نقل است که ابوسلیمان دارایی رحمه الله گفت:
شبی در مسجد بودم و از سرما آرامم نبود. در وقت دعا یک دست پنهان کردم. راحتی عظیم از راه این دست به من رسید. هاتفی آواز دادکه: یا سلیمان آنچه روزیِ آن دست بود، که بیرون کرده بودی، دادیم.
اگر دست دیگر بیرون بودی، نصیب وی می دادیم. سوگند خوردم که هرگز دعا نکنم به سرما و گرما مگر هردو دست بیرون کرده باشم.
#نتیجه
بلند کردن هردوست به درگاه خداوند برای طلب حاجت به هنگام دعا،از ادب است،لذا در هنگام عبادت ودعا به درگاه خداوند باید نهایت ادب را رعایت نمود.چراکه مقام پروردگار از همه بالاتراست.
https://t.me/Hadis_o_Ravayat
شبی در مسجد بودم و از سرما آرامم نبود. در وقت دعا یک دست پنهان کردم. راحتی عظیم از راه این دست به من رسید. هاتفی آواز دادکه: یا سلیمان آنچه روزیِ آن دست بود، که بیرون کرده بودی، دادیم.
اگر دست دیگر بیرون بودی، نصیب وی می دادیم. سوگند خوردم که هرگز دعا نکنم به سرما و گرما مگر هردو دست بیرون کرده باشم.
#نتیجه
بلند کردن هردوست به درگاه خداوند برای طلب حاجت به هنگام دعا،از ادب است،لذا در هنگام عبادت ودعا به درگاه خداوند باید نهایت ادب را رعایت نمود.چراکه مقام پروردگار از همه بالاتراست.
https://t.me/Hadis_o_Ravayat