د افسوس ډکه کیسه
یو نهه کلن ماشوم د جومات په یوه غاړہ کې له خپلې وړې خور سره ناست و، کوچنۍ معصومي خور یې ورور ته حیران حیران کتل، هغه لاسونه لپه کړي وو، نه پوهیږم چې الله جل جلاله نه به یې څه غوښتل؟
جامې یې پیوندي وې، خو پاکې وې
له سترگو یې اوښکې روانې وې
ډیرو خلکو هغه ته ورکتل
او هغه بیخي ناخبره د رب تعالی سره په خبرو بوخت و، څنګه چې پاڅېدۀ؛ یو سړي له لاسه ونیو، پوښتنه یې ورنه وکړہ:
د الله پاک جل جلاله نه دې څه غوښتل؟
ماشوم وویل:
-زما پلار مړ دی
د ھغه لپارہ جنت
-او زما مور
ھر وخت ژاړي
د ھغې لپارہ صبر
-دا خور مې له مور نه جامې غواړي
ددې لپارہ له الله نه پیسې
- سړي پوښتنه وکړہ
ته مکتب ته ځې؟
ماشوم وویل
ھو ځم؟
سړي وویل:
څووم صنف کې یې؟
ماشوم: نه کاکا د سبق ویلو لپارہ نه ځم؛ مور می راته شیان پاخه کړي ھغه مکتب کې په ماشومانو خرڅوم ډیر ماشومان یې رانه اخلي، ھمدا زما کار دی.
سړي پوښتنه وکړہ:
ستاسو څوک خپلوان نشته؟
ماشوم: مور مې وایي چې د غریب خپلوان نه وي.
مور مې ھیڅکله دروغ نه وایي
خو کاکا کله چی موږ
ډوډی خورو او زہ ووایم چی مورې راځه ته ھم ډوډۍ وخورہ!
ھغه ووایي:چی ما خوړلې دہ
دی وخت کې راته داسې ښکاری چی ھغه دروغ وایي
سړي وویل:
که د کور لگښتونه دی پورہ شي سبق به وایې کنه؟
ماشوم: ھیڅکله ھم نه!
ځکه چاچی سبقونه ویلي ھغوی له غریبانو نه کرکه کوي
پہ څنگ کې مې تیریږي
چاچی سبق ویلی وی بیخي زما پوښتنه نکوي
ھغه سړی حیران ھم ؤ
او
خفه ھم!
بیا ماشوم وویل ھر ورځ دی جومات تہ رازم، چا ھم مانه پوښتنه ونه کړہ
دی ټولو زما پلار پیژندہ
خو ما څوک ھم نہ پیژني!
ماشوم په زورہ زورہ وژړل
ویل یې: کاکا!
کله چې پلار مړشي ټول خلک پردي شي
سړي سرہ د ماشوم د پوښتنو ھیڅ جواب نه وو. څومرہ داسې ماشومان به وي چی سختۍ به تیروي بس خواري وکړئ خپل گاونډ کې او یتیمان او بې اسرې خلک ولټوئ او مرسته ورسرہ وکړئ
او په دی ماښام کې د دې نمایشي خیراتونو پر ځای یوې غریبي کورنۍ ته د یو وخت ډوډۍ واخلئ.
نــو راځي خوږو ملګرو او دوستانو چې یتیم او د یتیم پلار او پیژنو او رحم پری وکړو. نن سباح د یتیم دا خبرې ټولی حقیقت لری دروغ ندی بلکی حقیقت دي
👇👇👇
@Gaeznw
یو نهه کلن ماشوم د جومات په یوه غاړہ کې له خپلې وړې خور سره ناست و، کوچنۍ معصومي خور یې ورور ته حیران حیران کتل، هغه لاسونه لپه کړي وو، نه پوهیږم چې الله جل جلاله نه به یې څه غوښتل؟
جامې یې پیوندي وې، خو پاکې وې
له سترگو یې اوښکې روانې وې
ډیرو خلکو هغه ته ورکتل
او هغه بیخي ناخبره د رب تعالی سره په خبرو بوخت و، څنګه چې پاڅېدۀ؛ یو سړي له لاسه ونیو، پوښتنه یې ورنه وکړہ:
د الله پاک جل جلاله نه دې څه غوښتل؟
ماشوم وویل:
-زما پلار مړ دی
د ھغه لپارہ جنت
-او زما مور
ھر وخت ژاړي
د ھغې لپارہ صبر
-دا خور مې له مور نه جامې غواړي
ددې لپارہ له الله نه پیسې
- سړي پوښتنه وکړہ
ته مکتب ته ځې؟
ماشوم وویل
ھو ځم؟
سړي وویل:
څووم صنف کې یې؟
ماشوم: نه کاکا د سبق ویلو لپارہ نه ځم؛ مور می راته شیان پاخه کړي ھغه مکتب کې په ماشومانو خرڅوم ډیر ماشومان یې رانه اخلي، ھمدا زما کار دی.
سړي پوښتنه وکړہ:
ستاسو څوک خپلوان نشته؟
ماشوم: مور مې وایي چې د غریب خپلوان نه وي.
مور مې ھیڅکله دروغ نه وایي
خو کاکا کله چی موږ
ډوډی خورو او زہ ووایم چی مورې راځه ته ھم ډوډۍ وخورہ!
ھغه ووایي:چی ما خوړلې دہ
دی وخت کې راته داسې ښکاری چی ھغه دروغ وایي
سړي وویل:
که د کور لگښتونه دی پورہ شي سبق به وایې کنه؟
ماشوم: ھیڅکله ھم نه!
ځکه چاچی سبقونه ویلي ھغوی له غریبانو نه کرکه کوي
پہ څنگ کې مې تیریږي
چاچی سبق ویلی وی بیخي زما پوښتنه نکوي
ھغه سړی حیران ھم ؤ
او
خفه ھم!
بیا ماشوم وویل ھر ورځ دی جومات تہ رازم، چا ھم مانه پوښتنه ونه کړہ
دی ټولو زما پلار پیژندہ
خو ما څوک ھم نہ پیژني!
ماشوم په زورہ زورہ وژړل
ویل یې: کاکا!
کله چې پلار مړشي ټول خلک پردي شي
سړي سرہ د ماشوم د پوښتنو ھیڅ جواب نه وو. څومرہ داسې ماشومان به وي چی سختۍ به تیروي بس خواري وکړئ خپل گاونډ کې او یتیمان او بې اسرې خلک ولټوئ او مرسته ورسرہ وکړئ
او په دی ماښام کې د دې نمایشي خیراتونو پر ځای یوې غریبي کورنۍ ته د یو وخت ډوډۍ واخلئ.
نــو راځي خوږو ملګرو او دوستانو چې یتیم او د یتیم پلار او پیژنو او رحم پری وکړو. نن سباح د یتیم دا خبرې ټولی حقیقت لری دروغ ندی بلکی حقیقت دي
👇👇👇
@Gaeznw