د که سرانجامش خیر است یا شر، بلکه این امر را خودش با اختیاری که خدا به وی داده تعیین میکند؛ کافیست تا بر اساس احکام الهی اعمال نیک انجام دهد و از منهیات دوری کند، در آنصورت سرانجامش نیک و خیر خواهد شد، و امور غیبی را به الله جل جلاله بگذارد.
خلاصه اینکه: ثواب و یا جزای اعمال به شروط ذیل داده میشود:
👌اول: داشتن اختیار کامل: یعنی کاری را با اختیار خویش انجام دهد، ولی در اموریکه اختیار ندارد، مثلا حوادث طبیعی، ساختمان طبیعت، ساختمان بدنش، اعمال اعضای غیر ارادی بدنش، کاملا معاف میباشد.
👌دوم: داشتن قصد: هرگاه انسان کاری را انجام دهد، ولی در آن قصدی نداشته باشد ولی بر اساس اشتباه، غلط، فراموشی، و غیره صورت گیرد. بنابراین مسئولیت وی در این حالات تخفیف میابد.
👌سوم: نبود زور و اکراه از طرف دیگران: هرگاه کسی به انجام یک کار زشت مجبور گردد، یعنی انجام آن کار بزور بر وی تحمیل شود، بنابراین مسئولیت وی در اینجا کم میباشد، مثلا مشرکین قریش به زور عمار بن یاسر رضی الله عنه را وادار به گفتن کفر کردند، ولی قلب وی کاملا با ایمان بود. درمورد وی آیت شریف نازل شد که: «إِلَّا مَنْ أُکْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِیمَانِ» (النحل: 106). یعنی: (کسانی که کفر کنند، مسئول هستند) بجز کسانیکه مجبور شوند ولی قلب شان با ایمان مطمئن باشد.
مهمترین نکته در این موضوع، غیب بودن همه امور از انسان است، هیچ کسی نمیداند که در سرنوشت او چه نوشته شده است (یعنی هیچکس بطور قطع نمی داند که در آینده سرنوشتش به کجا ختم می شود و با توجه به اراده و اختیاری که دارد، سرانجام چه راهی را می پیماید آیا همچنان بر را خیر می رود و یا تصمیم می گیرد که راه شر را بپیماید)، بنابراین انسان باید مسئولیت خود را درک کند، و مطابق احکام قرآن کوشش نماید که همواره و تا آخر عمر اعمال نیک را انجام داده، تا بر اساس مسئولیت خود، وظیفه ای خویش را انجام داده باشد، و از مجازات روز آخرت نجات یابد. ولی ما تمامی مسلمانان به حکم الله تسلیم هستیم، اینکه به جنت الله داخل خواهیم شد، این به رحمت الله میشود، وهرمسلمان عقیده دارد که رحمت الله را نمیتوان با زبان انسانی اندازه نموده، هرگاه مادر مهربان باشد، مهربانی الله اضافه تر از مهربانی میلیاردها مادر است.
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه
✍پرسمان طلایی
@porsemantalaei
خلاصه اینکه: ثواب و یا جزای اعمال به شروط ذیل داده میشود:
👌اول: داشتن اختیار کامل: یعنی کاری را با اختیار خویش انجام دهد، ولی در اموریکه اختیار ندارد، مثلا حوادث طبیعی، ساختمان طبیعت، ساختمان بدنش، اعمال اعضای غیر ارادی بدنش، کاملا معاف میباشد.
👌دوم: داشتن قصد: هرگاه انسان کاری را انجام دهد، ولی در آن قصدی نداشته باشد ولی بر اساس اشتباه، غلط، فراموشی، و غیره صورت گیرد. بنابراین مسئولیت وی در این حالات تخفیف میابد.
👌سوم: نبود زور و اکراه از طرف دیگران: هرگاه کسی به انجام یک کار زشت مجبور گردد، یعنی انجام آن کار بزور بر وی تحمیل شود، بنابراین مسئولیت وی در اینجا کم میباشد، مثلا مشرکین قریش به زور عمار بن یاسر رضی الله عنه را وادار به گفتن کفر کردند، ولی قلب وی کاملا با ایمان بود. درمورد وی آیت شریف نازل شد که: «إِلَّا مَنْ أُکْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِیمَانِ» (النحل: 106). یعنی: (کسانی که کفر کنند، مسئول هستند) بجز کسانیکه مجبور شوند ولی قلب شان با ایمان مطمئن باشد.
مهمترین نکته در این موضوع، غیب بودن همه امور از انسان است، هیچ کسی نمیداند که در سرنوشت او چه نوشته شده است (یعنی هیچکس بطور قطع نمی داند که در آینده سرنوشتش به کجا ختم می شود و با توجه به اراده و اختیاری که دارد، سرانجام چه راهی را می پیماید آیا همچنان بر را خیر می رود و یا تصمیم می گیرد که راه شر را بپیماید)، بنابراین انسان باید مسئولیت خود را درک کند، و مطابق احکام قرآن کوشش نماید که همواره و تا آخر عمر اعمال نیک را انجام داده، تا بر اساس مسئولیت خود، وظیفه ای خویش را انجام داده باشد، و از مجازات روز آخرت نجات یابد. ولی ما تمامی مسلمانان به حکم الله تسلیم هستیم، اینکه به جنت الله داخل خواهیم شد، این به رحمت الله میشود، وهرمسلمان عقیده دارد که رحمت الله را نمیتوان با زبان انسانی اندازه نموده، هرگاه مادر مهربان باشد، مهربانی الله اضافه تر از مهربانی میلیاردها مادر است.
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه
✍پرسمان طلایی
@porsemantalaei