه پیرامون تعهد حرفه‌ای شكل گرفته بود مشاركت و در آن‌جا درباره‌ی اصطلاحات زیر صحبت كردم:
-Moral uncertainty
-Moral distress
-Moral dilemma
-Moral courage
ولی اصلا اطلاع نداشتم كه شب بعد با فیلم "بدون تاریخ، بدون امضا" تجربه‌ی عینی یك پزشك را در شرایط دیسترس اخلاقی مشاهده می‌كنم. در این شرایط دكتر كاوه نریمان ( كه امیر آقایی، یكی از بازیگران مورد علاقه‌ام نقش او را بازی می‌كند) در بخش اول فیلم به دلایل متعدد مانند به خطر افتادن موقعیت او در ریاست بخش پزشكی قانونی، حساسیت زیاد نسبت به همكارانی كه كار خود را درست انجام نمی‌دهند، ترس از درگیر شدن در موضوعاتی كه جریان معمول زندگی او (از جمله نگهداری از مادر پیرش) را به هم خواهد زد، حاضر نشد موضوع را شفاف بیان كند و به مسئولیت حرفه‌ای خود عمل نكرد. تا این‌جا شخصیت فیلم فاقد شجاعت اخلاقی بود. اما دكتر نریمان ذاتا آدم درستی بود (Virtue) و چون تحت تاثیر رفتار جوانمردانه‌ی موسی ( نوید محمدزاده) قرار گرفت نهایتا در پایان فیلم كاری انجام داد كه به نوعی جبران گذشته باشد و مسئولیت مرگ كودك را علیرغم تردید زیاد و منفی شدن نتیجه تشریح جسد كودك به عهده گرفت.
بنابراین فكر می‌كنم اگر از دیدگاه اخلاقی بخواهیم فیلم را بررسی كنیم فیلم تاكید روی فرد اخلاق مدار برای بروز فعل اخلاقی دارد.(Virtue Ethics).
🔻برداشت دوم
در جلسه دادگاه وقتی قاضی از او پرسید كه چرا موضوع تصادف را مخفی نگاه داشت، پاسخ داد: "نمی‌دونم!".
این صحنه مرا به یاد خاطره‌ای از چند سال قبل انداخت كه یكی از دستیاران كشیك علیرغم درخواست پرستار بخش برای ویزیت بیمار مسنی كه حالت دلیریوم داشت، مراجعه نكرده بود و بیمار به دلیل بی قراری زمین خورده، دچار شكستگی گردن فمور شده بود. خوشبختانه بیمار روز بعد در بخش ارتوپدی جراحی شد و نهایتا پس از دو هفته بهبود پیدا كرد. علیرغم شواهد موجود دستیار از پذیرش و ابراز خطای خود امتناع كرد و من كه به عنوان هیات علمی و پزشك معالج بیمار به دردسر افتاده بودم اصلا این رفتار دستیار برایم قابل درك و پذیرش نبود. اما دیدن فیلم بدون تاریخ، بدون امضا و شنیدن آن جمله "نمی‌دونم" از دكتر نریمان موجب شد كه به بینش جدیدی در مورد چنین شرایطی برسم.
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه