Репост из: Talaba do'stimga | Dr. Alisher Umirdinov
Yaxshilik halovati@1
Bir insonni og'irini yengil qilish, qiynalib turgan joyida unga yordam berish insonga boshqacha lazzat beradi. Ham katta savob. Yaqinda Yaponiyada O'zbekistonga Janubiy Koreya orqali uchib kelayotsam orqa o'rindiqlarda ikkita yosh farzandi bilan kelayotgan o'zbek onaga ko'zim tushdi. Koreyadan chiqishgan ekan. Kichik farzandi atigi 7-8 oylik ekanligi ko'rinib turar, hammani bezovta qilib ko'p yig'lardi. Chaqaloq ba'zan tinchisada, umumiy ma'noda yig'idan to'xtamasdi. Otasi yonidamikin desam, otasi ham ko'rinmadi.
Samolyot parvozni boshlagandan keyin taxminan 2 soatlarda onaning ham zaryadi tugaganligini seza boshladim, ammo yonidagi tanish ayollar yoki styuardessalar ham onadan chaqaloqni birozga olay demasdi. Yosh farzandlarim bilan ayolim ham tez-tez samolyotga chiqib turganligi uchun yosh bolalar bilan onaning yakka o'zini uzoq masofaga uchishining zahmatini bilaman. O'ta qiyin!
Shundan keyin, turib haligi kelinni oldiga yurak yutib bordim va shunday dedim: " Charchamayapsizmi? Mening ham sizdek farzandlarim bor. Agar istasangiz, kichkintoyni menga bering, biroz ko'rtarib turaman. Siz ham dam olvolasiz." Kelin qiz menga biroz qarab turdi...taxminan 5-6 sekund davom etgan bu kutish ayol uchun juda og'riqli bo'lganini bilaman. Ammo, ohiri bolani sekin qo'limga tutqazdi.
Chaqaloq bilan juda yaxshi kelishdik. Samolyotni boshidan ohirigacha rosa aylandik. O'rtada onasiga qaytarib berib, yana olib 1-2 soatcha birga yurdik. Bu paytda ona ham biroz dam oldi, o'tirgan o'rindiqlarini tuzatib, o'ziga keldi.
Men esa samolyot qo'nishga yaqinlashganda chaqaloqni onasiga berib, uning otasiga salom aytishini iltimos qildim.
Yaxshilik qilishda ba'zan biroz bo'lsada yuzni qattiq qilib, narigi tomonga insoniy qo'lni chozishda gap ko'p....
Bir insonni og'irini yengil qilish, qiynalib turgan joyida unga yordam berish insonga boshqacha lazzat beradi. Ham katta savob. Yaqinda Yaponiyada O'zbekistonga Janubiy Koreya orqali uchib kelayotsam orqa o'rindiqlarda ikkita yosh farzandi bilan kelayotgan o'zbek onaga ko'zim tushdi. Koreyadan chiqishgan ekan. Kichik farzandi atigi 7-8 oylik ekanligi ko'rinib turar, hammani bezovta qilib ko'p yig'lardi. Chaqaloq ba'zan tinchisada, umumiy ma'noda yig'idan to'xtamasdi. Otasi yonidamikin desam, otasi ham ko'rinmadi.
Samolyot parvozni boshlagandan keyin taxminan 2 soatlarda onaning ham zaryadi tugaganligini seza boshladim, ammo yonidagi tanish ayollar yoki styuardessalar ham onadan chaqaloqni birozga olay demasdi. Yosh farzandlarim bilan ayolim ham tez-tez samolyotga chiqib turganligi uchun yosh bolalar bilan onaning yakka o'zini uzoq masofaga uchishining zahmatini bilaman. O'ta qiyin!
Shundan keyin, turib haligi kelinni oldiga yurak yutib bordim va shunday dedim: " Charchamayapsizmi? Mening ham sizdek farzandlarim bor. Agar istasangiz, kichkintoyni menga bering, biroz ko'rtarib turaman. Siz ham dam olvolasiz." Kelin qiz menga biroz qarab turdi...taxminan 5-6 sekund davom etgan bu kutish ayol uchun juda og'riqli bo'lganini bilaman. Ammo, ohiri bolani sekin qo'limga tutqazdi.
Chaqaloq bilan juda yaxshi kelishdik. Samolyotni boshidan ohirigacha rosa aylandik. O'rtada onasiga qaytarib berib, yana olib 1-2 soatcha birga yurdik. Bu paytda ona ham biroz dam oldi, o'tirgan o'rindiqlarini tuzatib, o'ziga keldi.
Men esa samolyot qo'nishga yaqinlashganda chaqaloqni onasiga berib, uning otasiga salom aytishini iltimos qildim.
Yaxshilik qilishda ba'zan biroz bo'lsada yuzni qattiq qilib, narigi tomonga insoniy qo'lni chozishda gap ko'p....