طنین زنان/فریده ملاعسگری

🔺️سیاست خانواده در ایران، بی‌اعتنا به علوم اجتماعی

✍ فاطمه موسوی ویایه


در ایران اوایل قرن بیستم مساله جمعیت و جایگاه زنان مورد بحث بود. گفتمان افزایش بهداشت و کاهش نرخ مرگ و میر کودکان از یک طرف و ترویج الگوهای خانوادگی غربی که برای زن نقشی فراتر از ابزار تولید فرزند قائل بود از سوی دیگر، مسأله زن را تبدیل به بخشی از گفتمان روشنفکری و نوسازی جامعه ایران کرده بود و موضوع مقالات متعددی در عصر پهلوی اول بود. البته که در نهایت قانون خانواده مصوب ۱۳۱۰ به جز یک ماده درباره محدودیت سنی برای ازدواج دختران  مطابق شرع بود.

اما مجادله درباره «مساله زن» پایان نیافت و در دهه چهل بار دیگر مطرح شد، تصویب قانون خانواده جدید و برابرتر  در ۱۳۴۶ ه.ش به مجادلات پایان نداد. کتاب حقوق زن در اسلام مطهری مجموعه مقالاتی است که در همین مجادله بر سر مواد قانونی نوشته شده است. تلاش برای گذر کردن از دوگانه زن سنتی/ زن غربزده و ارائه الگوی سوم زنانگی ادامه یافت. دو هفته پس از پیروزی انقلاب اسلامی و قبل از همه‌پرسی جمهوری اسلامی، این قانون ملغی شد. در سال ۱۳۸۴ شورای عالی انقلاب فرهنگی، قانون تشکیل خانواده و تحکیم و تعالی آن را تصویب کرد که اصول کلی آن  بعدتر در سیاست‌های کلی خانواده و قانون خانواده ۱۳۹۲ تکرار شدند. این قوانین رویکرد محافظه‌کارانه داشتند و خانواده مردسالار را بازتولید می‌کردند.

در رویکرد محافظه‌کارانه یک‌سری پیش‌فرض‌ها و احکام بدیهی‌انگاشته وجود دارد که البته نسبتی با واقعیت اجتماعی ندارند و علوم اجتماعی بر اساس تحقیقات میدانی نادرستی آن‌ها را نشان می‌دهند، بر اساس مطالبی که به عنوان اسناد بالادستی سیاست خانواده یا ضمایم آن یا نوشته‌های طرفداران این سیاست منتشر شده چند مثال می‌آورم:

پیش‌فرض ۱: ازدواج دختران در سن پایین بهتر است، زیرا با اخلاق شوهر تربیت می‌شوند و سازگاری بیشتری دارند.
واقعیت اجتماعی: هرچه سن هنگام ازدواج بالاتر باشد درصد طلاق پایین‌تر می‌آید. زنان متاهل زیر بیست سال بالاترین نرخ طلاق در گروه‌های سنی را دارند۳۰ در هزار که برای گروه‌های سنی ۲۰-۲۴ سال به ۱۷.۷ و ۲۵-۲۹ ساله‌ها به ۱۲.۵ کاهش می‌یابد.

پیش‌فرض ۲: پدر باید اقتدار بسیاری داشته باشد چون در مقام ولی‌ فرزندان، صلاح آنان را می‌خواهد.
واقعیت اجتماعی: ولایت پدر به شیوه استبدادی مندرج در قانون فعلی نتایج نامطلوبی دارد، ازدواج اجباری دختران نوجوان که بیشترشان به طلاق منجر می‌شود، فرزندآزاری، فرزندکشی و حتی تجاوز به محارم حاصل همین قدرت بسیار پدر بر فرزندان است.

پیش‌فرض ۳: خشونت خانگی مهم نیست:
واقعیت اجتماعی: با وجود بی‌اعتنایی قانون‌گذار به خشونت خانگی، تأثیر نامطلوب آن بر خانواده باقی است و نقش مهمی در فرار دختران از خانه، شوهرکشی،  زن کشی و طلاق دارد.

پیش‌فرض ۴: بی‌حجابی زنان در جامعه عامل نارضایتی مردان در خانواده و خیانت است.
واقعیت اجتماعی: خیانت مردان بیشتر به علت ناسازگاری زوجین، نداشتن صمیمیت یا صفات شخصیتی خاص است و  بی‌حجابی در جامعه کمترین تأثیر را دارد.

پیش‌فرض ۵: طلاق عاطفی بهتر از طلاق توافقی است.
واقعیت اجتماعی: طلاق عاطفی یکی از عوامل خیانت زنان است، اساساً نباید حق انتخاب افراد محدود شود.

پیش‌فرض ۶: زنان احساساتی هستند و حق طلاق به آنان باعث بی‌ثباتی بنیان خانواده می‌شود.
واقعیت اجتماعی: اعطای حق طلاق به زنان در کوتاه‌مدت باعث افزایش نرخ طلاق بین زنانی می‌شود که قبل‌تر امکان طلاق نداشتند اما در بلندمدت به بهبود روابط زوجین و تحکیم خانواده منجر می‌شود.

پیش‌فرض ۷: تقسیم کار جنسیتی در خانواده (مرد نان‌آور/زن خانه‌دار) بهترین شکل خانواده است.
واقعیت اجتماعی: خانواده هسته‌ای با یک نان‌آور بیشتر در دولت‌های رفاه پاسخ می‌دهد. در شرایط اقتصادی بد، فشار تأمین معاش برای مردان بسیار سنگین است. خانواده با یک نان‌اور در شرایطی مثل بیکاری،‌ مصدومیت، اعتیاد یا مرگ مرد با مشکل روبرو می‌شود چون زن همواره از نظر مالی وابسته بوده و مهارت‌های لازم برای کسب درآمد مناسب را ندارد. در صورت طلاق نیز خانواده زن‌سرپرست با فقر روبروست.

اصولاً کسانی که در سیاست‌گذاری خانواده در ایران دست‌اندرکارند همه از این رویکرد محافظه‌کارانه انتخاب شده‌اند، رویکرد ایدئولوژيک دارند و ترجیح می‌دهند به پیش‌فرض‌ها و توهمات خود اصرار کنند و نتایج تحقیقات اجتماعی را نادیده بگیرند، آمارها را سانسور کنند و در نتیجه شرایط خانواده در ایران همین‌طور نابسامان باقی خواهد ماند.


@women_socialproblems

@tanine_zanan

پیدایش کلینیک

✍ زهراشیخ

خبر افتتاح کلیلنیک بدحجابی، ارجاع دختر علوم تحقیقات به بیمارستان روان‌‌پزشکی، و موضوعاتی از این دست که اخیرا در جامعه ما زیاد شده؛ مدام  برایم یادآور کتاب‌ #پیدایش_کلینیک نوشته  #میشل_فوکو است.

این کتاب دیرینه‌شناسی تاریخ پزشکی است و مفصل به سیر تاریخی آن پرداخته است . اما چیزیکه برای من بسیار جذاب و قابل تامل بود: موشکافی #فوکو در باب #قدرت در #دانش_پزشکی بود.

فوکو در بررسی سیر تاریخ پزشکی، نشان می‌دهد رابطه بیمار و پزشک چگونه در طول تاریخ از شکل رابطه متقابل و عیادت گونه به رابطه پیامبری و در نهایت خداگونه تغییر کرده است.

حالا پزشکی نه در خدمت انسان، نه در رابطه‌ای متقابل ، بلکه تعیین کننده هستیِ او شده‌است.

پزشکی در دنیای امروز موجود انسانی را در وضعیتی تجویزی قرار داده است. یعنی از شکل توصیه برای  برای زندگی سالم، وارد تعیین استانداردهایی برای روابط اخلاقی و فیزیکی فرد و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند، نیز شده‌است.
استانداردهایی که در مسیرِ حفظِ نظم جامعه  و مورد تایید ساختار سیاسی حاکم بر جامعه هستند.  در این مسیر؛ فردی که آن استانداردها را دارد و رعایت می‌کند؛ عنوان «نرمال بودن» را می‌گیرد. و در غیر اینصورت فردی غیرنرمال است که باید تحت درمان قرار گیرد.

فوکو می‌نویسد پزشکی تا پایان قرن هجدهم بیشتر به سلامت مربوط بود تا نرمال بودن. تا قبل از قرن ۱۹ پزشکی، به کیفیات قدرت، لطافت و ملایمت مربوط می‌شد که با بیماری از بین می‌رفت و وظیفه طب، بازگرداندن و احیای دوباره این کیفیات بود. چیزیکه در دلش امکان پزشکِ خویش بودن را هم داشت.

اما پزشکی در قرن نوزدهم بیشتر در ارتباط با نرمال بودن سامان گرفت و دوگانه سالم/ بیمارگون تشکیل شد.

در چنین بینشی، وقتی از زندگی گروه‌ها، جوامع، نژادها، یا حتی «زندگی روان‌شناختی» صحبت می‌شود؛ به جای اینکه ساختار درونی فردِ انسانی مورد توجه باشد؛ دوگانه انسان نرمال و آسیب‌دیده ، مطرح می‌شود. و این دوگانه‌ها و استانداردهای پزشکی، تبدیل به #ابزار_قدرت می‌شوند تا جامعه را در مسیر نظمِ مطلوب ساختار سیاسی پیش برند.

دیگر کیفیت زندگی فردی، فردیت و آزادیِ اراده، همگی تحت سلطه ساختار سیاسی قرار می‌‌گیرد و برچسب نرمال نبودن؛ به قدرت اجازه می‌دهد تا فردی را که همسو با نظم جامعه نیست را، با فشارهای هنجاری و روانی و پزشکی تحت نظر و موافق میل خویش درآورد.

وقتی این کتاب را می‌خواندم، به نظرم آمد شاید پنهان‌ترین شکل اعمال قدرت بر مردم، در همین علم پزشکی است.

#یادداشت_های_زهرا_شیخ

@tanine_zanan

تحول مردانگی در ایران در عصر پهلوی تا امروز


✍ فاطمه موسوی ویایه


● مردانگی چیست؟ مجموعه‌ای از ارزش‌ها، هنجارها، رفتارها و نقش‌های اجتماعی قابل انتظار از جنس مذکر که زنانه نیست. در حقیقت مردانگی با نفی زنانگی خود را تعریف می‌کند. فمینیست‌ها بین جنس و جنسیت تمایز گذاشتند و گفتند گونه انسان مانند سایر پستانداران دو نوع مذکر و مونث دارد اما آنچه زنانگی و مردانگی دانسته می‌شود امور طبیعی نیستند بلکه برساخت اجتماعی‌اند و چون برساخت اجتماعی و در حال تغییر و تحول هستند از این رو می‌توان در تاریخ اجتماعی الگوهای متفاوت مردانگی و زنانگی را تشخیص داد.

● مردانگی یکی از نظام‌های سلطه است. کانل الگوهای روابط قدرت بین مردانگی و زنانگی در سراسر جامعه را نظم جنسیتی می‌نامد که بر اساس تعامل سه ساختار به وجود می‌آید: کار (تقسیم جنسی کار در خانه و بازار کار)، قدرت (اقتدار، خشونت، ایدئولوژی در نهادها و دولت) و تعلق روانی (مناسبات شخصی، خانوادگی/ جنسی).

● کانل توضیح می‌دهد که اساس نظم جنسیتی فرودستی زنان است و همه نهادها و روابط اجتماعی بر این اساس سامان یافته است. اما همه مردان جایگاه یکسانی ندارند. در رأس سلسله مراتب جنسیت، مردانگی هژمونیک قرار دارد که با اقتدار، قدرت جسمانی و ناهمجنس‌گرایی مشخص می‌شود. در مرحلۀ بعدی قدرت، مردانگی همدست قرار دارد که مردان این رده خصوصیات برجسته مردانگی هژمونیک را ندارند ولی به اشکال مختلف (مانند توانمندی سیاسی، نابرابری فرصت، ارتقای شغلی و دستمزدها در بازار کار و کار خانگی بی‌مزد زنان) از نظام پدرسالاری سود می‌برند.

● در پایین‌ترین مرتبۀ مردان، مردانگی‌های فرودست قرار دارند که در میان آنها مردانگی همجنس‌گرا قطب مخالف مرد واقعی دانسته و تحقیر و طرد می‌شود. این نکته مهم است که بعضی مردان، بسته به جایگاهشان در سلسله مراتب مادی، امتیاز بیش‌تری از مردسالاری می‌گیرند، بعضی کمتر. زنان به دلایل مختلف با این نظم جنسیتی همراه می‌شوند ولی مهمترین دلیل این است که از کودکی برای پذیرش فرودستی نسبت به مردان تربیت می‌شوند.

● در تاریخ ایران نمونه‌های متعددی از الگوهای مردانگی دیده می‌شود که من تنها به تحول مردانگی هژمونیک، عالی‌ترین الگوی مردانگی می‌پردازم. در ابتدای عصر ناصری، می توان این مشخصه‌ها را برای مرد برتر برشمرد: میانسال یا مسن‌تر، دارای تمکن مالی، خانه بزرگ، دارای احترام و حیثیت اجتماعی بالا، سخاوتمند و گره‌گشا، مقید به مناسک دینی و رابطه خوب با علما و صاحبان قدرت، غیرتمند، دارای چند همسر و فرزندان زیاد و با کنشگری جنسی بالا (تمایلات همجنس‌گرایانه به شکل شاهدبازی و امردبازی بی‌اشکال است). این تصویر بر دو سه گروه منطبق بود، اعیان و اشراف، پهلوانان و گاه لوطیان.

● اما در زمان مشروطه کم‌کم این تصویر مخدوش می‌شود، آشنایی با فرنگ، احساس عقب‌ماندگی و بازاندیشی در آداب و رسوم و جایگاه زنان، ایده‌های جدیدی را به ارمغان آورد. نجم‌آبادی در کتاب «زنان سیبیلو و مردان بی‌ریش» شرح می‌دهد که چگونه تحت تاثیر نگاه شماتت‌بار غربیان، رفتارهای همجنس‌خواهانه درباریان و اعیان و اشراف به پستوها برده شد. به جز آن لزوم آموزش زنان مورد توجه قرار گرفت، تا زنان تحصیل‌کرده بتوانند رفیق شوهر و مادرانی شایسته باشند.

● گفتمان بهداشت در ابتدای عصر پهلوی، تاکید بر افزایش موالید و فرزندان سالم و ضرورت روابط جنسی سالم برای احتراز از سیفلیس و عواقب آن چون عقیم شدن یا تولد فرزندان معلول اندک اندک باعث شکل‌گیری الگوی جدید مردانگی برتر شد: جوان، تحصیل‌کرده، دارای تمکن مالی و شغل اداری بالا، آشنا به پوشش و آداب فرنگی، ورزشکار، میهن‌پرست، تک‌همسر و دگرجنس‌گرا. این تصویر تا اواخر دوره پهلوی دوام آورد و با وجود انقلاب اسلامی عناصر اصلی آن مانند اعتبار تحصیلات، رشادت و میهن‌پرستی و ... باقی ماند.

● امروزه مردانگی در ایران دچار بحران است، تقسیم کار جنسیتی در خانواده و نان‌آوری مرد به دلیل بحران‌های اقتصادی مختل شده. جامعه‌پذیری زنان در پذیرش فرودستی دچار اخلال شده و تحت تاثیر فضای مجازی ایده‌ها و خواسته‌های جدیدی شکل گرفته است. مردان در واکنش به این تغییرات، هر روز بیشتر متوسل به خشونت می‌شوند و اخبار زن‌کشی را می‌شنویم. چرا تغییر نظم جنسیتی بحرانی شده است؟ به زعم من تقصیر متوجه حاکمیت است که به دلایل متعدد می‌کوشد نظم جنسیتی مردسالارانه و نظام حقوقی خانواده سنتی را حفظ کند از این رو هم بر مردان (سربازی، مهریه و ...) و هم بر زنان (حجاب اجباری، بیکاری و ...) فشار می‌آورد و روال تغییرات اجتماعی را مختل کرده است.

@women_socialproblems

@tanine_zanan

گردش مالی ،دست کوتاه زنان

✍ فریده ملاعسگری


طی سه سال گذشته بابت امور شغلی و شخصی  جهت استفاده از خدمات بانکی به بانکهای مختلف مراجعه داشته ام .
شرط استفاده از خدماتی مانند  دسته چک ، تسهیلات و وام ، ضامن شدن، گردش مالی بالای صاحب حساب بانکی می باشد .
در بخش مدارک لازم وام گیرنده و ضامنین ارائه مدارک شغلی ، کسر از حقوق و ... نوشته شده است ، اما در واقع گردش مالی بالا ، اینکه شخص رتبه A و  B  یا حداقل C را دار باشد خوانده می شود و کفایت می کند.
داشتن شغل پایدار لازمه گردش مالی است، در مواجهه با این شرایط این پرسش به ذهن متبادر می شود که زنان چه سهمی از این تسهیلات و خدمات دارند ؟
زنان سرپرست خانواری که شغل پایداری ندارند چطور می توانند از این تسهیلات جهت راه اندازی کسب و کار یا توسعه کارشان استفاده کنند ؟

وجودضامن معتبر حائز شرایط بانک مستلزم داشتن روابط شغلی یا خانوادگی مستحکم و بده بستانهای مالی است که اکثر زنان ایران از آن محروم می باشند.

طبق جدیدترین آمار تنها ۱۴ درصد از  زنان جامعه ایران شاغل هستند ،حذف زنان از عرصه اجتماعی و شغلی آسیب پذیری آنان را در میانسالی و کهنسالی فزون تر می کند .
در حالی که جامعه ایران به سمت زنانه شدن سالمندی می رود.
مادامی که اشتغال زنان شکل  مسئله و مطالبه اجتماعی نگیرد ، نیمی از جامعه از ابزار قدرت که همان گردش مالی و اقتصاد است محروم می مانند.


@tanine_zanan

🔻زنانه شدن فقر در کشور

هدا احمدی با مشورت و راهنمایی فاطمه عزیزخانی، کارشناس مسائل حوزه کار، به این موضوع پرداخته است که معادلات بازار کار چگونه به زیان زنان عمل می‌کند؟

چکیده مقاله:

🔹چند مشاهده نگران‌کننده درباره بازار کار زنان وجود دارد. مشاهده نگران‌کننده اول، زنانه شدن فقر در کشور است. به‌خصوص زنان سرپرست خانوار که براساس آمارها فقیرترین فقرا در کشور محسوب می‌شوند.

🔹در هر پدیده‌ای مثل مهاجرت، مسکن، اشتغال و جرائم و... وضعیت زنان نگران‌کننده‌تر است.

🔹مشاهده دوم این است که زنان کارگر نخستین قربانیان بازار کار در شرایط رکود اقتصادی هستند. به این معنی که وقتی اقتصاد گرفتار رکود می‌شود، زنان زودتر از مردان در مسیر خروج از بازار کار قرار می‌گیرند.

🔹مشاهده سوم این است که بازار کار در مشاغل سخت هم زنانه شده است. به‌طور مثال این روزها سهم زنان در بازار کار کشاورزی افزایش یافته، در حالی که کشاورزی اصولاً کاری مردانه است. اما گزارش‌ها چه می‌گویند؟

🔹گزارش سازمان‌های دیده‌بان فقر و بانک جهانی تایید می‌کند که حدود ۶۰ درصد مردم ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند و ۵۰ درصد از آنها در فقر مطلق به سر می‌برند.

🔹برای زنانی که در فقر مطلق هستند، بقا تنها اولویت است. در چنین شرایطی آمارهای رسمی گویای این است که در خانوارهای ایرانی، مصرف گوشت قرمز ۶۵ درصد و برنج ۳۴ درصد کاهش یافته و مشخص است که فقر چه چهره زشتی از خود نشان داده است.

🔹در نبود سازوکارها و نهادهای اجتماعی که برای دسترسی عموم به خدمات اجتماعی تلاش کنند فقر تنها ابعاد اقتصادی ندارد.

🔹فقر زنانه ویژه در ایران به عدم دسترسی به خدمات سلامت و تحصیل و همین‌طور احساس شرم و افسردگی‌های طولانی‌مدت و معادل‌انگاری آن در پیوند با بزه و تخلف گره می‌خورد.

🔹زنانه شدن فقر به وضعیت ازدیاد روزافزون فقر میان زنان در کشورهای مختلف اطلاق می‌شود که به افزایش نابرابری میان سطح زندگی زن و مرد به دلیل شکاف جنسیتی می‌انجامد. این اصطلاح را نخستین‌بار دایانا پیرس در سال ۱۹۷۶ مطرح کرد.

🔹زنان کارگر نخستین قربانیان بازار کار هستند زیرا در مشاغل کم‌کیفیت و آسیب‌پذیر حضور زنان بیشتر است. یعنی سهم زنان در مشاغل و حقوق ثابت به مراتب کمتر از مردان است.

🔹بنابراین در هر شوکی که به وجود می‌آید، چون مشاغل آسیب‌پذیر زودتر با بحران مواجه می‌شوند و از بازار بیرون می‌روند، نیروی کار این نوع بنگاه‌ها هم زودتر از بازار خارج می‌شود. به طوری که در زمان کرونا نیز زنان شاغل بیشتر از مردان کارشان را از دست دادند.

🔹اقتصاددانان می‌گویند یکی از مشکلات این است که در کشور رویکرد توسعه‌ای وجود ندارد و سیاست‌گذاران زن را به عنوان نیروی کاری که دوشادوش مرد باید کار کند و از رشد اقتصاد هم سهم داشته باشد در نظر نمی‌گیرند بنابرین در قوانین کشور نیز مسائل زنان در اولویت قرار نمی‌گیرد.

🔹نگاه بدنه قدرت و کشور به زنان، رویکردی صحیح نیست. البته نمی‌توان گفت که مردان قصد دارند به‌طور سیستماتیک زن‌ها را از کار حذف کنند اما گویا به این دلیل که قدرت در دست مردهاست، به نوعی اقتدار نیز دست آنهاست.

🔹در جامعه‌ای که روزبه‌روز فقیرتر می‌شود، هستند زنانی که فقر را به صورتی خشن‌تر تجربه می‌کنند. مردان فقیر دست‌کم تحقیر نمی‌شوند و تبعیض کمتری می‌بینند اما زنان و به‌خصوص زنان سرپرست خانوار، در معرض آسیب‌های بیشتری هستند.

تجارت فردا، شماره ۵۶۴

@seyribar


@tanine_zanan

بارها با دوستان ایرانی ام درباره وضعیت عمومی جنس مؤنث در این کشور بحث کرده ام چنان که یک بار در حین گفتگو به شدت به طرز فکرشان در مورد زنان انتقاد کردم و نشان دادم که چه تضاد عمیقی در این باره با ملت های متمدن اروپایی دارند.
اول برایشان توضیح دادم که با برده ساختن نیمی از جمعیت به نیمه دیگر ظلم می کنند و گفتم : ((تعجب میکنم که زنان شما چطور میتوانند انقیاد را تحمل کنند و به آنچه برایشان مقدر شده تن دهند، در حالی که خانمهای مسیحی این تضییقات را بر نمی تابند!
ذهن آنها درست مثل ذهن پدرانشان ،برادرانشان یا شوهرانشان پرورش داده شده و سرمشق اخلاقی آنها به جای درهای محکم و دیوارهای بلند درک صحیح پرهیزکاری و مذهب و به کار بستن اصول آن در زندگی است.
ما می خواهیم کسانی که در خوشی ها و مصیبت ها یمان شریک اند با دنیایی که در آن زندگی می کنند آشنا باشند تا هم همسر مهربانی داشته باشیم و هم دوستی فهمیده .)) ......

اقامیر(( از نظر ما ، بهترین مشغولیت برای زن ، علاقه به شوهر ، اطاعت از او و رسیدگی کامل به فرزند ان و کارهای خانه است . ))........

((در حقیقت رفتاری که از نظر خدا لازم بوده زن به عنوان شریک و دوست مرد از آن برخوردار باشد ، نه در موردشان اعمال می شود نه بهشا

ن آموزش داده می شود ، در این شرایطی هم که قوانین و عرف شما برایشان تعیین می کند ، نه خودشان می توانند برای خودشان احترام قائل باشند نه دیگران ، و این برای ایجاد یک جامعه متمدن پایه و اساس است .))......

آقا میر گفت : (( اما ما آن جامعه متمدن مورد نظر شما نیستیم . بعضی از خانم های ما شوهرها یا پدر ها یشان با فرهنگ هستند، معلومات چشمگیری دارند ، و خیلی اینها تحصیلات عالی کرده اند .))
گفتم : (( من این را خوب میدانم ، دوستم جعفر علی ، با دختر یک پزشک ازدواج کرده و برایم گفته که پدر عالم و دیندارش او را خیلی خوب تربیت کرده ، یک نسخه از کتاب شعرش را هم که می خواهد به ایلچی تقدیم کند،  نشانم داده ، اما از نظر من این خانم و امثال او که از این مواهب برخوردارند ، استثنا بر قاعده محسوب می شوند .))

آقا میر جواب داد : (( بهتر که استثنا هستند چون اگر اکثریت زن های ما این قدر خوب تعلیم می دیدند ، جلو پدرها و شوهر هاشان می ایستادند و این درست نیست.
تغییر و تحول باید از مردها شروع بشود ، وگرنه همه چیز به هم میریزد .))

‐-------------

📚 نماهایی از ایران ، از یادداشتهای مسافری در شرق ، سر جان ملکم ؛ ترجمه شهلا طهماسبی


@tanine_zanan

در صف نانوایی ایستاده ام ، خانمی با هیکل تنومند عصا زنان به نانوایی نزدیک و سلامی به شاطر کرد، وارد صف زنان شد.
خانمهایی که روی نیمکت نشسته بودند از جا بلند شدند و اجازه دادند که او بنشیند از همه معذرت خواهی کرد ،  با خنده گفت من هیکلم بزرگ است جای همه را می گیرم بعد رو به من و چند خانم جوان دیگر کرد و گفت شما جوانید مواظب باشید من از پا افتاده ام .
ما در جوابش با خنده گفتیم جوانان بیشتر مشکلات مفاصل و زانو و  پادرد دارند ، با خوشرویی شروع کرد توصیه های غذایی به ما دادن و تشویق اینکه با شوهر و خانواده غذاهایی که توصیه کرده بخوریم ؛ با خنده گفتم من مجردم ، چشمانش برقی زد و با خنده گفت: واقعا مجردی؟ یعنی اصلا تا حالا ازدواج نکردی ؟
گفتم : بله .
با شور وشوقی فراوان و محکم گفت :
" بهت تبریک میگم ، نفس بکش ، از زندگیت لذت ببر " .
اصلا نمی توانست خوشحالی خودش را پنهان کند.
از رفتار شوهرش ناراحت بود ، اینکه بین بچه هایشان فرق می گذارد ، اینکه همه اش باید زن کار خانه را انجام دهد سر آخر مرد بگوید تو مگر کاری هم انجام می دهی .
یک ساعتی که در صف نان بودم این زن با خوشرویی و زبان خوشش لحظات شادی را برای همه حاضران بوجود آورد.
در ذهن خودم فکر کردم که زنان در عرصه عمومی و خصوصی چقدر می توانند امید و زندگی بخش باشند .
بدنبال پاسخ به این سوالم که چرا ازدواج زندگی و امید  را از اکثر زنها می گیرد ؟
و آیا اساسا این سوال درستی است ؟

@tanine_zanan