Lochinbek Normurodov sherlari

ТАЪЗИЯ

Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси, адабиётшунос олим, филология фанлари доктори, профессор Иброҳим Ҳаққул 2022 йил 28 июнь куни 73 ёшида вафот этди.
Иброҳим Ҳаққул 1949 йил 28 мартда Бухоро вилояти Шофиркон тумани Талижа қишлоғида зиёли оиласида туғилган. Ўрта мактабни тугатгач, 1966-1970 йилларда Бухоро давлат педагогика институтида таҳсил олган.
1970-1972 йилларда "Шофиркон ҳақиқати" газетасида бўлим бошлиғи ва муҳаррир вазифаларида ишлаган. Унинг "Навоий ва Мавлоно Ашраф", "Дарё каби ҳамиша уйғоқ..." каби илк адабий мақолалари ушбу газетада босилиб чиққан.
Олим 1972 йилдан ҳозирга қадар ЎзФА Ўзбек тили, адабиёти ва фольклори институтида фаолият юритди.
Иброҳим Ҳаққул 1976 йили "Ўзбек адабиётида рубоий" мавзусида номзодлик, 1995 йили "Ўзбек тасаввуф шеъриятининг шаклланиши ва тараққиёти" мавзусида докторлик диссертациясини ҳимоя қилган.
Дастлаб унинг "Ўзбек адабиётида рубоий" (1981), "Увайсий шеърияти" (1982), "Бадиий сўз шукуҳи" (1987) китоблари нашр этилган бўлса, кейин "Занжирбанд шер қошида" (1989), "Шеърият — руҳий муносабат" (1989), "Абадият фарзандлари" (1990), "Тасаввуф ва шеърият" (1991), "Камол эт касбким..." (1991), "Ғазал соғинчи" (1991) каби 20дан ортиқ китоблари босилиб чиққан.
У рус тилидаги икки жилдлик "История узбекской литературы" китобининг муаллифларидан.
Саксонинчи йилларнинг иккинчи ярмида Иброҳим Ҳаққулнинг адабий жараёнда фаол иштирокини кузатиш мумкин.
Шунингдек, Абдулҳамид Чўлпоннинг "Баҳорни соғиндим" (1988), Хожа Аҳмад Яссавийнинг "Ҳикматлар" (1991) мажмуасини, шогирди Сайфиддин Рафиддинов билан ҳамкорликда "Боқирғон китоби" (1991), "Меърожнома" (1995) каби узоқ муддат нашр этилмай келинган асарларни ўқувчиларга етказган.
Кейинги йилларда у "Аҳмад Яссавий", "Ким нимага таянади?", "Эътиқод ва ижод", "Тасаввуф сабоқлари", "Тақдир ва тафаккур", "Мерос ва моҳият" деб номланган рисола ва китобларини чоп эттирган.
Фаридиддин Аттор, Жалолиддин Румий, Абдураҳмон Жомий, Вилям Шекспирдай даҳо санъаткорларнинг ўзбек тилига ўгирилган китобларига салмоқли сўзбоши ва сўнгсўзлар ёзган.
Алишер Навоийнинг "Хазойин ул-маоний"сидан танланган шоҳбайтларнинг алоҳида китоб ҳолида чиқарилгани ҳам эътиборга моликдир.
Кейинроқ Иброҳим Ҳаққулнинг "Ижод иқлими" ва "Мушоҳада ёғдуси" номли китоблари ҳам босилиб чиққан.
У 1996 йилдан "Қадимги давр адабиёти", 2001 йилдан буён "Ўзбек адабиёти тарихи" бўлими мудири сифатида фаолият кўрсатиб келган.
Олим Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси, "Ўзбек тили ва адабиёти", "Тафаккур", "Нақшбандия" журналлари таҳрир ҳайъатлари аъзоси эди.
Унинг айрим мақола ва китоблари турк, уйғур, озарбойжон, тожик ва рус тилларига таржима қилинган.
Кейинги йилларда олимнинг "Навоийга қайтиш" деб номланган 4 жилдлик китоби босмадан чиққан.
Ёзувчилар уюшмаси жамоаси Иброҳим Ҳаққулнинг оила аъзолари ва яқинларига чуқур таъзия билдиради.
Жаноза 29 июнь куни Бухоро вилояти Шофиркор тумани Талижа қишлоғида пешин намозидан сўнг ўқилади.

Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси Ахборот хизмати
@Abdulla_Oripov_sherlari

MILLAT FARZANDLARIGA

Menman oʻsha buyuk millat umidi,
Temur nigohidan qolgan olovman.
Faqirlarga koʻksim qalqon boʻlar-u,
Razolat tigʻiga qarshi yalovman.

Menman oʻsha buyuk millat umidi,
Yuz yillik faryoddan toʻgʻilgan xilqat.
Menman qodiriyning orzusi boʻlib,
Asrlarning boʻgʻzida yongan haqiqat.

Men mashrabdan qolgam eng oliy tuygʻu,
Eng baland dorlarga osilgan erkman.
Meni oʻtmishimda oʻldirgansan-u,
Ammo bugunimda yana tirikman.

Fitratga otilgan oʻqlarning izi,
Koʻksimda yiringlab turibdi hamon.
Yillar nigohida qalqib turibdi,
Hoʻoʻ asrlardan tirik oʻtgan olamon.

Ammo erk degan soʻz barqaror emas,
Yonma-yon keladi ming yillik qaygʻu.
Istirob ichida yashadi ammo,
Nafsining pinjidan ketolmadi u.

Tiriklik shundayin boshlangan doʻstim,
Toʻgʻilish, oʻlish ham bitta tamoyil.
Bir inson ezgulik qilar-u ammo,
Boshqasi bus-butun gunohga moyil.

Men esa olovman,erkman bobojon,
Ona tuproqlardan ketmasman izsiz.
Yovuzlik choʻgʻini so'ndirmasman lek,
Shu yoʻlda oʻlaman shaksiz, shubhasiz

✍ Lochinbek Normurodov

@Lochinbek_Normurodov

Va nihoyat uzoq toʻxtalishlardan soʻng bir sheʼr 😁

. ****

Qachon uygʻonadi bu millat ota,
Qachon uygʻonadi yarim oʻliklar.
Togʻlar yelkasini bosib bormoqda,
Bizning boʻynimizga osilgan yuklar.

Qon kechib, qon yutib ulgʻaydi vatan,
Nega loyiq farzand tugʻmading ona?
Toʻrtta yarim-yuluq she'rimdan boʻlak,
Vatanga munosib ne qildim yana?

Har safar tong otar horgʻin, iymanib,
Quyosh ham chiqadi istar-istamas.
Odamlar chopadi ofislariga,
Pul topish uchun u eng yaxshi qafas.

Tashqarida boshlanar boʻron va shamol,
Tumanli quyunlar uchirar kimni.
Uchib derazaga urilgan faryod,
Choʻchitib yubormas ba'zi muslimni.

Barchasi boshlanar shu kabi oddiy,
Olovlar ufurar yerning qarida.
Dunyoning bir kami koʻrinib qolar,
Bir uzun bir qisqa barmoqlarida.

Ammo men koʻnmayman bundayin holga,
Buyuklik shiorin etajakman yod.
Olov qoʻysalar gar tirikligimga,
Soʻngi qonim bilan oʻchirgum hayot.

✍ Lochinbek Normurodov

@Lochinbek_Normurodov

ГУНГ ҚЎШИҒИ

Ўн беш кун тўлган ойнинг дардларини тилайман,
Оққанот турналарни юрагимга белайман.
Чўғ босган раққосига қисмат тутган коинот,
Чилдирмангни чалавер, мен бошқача ўйнайман.

Уфққа оққан куйлар остонамда бўй етган,
Жавдирайди юрагим, ҳар тун азоб тўй этган,
Йўл теролмай кўнглимнинг сарҳадига ўт кетган,
Чилдирмангни чалавер, мен бошқача ўйнайман.

Шамолдай чопиб кўрдим, бир нуқтада қотиб ҳам,
Тошлардан қутилмайсан, -- минг осмонга отиб ҳам.
Кўзларим кулиб тургай оловларга ботиб ҳам,
Чилдирмангни чалавер, мен бошқача ўйнайман.

Йил думалаб йилларнинг борар шоми қорайиб,
Ёрилган пешонамни шабнамларга қўй чайиб.
Бобоси гунг атторнинг савдосида не айб,
Чилдирмангни чалавер, мен бошқача ўйнайман.

Ёмғир соғинч исими, шоир ғамга эрками,
Дунё оғиб кетарди бўлмаганда бир ками.
Ҳайқираман чўғ босиб: "Aзоб -- руҳнинг байрами!",
Чилдирмангни чалавер, мен бошқача ўйнайман.

©Наргиза ОДИНАЕВА

Manzilimiz: 👉 @Nargiza_Odinayeva_ijodi

Мансур Жумаев катта шоир, азиз дўстимиз! Унинг тафаккури, дунёси ўзгача, СЎЗ юрагини парчалаб ташлаган, энди эл қатори "одам" қилиб бўлмайди. Ижодига яна-да юксак парвозлар тилайман!

“КЕМАЛАР ҚАБРИСТОНИ”ДА

Ташлаб кетди бу ерни денгиз,
ташлаб кетди сув неъматлари,
шовқин солмас шамоллар тинсиз
ва тўфонлар важоҳатлари.

Олислади меҳмонлар бир-бир,
тўлқин ёди дилни яллиғлар –
ташлаб кетди дарёи кабир,
зоғораю тилла балиқлар.

Фақат қолди бунда хотира
ва чандиқли ўтмиш ғамлари,
чириётган кемалар ила
“қора уй”нинг оқ одамлари.

Яшайверди улар жимгина,
дил тубида номус билан ор
ва муаззам она денгизнинг
гардларига боқиб умидвор…

Куйдирди-ю бўғзимни виждон,
кўзга қалқди томчи ёш – тахир:
севилмайди Ватан ҳайқириб,
у жимгина севилгай, ахир.

Энди сўзга етмайди бардош,
қотди кўзда қайғу жоласи.
Мен қаршингда эгажакман бош,
Қарекенгнинг содиқ боласи!

Мансур Жумаев

@javlonjovliyev