📌 بزرگداشتِ هوش و امید
🖊 #احمد_ابوالفتحی
📎 در باورِ میترائیان، #یلدا جشنِ خورشید است. جشن میلادِ مهر. چه باورِ درخشانِ خوش‌اندیشانه‌ای. طولانی‌ترین شب را به جشن نشستن به این اطمینان که از فرداروز، این خورشید است که روزاروز، بیشتر و بیشتر حاکمِ هستی خواهد شد. از این منظر یلدا شبِ تبلورِ امید است. جشنی برای گرما، درست در آستانه‌ی شدتِ سرما. پیش از اولین روزِ زمستان.
📎 این خوش‌اندیشی و امید، از صبر و رضایی کشاورزانه برمی‌آید. همین صبر و رضا بود که در ابتدای پائیز، مادرانِ خانواده‌های کشاورز را بر آن می‌داشت که جیره‌ی شب‌چره‌ی یلدا را از گندم و انگور و مغزهای مغذی، بو بدهند و کشمش و شراب کنند و آجیل بسازند. زیرا که این شب، در آن زیستِ صبورانه‌ی قانع، شبِ سر از پا نشناختن بوده است. به آن شبی فکر می‌کنم که بشرِ دقیقِ هوشیار برای بارِ اولین به نقطه‌ی نهاییِ کش‌آمدنِ تاریکی پی برد. آن کشفِ حیاتی که پایه‌ای برای گاهشماری و تقسیمِ فصول بوده است، صد البته که سر از پا نشناختن و جشن هم دارد.
📎 برای من جشن یلدا، بزرگداشتِ هوش و امیدواریِ انسان است. ما با هوش و خوشبینی‌مان دوام یافته‌ایم و یلدا می‌تواند یادآور این دو فضیلت باشد.
t.me/pol_ha