د عشق له کانه مې و زړه ته ملغلرې راوړه
راسه رویباره د جانان د خولې ګورګورې راوړه

زړګیه ته د پتنګانو مینه نه زده کوي
ته شه بورا په ګلابونو دي وزرې راوړه

ما د هجران تارخه خوړلې زه بې واکه یمه
چی زړه مې واک واخلې د وصل څو شکرې راوړه

چی مې د زړه کلی روښانه سې رڼاوې وکړې
خدایه په ژوند مې دسپوږمۍ غوندې ملګرې راوړه

زه د غُربت اهاړ کې ورک یم خپله لار لټوم
تقدیره برخې مې د ژوند نور بختورې راوړه

زوما زړه هم لکه شهیدافغانستان اسیر دی
خدایه مرهم ته یې د خپل نصرت لښکرې راوړه

راوړه رویباره یوه نوی مینه ناکه قصه
چی اشغال ختم جنګ تمام داسې خبرې راوړه

حنیفه ستا په ساده زړه اوس خلک لوبې کوي
لاړ شه ها ورک یاران نیږدې وه که د لرې راوړه

۱۴۰۰-۲-۳۰