بریم اونجا که غم نباشه...

دوستان چنل دوستم هستش
همراهشون باشیم؟🌿

‌                                                 ‌ ‌‌‌    ‌
پریام ۱۸ سالمه
پشت کنکور هستم قرار ۱ سال دیگه واسه هدفم تلاش کنم از تجربیاتم بگم
و اینکه قرار بود با عشق ۲سالم ازدواج کنم بخاطر هدفم عقب انداختمش
خوشحال میشم به چنلم بیای:
https://t.me/angizeshi1132

نمی دانم چه نفرینی گریبانگیر مجنون است
که وحشی می کند چشمانش آهوهای صحرا را!


چه خواهد کرد با ما عشق؟ پرسیدیم و خندیدی
فقط با پاسخت پیچیده تر کردی معما را

فاضل نظری

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن

به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه
کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن

حافظ

به قول شاعر "زیبا رویان وفا ندارند"
صُبحِت بخیر بی وفا🤍✨

با آمدنت زندگی و شادی را برایم به ارمغان بیاور...

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور

در زمستانی غبار آلود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
روزی از این تلخ و شیرین روزها

روز پوچی همچو روزان دگر
سایه ای ز امروز ها ، دیروزها

دیدگانم همچو دالانهای تار
گونه هایم همچو مرمرهای سرد

ناگهان خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد از فریاد درد

می خزند آرام روی دفترم
دستهایم فارغ از افسون شعر

یاد می آرم که در دستان من
روزگاری شعله می زد خون شعر

خاک می خواند مرا هر دم به خویش
می رسند از ره که در خاکم نهند

آه شاید عاشقانم نیمه شب
گل به روی گور غمناکم نهند

بعد من ناگه به یکسو می روند
پرده های تیرهٔ دنیای من

چشمهای ناشناسی می خزند
روی کاغذها و دفترهای من

در اتاق کوچکم پا می نهد
بعد من ، با یاد من بیگانه ای

در بر آیینه می ماند به جای
تار مویی ، نقش دستی ، شانه ای

می رهم از خویش و می مانم ز خویش
هر چه بر جا مانده ویران می شود

روح من چون بادبان قایقی
در افقها دور و پنهان میشود

می شتابند از پی هم بی شکیب
روزها و هفته ها و ماه ها

چشم تو در انتظار نامه ای
خیره می ماند به چشم راه ها

لیک دیگر پیکر سرد مرا
می فشارد خاکِ دامنگیر خاک

بی تو دور از ضربه های قلب تو
قلب من می پوسد آنجا زیر خاک

بعد ها نام مرا باران و باد
نرم می شویند از رخسار سنگ

گور من گمنام می ماند به راه
فارغ از افسانه های نام و ننگ

چرا باید زندگیمونو بسپاریم به دست سرنوشت؟چرا خودمون هنرمند و نویسنده داستانمون نباشیم؟

چراها تموم شدنی نیستن،وقتو نباید تَلَفِشون کرد.

با یاد آوری گذشته هنوزم بغض میکنم، هنوز به اون درجه از شهامت نرسیدم که به گذشته ام لبخند بزنم...

یه مواقعی هم هستن که از یه حرکت طرف مقابلت ناراحت میشی و وقتی هم بهشون میگی که فلانی من ازت بابت این حرکتت ناراحت شدم میگن ای بابا چقدر بیجنبه ای همین میشه که معاشرت ها رو کم میکنیم و اگه ناراحت شدیم به روی خودمون نمیاریم.