📌 هفت نکته درباره‌ی ناآرامی‌های اخیر
🖊 #علیرضا_اکبری
1️⃣ تحولات اجتماعی، بوته‌ی بی‌ریشه نیستند که محصول زمان جاری باشند، بلکه ریشه در زمانی فراتر از حال دارند. در مقیاس حکومتی، آن‌چه دولت‌ها امروز بکارند، فردا دولت‌های بعدی، درو خواهند کرد!
2️⃣ اگر كسی امروز «مشكلات اقتصادیِ صرف» را عامل نارضایتی عمومی رو به گسترش بداند، مطمئناً آدرس اشتباه داده است. اعتراض عمومی به اوضاع اقتصادی، دست كم دو معنای مهم دارد؛ نخست این كه، محصول امروز، حاصل كاشته دولت های پیشین، به‌خصوص سال‌های حكومت دولت‌های عوام‌گرا و بی‌انظباط و متعدی به اموال و حقوق ملی است و دیگر آن‌كه، عامل اقتصادی، تنها، پوسته‌ی وضعیت نابسامانی است. ناكارآمدی‌ها فقط مربوط به اقتصاد و عملكرد دولت‌ها نیستند، بلكه محصول رویكرد كلان نظام مدیریتی در ابعاد نگرشی، سیاسی، اجتماعی، امنیتی و اقتصادی در بستر اخلاقی حاكمیت، می‌باشند.
3️⃣رویكرد راهبردی و امنیت ملی كشور، محصول تعامل كل نظام است كه دولت‌ها در كانون آن قرار دارند. ما در فرآیند ملت‌سازی ناموفق بوده‌ایم. ملت نیز خود در وقوع این اوضاع شریك است. در عین حال، سیاست خارجی كشور، قطعا در سامان یا نابسامانی اقتصادی اجتماعی و سیاسی مملكت موثر است. شاخص‌ها و آمار بیکاری، فقر، توزیع ثروت، بحران بانکی، رشد اقتصادی، حجم نقدینگی، تورم و رکود، همه با جهت‌گیری‌های نظام و دولت در سیاست خارجی، در تعامل‌اند.
4️⃣ بحران ناکارآمدی بسیار خطرناک است، اما، ترکیب آن با بحران بی‌اعتمادی، انفجارآمیز است. اینک، همه‌ی نشانه‌های ترکیب این دو بحران، در سطح جامعه، مشاهده می‌شود. صلاح، پاک‌دستی، مسئولیت‌پذیری و کاهش شکاف‌های حاکمیت/ملّت، می‌توانست مدیریت این وضع را ممكن سازد.
5️⃣ مجموعه‌ی نظام و به‌خصوص دولت مستقر، در وقوع این شرایط موثرند و در بهبود بخشیدن به اوضاع، قطعاً مسئولیت دارند. به‌خصوص دولت، امروزه بیشترین مسئولیت را در مدیریت بحران، عهده‌دار است. دولت بایستی پاك‌سازی را از خود شروع كند تا مقدمات جلب اعتماد ملی و كاهش شكاف را فراهم كند. به‌عمل كار براید، به سخن‌رانی نیست!
6️⃣ توطئه علیه نظام و دولت، همیشه از خارج و داخل كشور، وجود داشته است. تركیب این دو خط، اوج خطر است! اما، زمینه‌ی توطئه‌چینی، در نقاط ضعف و آسیب‌پذیری خود ماست. از این رو، اصلاح و پاك‌سازی محیط داخلیِ (حاكمیت -دولت) شرط ضروری بقای نظام و كشور است. مملكت به دستور كارهای فوری برای آرامش و جلب اعتماد عمومی نیاز دارد. شاید تأثیرات بیكاری و تورم و آشكار شدن هویت بودجه‌ی عمومی كشور، با مداخله بعضی اراده‌های خارجی و داخلی، جرقه این اوضاع بوده باشد اما این همه‌ی ماجرا نیست.
7️⃣ كسانی كه به‌جای حل معضل، دیگری را مسئول بحران می‌دانند، تشدید كننده‌ی بحران‌اند. این‌طور كه باشد، همه‌ی شما مقصر و متهم‌اید. اینك نه وقت انتقام است و نه وقت اهمال، هردوی اینها خیانت است به ملت و مملكت. همه باید مسئول و پاسخگو باشیم.
✅ منبع: سایت #خبرآنلاین
@pol_ha
(https://attach.fahares.com/yI/6QhUYh+LeqDwvCApcTA==)
🖊 #علیرضا_اکبری
1️⃣ تحولات اجتماعی، بوته‌ی بی‌ریشه نیستند که محصول زمان جاری باشند، بلکه ریشه در زمانی فراتر از حال دارند. در مقیاس حکومتی، آن‌چه دولت‌ها امروز بکارند، فردا دولت‌های بعدی، درو خواهند کرد!
2️⃣ اگر كسی امروز «مشكلات اقتصادیِ صرف» را عامل نارضایتی عمومی رو به گسترش بداند، مطمئناً آدرس اشتباه داده است. اعتراض عمومی به اوضاع اقتصادی، دست كم دو معنای مهم دارد؛ نخست این كه، محصول امروز، حاصل كاشته دولت های پیشین، به‌خصوص سال‌های حكومت دولت‌های عوام‌گرا و بی‌انظباط و متعدی به اموال و حقوق ملی است و دیگر آن‌كه، عامل اقتصادی، تنها، پوسته‌ی وضعیت نابسامانی است. ناكارآمدی‌ها فقط مربوط به اقتصاد و عملكرد دولت‌ها نیستند، بلكه محصول رویكرد كلان نظام مدیریتی در ابعاد نگرشی، سیاسی، اجتماعی، امنیتی و اقتصادی در بستر اخلاقی حاكمیت، می‌باشند.
3️⃣رویكرد راهبردی و امنیت ملی كشور، محصول تعامل كل نظام است كه دولت‌ها در كانون آن قرار دارند. ما در فرآیند ملت‌سازی ناموفق بوده‌ایم. ملت نیز خود در وقوع این اوضاع شریك است. در عین حال، سیاست خارجی كشور، قطعا در سامان یا نابسامانی اقتصادی اجتماعی و سیاسی مملكت موثر است. شاخص‌ها و آمار بیکاری، فقر، توزیع ثروت، بحران بانکی، رشد اقتصادی، حجم نقدینگی، تورم و رکود، همه با جهت‌گیری‌های نظام و دولت در سیاست خارجی، در تعامل‌اند.
4️⃣ بحران ناکارآمدی بسیار خطرناک است، اما، ترکیب آن با بحران بی‌اعتمادی، انفجارآمیز است. اینک، همه‌ی نشانه‌های ترکیب این دو بحران، در سطح جامعه، مشاهده می‌شود. صلاح، پاک‌دستی، مسئولیت‌پذیری و کاهش شکاف‌های حاکمیت/ملّت، می‌توانست مدیریت این وضع را ممكن سازد.
5️⃣ مجموعه‌ی نظام و به‌خصوص دولت مستقر، در وقوع این شرایط موثرند و در بهبود بخشیدن به اوضاع، قطعاً مسئولیت دارند. به‌خصوص دولت، امروزه بیشترین مسئولیت را در مدیریت بحران، عهده‌دار است. دولت بایستی پاك‌سازی را از خود شروع كند تا مقدمات جلب اعتماد ملی و كاهش شكاف را فراهم كند. به‌عمل كار براید، به سخن‌رانی نیست!
6️⃣ توطئه علیه نظام و دولت، همیشه از خارج و داخل كشور، وجود داشته است. تركیب این دو خط، اوج خطر است! اما، زمینه‌ی توطئه‌چینی، در نقاط ضعف و آسیب‌پذیری خود ماست. از این رو، اصلاح و پاك‌سازی محیط داخلیِ (حاكمیت -دولت) شرط ضروری بقای نظام و كشور است. مملكت به دستور كارهای فوری برای آرامش و جلب اعتماد عمومی نیاز دارد. شاید تأثیرات بیكاری و تورم و آشكار شدن هویت بودجه‌ی عمومی كشور، با مداخله بعضی اراده‌های خارجی و داخلی، جرقه این اوضاع بوده باشد اما این همه‌ی ماجرا نیست.
7️⃣ كسانی كه به‌جای حل معضل، دیگری را مسئول بحران می‌دانند، تشدید كننده‌ی بحران‌اند. این‌طور كه باشد، همه‌ی شما مقصر و متهم‌اید. اینك نه وقت انتقام است و نه وقت اهمال، هردوی اینها خیانت است به ملت و مملكت. همه باید مسئول و پاسخگو باشیم.
✅ منبع: سایت #خبرآنلاین
@pol_ha
(https://attach.fahares.com/yI/6QhUYh+LeqDwvCApcTA==)