သံတော်ဆင့်

အတိတ်သမိုင်းတုန်းက တပ်မတော်ထဲကနေ ကချင်လက်နက်ကိုင်တပ်တွေ၊ ချင်း လက်နက်ကိုင်တပ်တွေ ပုန်ကန်ပြီး တောခိုသွားတော့….တပ်မှာ လက်နက်ကိုင်တပ်ဖွဲ့တွေ ချိနဲ့ပြီး ကျန်ခဲ့ရတယ်။ ယုတ်စွအဆုံး လက်ရှိ ယင်းမာပင်ကနေ မိတ္ထီလာကို ဆင်းတိုက်ဖို့တောင် ဗိုလ်နေဝင်းတို့ အဖွဲ့ မနည်း ကျားကန်ခဲ့ရတယ်။ အဲ့ဒီအချိန် မေမြို့ ဆိုသည်မှာလည်း သူပုန်အောက်ကို ရောက်သွားခဲ့ချိန်ပေါ့လေ။
----
ပြောချင်တာက အရင်အတိတ်သမိုင်းမှာလည်း တပြည်လုံးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သိမ်းခဲ့ရတဲ့ ရာဇဝင် ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ လူအင်အားနည်းတယ်၊ ပြည်ပ ဖိအား ဘာညာတွေက တကယ်တော့ ဟန်ပြသက်သက်ပါပဲ။ ကြားပြည်သူတွေ အပါအဝင်…ကိုယ့်စစ်သည်တွေ ၊ တပ်မိသား စုဝင်တွေက ဒီစစ်ကြီးကြောင့် တပ်စခန်းတွေ စွန့်ခွာ၊ နေရပ်တွေ စွန့်ခွာပြီး ပြေးလွှာနေရ တာကို မြင်နေရတာလောက် အသည်းနာစရာ မရှိတော့ဘူး။
----
ခုလည်း MNDAA နဲ့ ညှိနှိုင်းကြတယ်ဆိုတဲ့ နေရာမှာ… လူဦးရေအားဖြင့် ပြည်နယ်တောင် ဖွဲ့လို့ မရတဲ့ တကန့်ပျက်တွေက လားရှိုးအထိ လိုချင်နေတာမျိုးက လက်သင့်ခံစရာကို မမြင်တာပါ။ ပိုဆိုးတာက ဒီလက်နက်ကိုင်အစုအဖွဲ့တွေအားလုံးက တရုတ်နဲ့ တွေ့ပြီးခဲ့ ပါပြီ။ တရုတ်နဲ့တွေ့ပြီးမှ အမ်းကို အပြီးသတ် သိမ်းနိုင်ဖို့ ကြိုးစားနေတာ။ ကချင်ပြည်နယ် မှာ နယ်စပ်ဂိတ်တွေပြန်ပြီး ဖွင့်ခွင့်ပြုတာတွေက သိပ်ကို ဒွိဟ များစေတဲ့ အခင်းအကျင်း တွေပါပဲ။ တရုတ်ဟာ ကြားဒိုင်လူကြီးဆိုတဲ့ အနေအထားကနေ ပြည်ထောင်စုကို ပဲ့ပါသွားစေနိုင်တဲ့ ပြည်ထောင်စုငယ်တွေအဖြစ်နဲ့ ခွဲခြမ်းနေသလားလို့တောင် သံသယ ဝင် မိတယ်။ တဦးတည်း အမြင်အရတော့ လက်ရှိအချိန်မှာ အချိန်မတန်သေးရင်တောင် ဘာစာချုပ်စာတမ်းမှ ကတိကဝတ် မပြုခဲ့လေနဲ့။ နောင် ကိုယ်အားကောင်းတဲ့အချိန် ပြန်သာ တိုက်ယူတဲ့ပုံစံမျိုးသာ ပိုပြီး အားပေးတယ်။
----
ဒီလိုအခင်းအကျင်းနဲ့သာ ငြိမ်းချမ်းရေး ခေါင်းစဉ်တပ်ပြီး စစ်ပွဲတွေ ရပ်လိုက်ကြရင်ဖြင့် ….။ ဒါတောင် ပြည်ထောင်စုပိုင် သဘာဝ သယံဇာတတွေအကြောင်းမပြောသေးဘူး။ ဆင် အကောင် ၁၃၀ ကိစ္စမှာတင် TNLA ကို အကောင် ၆၀ ကျော်ကို ခပ်တည်တည်နဲ့ အလွှဲအပြောင်းလုပ်နေကြပြီ။

(နရီမိုး)