امروز هیچ چیز به اندازۀ ارادۀ پاسخگویی تا «سرحد جنگ» نمی تواند در برنامۀ گستردۀ دشمن برای به زانو درآوردن ایران اسلامی رخنه ایجاد کند. تا زمانی که جنگ «خط قرمز» هر دو طرف منازعه باشد، نمی توان عدم تقارن موجود در سازوبرگ ها را پوشش داد. از طرفی دشمن اشراف کافی برای تشخیص نمایش جنگی را از آرایش جنگی دارد. برای به هم ریختن بازی دشمن تنها و تنها باور حقیقی و ارادۀ قطعی و اقدام تمهیدی به منظور استمرار زنجیره ضربات انتقامی ولو اینکه منجر به جنگ تمام عیار گردد ضرورتی ناگزیر است.

شاید یک اقدام قابل بررسی برای ظهور این اراده و تمهید تحقق آن بسیج نظامی عمومی به شکل پیش‌دستانه و اجرای آموزش های جنگ شهری باشد. خصوصا اگر بتوان ضمن این برنامه قانون منع حمل سلاح را معلق نموده و به مسلح نمودن عمومی داوطلبان اقدام نمود. چنین اقداماتی به سبب ریسک بالای خود می توانند دلالت محکمی بر جدیت ایران برای پیگیری حقوقش تا نقطه درگیری گسترده نظامی باشد.