🖥 مقاله فربس با عنوان : ⛓
داخل بازار سیاه پررونق ایران برای ترمینالهای استارلینک📁 خلاصه محورهای مهم این مقاله:
👤
فوربس دریافته است که حدود ۲۰،۰۰۰ نفر به اینترنت پرسرعت دسترسی دارند که سانسور آن برای جمهوری اسلامی تقریباً غیرممکن است، چه رسد به قطع آن.🔔 این بخش کوچکی از ۸۹ میلیون نفری است که در ایران زندگی میکنند. و قیمتهای گزاف فروش مجدد به این معنی است که ترمینالها فقط برای تعداد معدودی از افراد متمول قابل تهیه هستند -
آنها با قیمت ۷۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار به فروش میرسند، در حالی که قیمت خرده فروشی معمولی در آمریکا ۲۵۰ دلار است. (میانگین حقوق ماهانه یک ایرانی حدود ۲۵۰ دلار است.) - بندگان خدا فکر میکنند مجموع ایرانی ها متوسط ماهانه 20 میلیون درآمد دارند ⛓
در حالی که پایه حقوق ایران با همه مزایا و حق اولاد نصف این مبلغ و نزدیک 11 تومن است-
🗂 برای محمد، که نام خانوادگیاش به دلیل حفظ هویت توسط فوربز منتشر نشده است، #استارلینک به کارش که نیازمند ارتباط با مشتریان خارجی در کانادا است، کمک خواهد کرد. سرعت پایین اینترنت در کشورش، کسبوکار او را با مشکل مواجه کرده است؛ او گاهی اوقات قادر به دسترسی به دراپباکس مشتریان خارجی خود و ارسال فایلها و اسناد حرفهای نبوده است. او پس از پیدا کردن فروشندهای در NasNet، یک کانال تلگرامی فارسیزبان که استفاده از استارلینک را تبلیغ میکند، و ملاقات با پیک، به فوربز گفت که روند دریافت ترمینال ساده بوده است. او گفت:
«موقعیت مکانی را برای پیک ارسال کردم و آن را مثل پیتزا تحویل گرفتم.»📷 تصور #اینترنت_نامحدود برای بسیاری از ایرانیان تقریباً باور نکردنی است. مثل یک فرد تشنه در وسط بیابان است که ناگهان چاهی پیدا میکند. در ابتدا، نمیتواند باور کند که واقعی است. سپس، تا جایی که میتواند مینوشد.
🪟 استارلینک اولین بار در سال ۲۰۲۲ به ایران آمد. مردم به خاطر قتل مهسا امینی ۲۲ ساله توسط پلیس به خیابانها آمده بودند. دولت ایران برای سرکوب اعتراضات گسترده، اینترنت را قطع کرد - تاکتیکی که مرتباً برای فرونشاندن قیامها از آن استفاده میکند.
این اعتراضات وزارت خزانهداری و وزارت امور خارجه ایالات متحده را بر آن داشت تا استثنایی برای تحریمها در حوزه خدمات ارتباطی قائل شوند و سه روز بعد، ماسک سرویس استارلینک را در ایران فعال کرد.↗️ به گزارش CNBC، اسپیساکس که همین ماه فروش سهام ثانویه را انجام داد، در حال حاضر ارزشی معادل ۳۵۰ میلیارد دلار دارد. (ارزش سهام این شرکت به اندازه 15 سال فروش نفت ایران است)
📶 در ماههای پس از اعتراضات سپتامبر ۲۰۲۲، مهدی یحیایینژاد، فعال ایرانی-آمریکایی ساکن لسآنجلس، با استفاده از کمکهای مالی سازمانهای غیرانتفاعی محلی و اهداکنندگان خصوصی، حدود ۱۰۰ ترمینال استارلینک تهیه کرد. او آنها را برای فعالان و دیگر همپیمانان نزدیک به ایران فرستاد که به قاچاق آنها به داخل کشور کمک کردند.
➡️ یحیایینژاد همچنین از اسپیساکس درخواستهایی برای بهبود ترمینالها برای کاربران ایرانی ارائه کرد. به گفتهی او، این شرکت به توصیهی وی، پایههای تاشو برای نصب – که حمل آنها را با کوله پشتی آسانتر میکند – و کابلهای اترنت جداشدنی به جای کابل اختصاصی که تعویض آن در ایران غیرممکن بود، اضافه کرد.
دولت ایران که از اتحادیه بینالمللی مخابرات، آژانس سازمان ملل مستقر در ژنو، سوئیس، درخواست خاموش کردن استارلینک را کرده است، اخیراً شکایت کرده که اصلاً نتوانسته این دستگاهها را پیدا کند، زیرا یک ترمینال به راحتی در یک کوله پشتی جا میشود.👥 محمد از خطراتی که با اتصال جدید اینترنتش همراه است، آگاه است. ترمینالهای استارلینک قرار است در فضای باز با دید واضح به آسمان نصب شوند، اما او دستگاه خود را در داخل خانه، کنار درِ بالکن، زیر یک پرده سیاه قرار داده است. او گفت: «هنوز نمیتوانم به همسایههایم اعتماد کنم.» این بدان معناست که سرعت آن بسیار کمتر از حد معمول است – شاید نصف ظرفیت، طبق تخمین او. اما ارزشش را دارد: هنوز «خیلی بهتر از اینترنت قبلی من است».