به نام خدا School life - زندگی مدرسه
🔵همیشه در کودکی و نوجوانیم شوق به دانستن داشتم، طوری که مانند یک عاشق واقعی باشم اما هیچ وقت یادم نمی رود همه این عاشقی و شوقم به دانستن از زمانی که به مدرسه رفتم پایان یافت ..
چرا که هر ساعت از تحصیل من که می گذشت عشق به فرار از دانستن ، همه وجودم را فرا می گرفت – دوران مدرسه برای من هیچ گاه تلخ نبوده و همیشه بر بازیگوشی ها،تصمیم ها ، اعتصاب ها و اقدام هایم پایدار بودم چنان که همیشه از دبستان تا دبیرستان معروف بودم به یک پسرِ ((⛔️⛔️ نقشه کش))
دانش آموز نقشه کشی که تمام فکر و ذکرش بچه های مدرسه و راحتی آنها بود اما مدرسه به بچه ها یاد داده بود هر کس حتی فکر مخالفت با تصمیم های معلم و کادر مدرسه به ذهنش بیاید انسان #خلافکاری است و جایش در مدرسه نیست ...
مدرسه های ما متاسفانه تنها تدریس و چند کار به اصطلاح فرهنگی و یک معاون پرورشی که همیشه از بچه ها ایده اش را میگیرد ، اسمش را میگذارند مدرسهِ#متعالی ، ای کاش از دبستان با ورود هر دانش آموز ،دنبال #استعداد های او و پرورش آنان بودیم تا دنبال مچ گیری او و متهم کردن دانش آموز، چنان که در مدارس ما تا دبیرستان هم گاهی نوجوانان هنوز با استعداد هایشان آشنا نشده اند و تکلیف خود را نمی دانند!!
در زمان تحصیلم در مدرسه گاهی درس ها و کتاب ها آنقدر برایم مبهم و بدون انگیزش بود که حاضر بودم هیچ چیزی یاد نگیرم تا اینکه همه چیز را مانند بقیه دانش آموزان بد بیاموزم ...و به همین خاطر به بهانه های مختلف از کلاس بیرون می رفتم ...
داستان زندگی مدرسه و دانش آموزان واقعا جالب و طولانیست ، در آینده حتما همه آن خاطرات را به قلم می آورم .
امروز پیامم را با مضمون تبریک نوشتم و دوست دارم به همه شما دانش آموزان بگویم :
🔊ما همین امروز هم میتوانیم مدرسه ای متفاوت با ساختاری زیبا، آزادانه و آینده ساز برای دانش آموزان با استعداد و نسل نو کشورمان ایجاد کنیم . لازمه این کار به خود شما بستگی دارد ، کافیست قوهِ #بیشفعالی را با تمام وجود در خودتان بیدار کنید و با همکلاسی های خود با هر ترازی که هستند، مصمم و با اراداه در کنار هم باشید
لازم است بدانید این شما نیستید که باید خودتان را با مدرسه وقف بدهید بلکه مدرسه است که باید خودش را با شما وقف بدهید .
آرزوی موفقیت
🔴#رونوشت به: تمام دانش آموزان بیش فعال و مبتکر کشورمان
🔵همیشه در کودکی و نوجوانیم شوق به دانستن داشتم، طوری که مانند یک عاشق واقعی باشم اما هیچ وقت یادم نمی رود همه این عاشقی و شوقم به دانستن از زمانی که به مدرسه رفتم پایان یافت ..
چرا که هر ساعت از تحصیل من که می گذشت عشق به فرار از دانستن ، همه وجودم را فرا می گرفت – دوران مدرسه برای من هیچ گاه تلخ نبوده و همیشه بر بازیگوشی ها،تصمیم ها ، اعتصاب ها و اقدام هایم پایدار بودم چنان که همیشه از دبستان تا دبیرستان معروف بودم به یک پسرِ ((⛔️⛔️ نقشه کش))
دانش آموز نقشه کشی که تمام فکر و ذکرش بچه های مدرسه و راحتی آنها بود اما مدرسه به بچه ها یاد داده بود هر کس حتی فکر مخالفت با تصمیم های معلم و کادر مدرسه به ذهنش بیاید انسان #خلافکاری است و جایش در مدرسه نیست ...
مدرسه های ما متاسفانه تنها تدریس و چند کار به اصطلاح فرهنگی و یک معاون پرورشی که همیشه از بچه ها ایده اش را میگیرد ، اسمش را میگذارند مدرسهِ#متعالی ، ای کاش از دبستان با ورود هر دانش آموز ،دنبال #استعداد های او و پرورش آنان بودیم تا دنبال مچ گیری او و متهم کردن دانش آموز، چنان که در مدارس ما تا دبیرستان هم گاهی نوجوانان هنوز با استعداد هایشان آشنا نشده اند و تکلیف خود را نمی دانند!!
در زمان تحصیلم در مدرسه گاهی درس ها و کتاب ها آنقدر برایم مبهم و بدون انگیزش بود که حاضر بودم هیچ چیزی یاد نگیرم تا اینکه همه چیز را مانند بقیه دانش آموزان بد بیاموزم ...و به همین خاطر به بهانه های مختلف از کلاس بیرون می رفتم ...
داستان زندگی مدرسه و دانش آموزان واقعا جالب و طولانیست ، در آینده حتما همه آن خاطرات را به قلم می آورم .
امروز پیامم را با مضمون تبریک نوشتم و دوست دارم به همه شما دانش آموزان بگویم :
🔊ما همین امروز هم میتوانیم مدرسه ای متفاوت با ساختاری زیبا، آزادانه و آینده ساز برای دانش آموزان با استعداد و نسل نو کشورمان ایجاد کنیم . لازمه این کار به خود شما بستگی دارد ، کافیست قوهِ #بیشفعالی را با تمام وجود در خودتان بیدار کنید و با همکلاسی های خود با هر ترازی که هستند، مصمم و با اراداه در کنار هم باشید
لازم است بدانید این شما نیستید که باید خودتان را با مدرسه وقف بدهید بلکه مدرسه است که باید خودش را با شما وقف بدهید .
آرزوی موفقیت
🔴#رونوشت به: تمام دانش آموزان بیش فعال و مبتکر کشورمان