د نجار حیرانوونکې کیسه!
په يوه ښار کې د حکیم په نامه یو نجار وو، نوموړي ډېره ښايسته ښځه درلوده، یوه ورځ بادشاه د همدې نجار کور مخې ته تېرېدو چې، د نجار په ښځه یې سترګې ولګېدې او پرې مین شو.
بادشاه نجار ته بهانه وکتله او د هغه د اعدام حکم يې وکړ.
بادشاه وویل:
-سبا نجار اعدام کړئ!
کله چې نجار خبر شو، د ډېر خوف او ډار له کبله د شپې خوب نه ورتلو.
ښځې یی ورته وویل
د هرې شپې غوندې ويده شه!
رب دې یو دی شریک نلري او د رحمت دروازې یې ډېرې دي.
د ښځې خبرو لږ څه کراري ور په نصيب کړه او سترګې يې درندې شوې ویده شو.
کله چې سهار شو د بادشاه د عسکرو د پښو آواز د نجار تر غوږونو شو، نجار ډېر غمجن شو او په نا امیدۍ او ویره يې خپلې ښځې ته وکتل او ورته یې وویل:
-ډېر پښيمانه شوم دا چې ستا به خبرو مې اعتماد وکړ!
په ډېر ډار سره یې دروازه خلاصه کړه او عسکرو ځنځیر لرې کړ.
دوو عسکرو په ډېر تعجب سره نجار ته وويل:
-بادشاه نن شپه مړ شو!!!
مونږ راغلي یو چې، ته بادشاه ته تابوت جوړ کړې!!!
نجار ددې خبر سره ډېر خوښ شو، او د عذر په څهره یې خپلې ښځې ته وکتل، ښځه یې موسکۍ شوه او ورته یې وويل:
-د هرې شپې په څېر ویده شه! " خدای يو دی او د رحمت دروازې یې ډېرې دي"
د کیسې مطلب:
ډېر فکر انسان ډېر ستړی کوي.
حال دا چې د هر کار پايله او تدبیر د الله"ج" په اراده کې دی!!!
په هر حالت کې خپل اميد له لاسه مه ور کوئ، د الله"ج" د رحمت انتظار کوه.
د نجار حیران نونکي کیسه
په يوه ښار کې د حکیم په نامه یو نجار وو، نوموړي ډېره ښايسته ښځه درلوده، یوه ورځ بادشاه د همدې نجار کور مخې ته تېرېدو چې، د نجار په ښځه یې سترګې ولګېدې او پرې مین شو.
بادشاه نجار ته بهانه وکتله او د هغه د اعدام حکم يې وکړ.
بادشاه وویل:
-سبا نجار اعدام کړئ!
کله چې نجار خبر شو، د ډېر خوف او ډار له کبله د شپې خوب نه ورتلو.
ښځې یی ورته وویل
د هرې شپې غوندې ويده شه!
رب دې یو دی شریک نلري او د رحمت دروازې یې ډېرې دي.
د ښځې خبرو لږ څه کراري ور په نصيب کړه او سترګې يې درندې شوې ویده شو.
کله چې سهار شو د بادشاه د عسکرو د پښو آواز د نجار تر غوږونو شو، نجار ډېر غمجن شو او په نا امیدۍ او ویره يې خپلې ښځې ته وکتل او ورته یې وویل:
-ډېر پښيمانه شوم دا چې ستا به خبرو مې اعتماد وکړ!
په ډېر ډار سره یې دروازه خلاصه کړه او عسکرو ځنځیر لرې کړ.
دوو عسکرو په ډېر تعجب سره نجار ته وويل:
-بادشاه نن شپه مړ شو!!!
مونږ راغلي یو چې، ته بادشاه ته تابوت جوړ کړې!!!
نجار ددې خبر سره ډېر خوښ شو، او د عذر په څهره یې خپلې ښځې ته وکتل، ښځه یې موسکۍ شوه او ورته یې وويل:
-د هرې شپې په څېر ویده شه! " خدای يو دی او د رحمت دروازې یې ډېرې دي"
د کیسې مطلب:
ډېر فکر انسان ډېر ستړی کوي.
حال دا چې د هر کار پايله او تدبیر د الله"ج" په اراده کې دی!!!
په هر حالت کې خپل اميد له لاسه مه ور کوئ، د الله"ج" د رحمت انتظار کوه.
په يوه ښار کې د حکیم په نامه یو نجار وو، نوموړي ډېره ښايسته ښځه درلوده، یوه ورځ بادشاه د همدې نجار کور مخې ته تېرېدو چې، د نجار په ښځه یې سترګې ولګېدې او پرې مین شو.
بادشاه نجار ته بهانه وکتله او د هغه د اعدام حکم يې وکړ.
بادشاه وویل:
-سبا نجار اعدام کړئ!
کله چې نجار خبر شو، د ډېر خوف او ډار له کبله د شپې خوب نه ورتلو.
ښځې یی ورته وویل
د هرې شپې غوندې ويده شه!
رب دې یو دی شریک نلري او د رحمت دروازې یې ډېرې دي.
د ښځې خبرو لږ څه کراري ور په نصيب کړه او سترګې يې درندې شوې ویده شو.
کله چې سهار شو د بادشاه د عسکرو د پښو آواز د نجار تر غوږونو شو، نجار ډېر غمجن شو او په نا امیدۍ او ویره يې خپلې ښځې ته وکتل او ورته یې وویل:
-ډېر پښيمانه شوم دا چې ستا به خبرو مې اعتماد وکړ!
په ډېر ډار سره یې دروازه خلاصه کړه او عسکرو ځنځیر لرې کړ.
دوو عسکرو په ډېر تعجب سره نجار ته وويل:
-بادشاه نن شپه مړ شو!!!
مونږ راغلي یو چې، ته بادشاه ته تابوت جوړ کړې!!!
نجار ددې خبر سره ډېر خوښ شو، او د عذر په څهره یې خپلې ښځې ته وکتل، ښځه یې موسکۍ شوه او ورته یې وويل:
-د هرې شپې په څېر ویده شه! " خدای يو دی او د رحمت دروازې یې ډېرې دي"
د کیسې مطلب:
ډېر فکر انسان ډېر ستړی کوي.
حال دا چې د هر کار پايله او تدبیر د الله"ج" په اراده کې دی!!!
په هر حالت کې خپل اميد له لاسه مه ور کوئ، د الله"ج" د رحمت انتظار کوه.
د نجار حیران نونکي کیسه
په يوه ښار کې د حکیم په نامه یو نجار وو، نوموړي ډېره ښايسته ښځه درلوده، یوه ورځ بادشاه د همدې نجار کور مخې ته تېرېدو چې، د نجار په ښځه یې سترګې ولګېدې او پرې مین شو.
بادشاه نجار ته بهانه وکتله او د هغه د اعدام حکم يې وکړ.
بادشاه وویل:
-سبا نجار اعدام کړئ!
کله چې نجار خبر شو، د ډېر خوف او ډار له کبله د شپې خوب نه ورتلو.
ښځې یی ورته وویل
د هرې شپې غوندې ويده شه!
رب دې یو دی شریک نلري او د رحمت دروازې یې ډېرې دي.
د ښځې خبرو لږ څه کراري ور په نصيب کړه او سترګې يې درندې شوې ویده شو.
کله چې سهار شو د بادشاه د عسکرو د پښو آواز د نجار تر غوږونو شو، نجار ډېر غمجن شو او په نا امیدۍ او ویره يې خپلې ښځې ته وکتل او ورته یې وویل:
-ډېر پښيمانه شوم دا چې ستا به خبرو مې اعتماد وکړ!
په ډېر ډار سره یې دروازه خلاصه کړه او عسکرو ځنځیر لرې کړ.
دوو عسکرو په ډېر تعجب سره نجار ته وويل:
-بادشاه نن شپه مړ شو!!!
مونږ راغلي یو چې، ته بادشاه ته تابوت جوړ کړې!!!
نجار ددې خبر سره ډېر خوښ شو، او د عذر په څهره یې خپلې ښځې ته وکتل، ښځه یې موسکۍ شوه او ورته یې وويل:
-د هرې شپې په څېر ویده شه! " خدای يو دی او د رحمت دروازې یې ډېرې دي"
د کیسې مطلب:
ډېر فکر انسان ډېر ستړی کوي.
حال دا چې د هر کار پايله او تدبیر د الله"ج" په اراده کې دی!!!
په هر حالت کې خپل اميد له لاسه مه ور کوئ، د الله"ج" د رحمت انتظار کوه.