لطف و سالوس جهان خوش لقمهای است
کم ترش خور کآن پرآتش لقمهای است
مادحت گر هجو گوید برملا
روزها سوزد دلت زآن سوزها
لیک ننماید چو شیرین است مدح
بدنمیاد زآنک تلخ افتاد قدح
خدا هر روز و هر لحظه میپرسد:به یاد دارید عهدی را که پیش از فرستادنتان به این دنیا بستیم؟گنجی ناشناخته بودم.خواستم شناخته شوم.مگر نمیبینید بزرگی و زیبایی سهمی را که در ای شناخت دارید .
432