من از این با خود حرف زدن ها می‌ترسم.
از این دوست های خیالی می‌ترسم.
من از این ساکت بودن ها می‌ترسم.
من از خیره شدن های هر روزم در آینه می‌ترسم.
من از قهقهه های بی دلیل می‌ترسم.
از آهنگ هایی که مرا یادِ تو می‌اندازند می‌ترسم.
من از این راهروی مارپیچ که به تو ختم می‌شود می‌ترسم.
من می‌ترسم، و این ترس برایم پوچ و مبهم است.
از این دوست های خیالی می‌ترسم.
من از این ساکت بودن ها می‌ترسم.
من از خیره شدن های هر روزم در آینه می‌ترسم.
من از قهقهه های بی دلیل می‌ترسم.
از آهنگ هایی که مرا یادِ تو می‌اندازند می‌ترسم.
من از این راهروی مارپیچ که به تو ختم می‌شود می‌ترسم.
من می‌ترسم، و این ترس برایم پوچ و مبهم است.