حارصه

«‏حارصه یک کلمه عربی است از خانواده حرص، حارص، احتراص.
می‌دانی که شتر آنقدر صبور و پر طاقت است که می‌تواند سه هفته بدون آب و غذا در بیابان راه برود و راه برود.
در بیابان خارهایی هست که شترها بسیار دوست دارند. هر جا این خار را ببینند با دندان آن را می کَنند و شروع به جویدن می‌کنند.
وقتی این خار با مزه شور خون آغشته می‌شود، شترها لذت بیشتری می‌برند.
هر چه بیشتر می‌خورند، خون بیشتری می‌ریزد و هر چه خون بیشتر می‌شود، شتر بیشتر و بیشتر از این خار می‌خورد.
گویی که دیگر از خون خود سیر نمی‌شود. اگر مانعش نشوند شتر از شدت خونریزی خواهد مرد... این یعنی حارصه!»

نقل از اینجا
منبع کتاب بی قراری زولفو لیوانلی

تاپیک: #تلنگر