خب اول از همه
این لحن رو دوست نداشتم خیلی دستوری بود ولی از اونجایی که تاحالا از خودم تو دیلیم نگفتم اهمیت نمیدم و میگم-
من لایتم بجز خودم یه ادمین دیگه هم تو چنل هست که اندیاست و دوست صمیمیه.
این چنل رو زدم تا هرچیزی که دلم میخواد رو توش بذارم و بنویسم.
اول تابستون تو ذهنم یه ایده داشتم اینکه یه چنل بزنم و توش رو مثل دفتر خاطرات بکنم که بنا به یه سری دلایل نشد که انجامش بدم و از دوم ماه اگوست چنل رو زدم.
من با این چنل مثل دفتر خاطراتم رفتار میکنم یه بار گفته بودم الانم میگم اگه اینجا براتون حوصله سربره ببخشید،من مثل دیپر و میبل هیج تابستون هیجان انگیزی ندارم تا بتونم تو دفتر خاطراتم بنویسم.
سنم رو نمیخوام بگم دهه هشتادیم اینو بدونید کافیه.
یجورایی به راحتی میتونید منو از همین چنل بشناسید البته فقط یه بخش از من رو-
و در اخر
مهمترین چیز رو میگم من یه رویاپردازم که عاشق خوندن افسانه ها و فوکلور های همه کشور هاست.
به نظرم اینهمه کافی بود نه؟
اگه سوال دیگه داشتین میتونین بپرسین.