💠 مصاحبه ناهید تاج الدین با ایرنا :

🔻نوسانات شدید اقتصادی عاملی برای مهاجرت به تهران ؛

🔹تهران- ایرنا- بروز نوسان های شدید در حوزه اقتصادی، جریان مهاجرت معکوس به شهرهای بزرگ به ویژه تهران را افزایش داده است. در این میان باید کوشید با برنامه ریزی بهینه و سیاست گذاری های صحیح به توسعه یکدست و متوازن تمامی نواحی کشور اقدام کرد و شرایط ایجاد عدالت اقتصادی را مهیا ساخت تا اینگونه افراد به کلانشهرها مهاجرت نکنند.

🔹رشد بی‌رویه مهاجرت از شهرهای کوچک به کلان شهرهایی مانند تهران مشکل های ساختاری و شهری، آسیب های همچون رشد جرایم، تعارض فرهنگی اجتماعی، کمبود امکانات و اختلال در حوزه مدیریت شهری را در پی داشته است...

🔹ناهید تاج الدین» عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، بخشی از مهاجرت ها به تهران را سلبی و بخش دیگر را ایجابی می داند و می گوید مهاجرت های ایجابی بیشتر به دلیل تحرک اجتماعی در تهران رخ می دهد، یعنی افراد احساس می کنند که در پایتخت امکان پیشرفت بیشتری دارند و به همین علت به تهران مهاجرت می کنند اما مهاجرت های سلبی به سبب نبود توسعه شهری است. در ادامه دیدگاه های وی را در این باره از نظر می گذرانیم.

🔻 اشتغال عاملی برای مهاجرت به تهران ؛

🔹هنگامی که نرخ بیکاری در 42 درصد از شهرستان ها از نرخ متوسط کشوری بالاتر است و در میان 429 شهرستان کل کشور 181 شهرستان دارای نرخ بیکاری بالاتر از متوسط کشوری هستند، انتظاری جز این نیست که جمعیت جویای کار به تهران گسیل شوند و این شهر برای آنها حکم سرزمین شانس را بازی کند و برای کسب شغلی مناسب به تهران مهاجرت کنند. استان تهران با تراکم 890 تن در هر کیلومتر مربع پرتراکم‌ ترین استان کشور به شمار می رود، در حالی که بر پایه نتیجه های سرشماری 1390 خورشیدی، تراکم جمعیت در کشور 46 تن محسوب می شود که این میزان در مقایسه با تراکم جمعیت در تهران نشان می‌دهد که جمعیت در استان یاد شده حدود 20 برابر تراکم جمعیت در کل کشور است.

🔹این تراکم فرسودگی های اجتماعی را در پایتخت افزایش می دهد زیرا معضل آسیب های اجتماعی به وجود می آید که این عامل ناشی از تراکم بالای جمعیتی و درگیر شدن زندگی بسیاری از شهروندان با این مسایل است. تراکم جمعیتی تهران در 1385 خورشیدی برابر با 829 تن بود که در مدت یک دهه 61 تن نیز به این آمار افزوده شده اند که این تراکم جمعیتی به نوعی اصطکاک اجتماعی را بیشتر می کند و همین عاملی برای افزایش نزاع های جمعی می شود، به گونه ای که آمارها می‌گویند؛ روزانه ٢٢٣ نزاع و درگیری خیابانی در پایتخت رخ می‌دهد، درگیری ‌هایی که با صدمه های جانی همراه و آثار سوء اجتماعی بسیاری برجای گذاشته است.

🔻راهکارهای توازن بخشی در جمعیت تهران ؛

🔹برای توازن بخشی در جمعیت باید عوامل مهاجرت به تهران و کلان شهرها را بررسی و انگیزه هایی به منظور ماندن در روستا یا شهرهای متوسط ایجاد کرد و این تنها مستلزم توزیع مناسب امکانات و جدی گرفتن توسعه روستایی و شهرهای متوسط به شمار می رود. توازن بخشی در جمعیت مرهون توازن در نظام عرضه و تقاضا است که باید این 2 مقوله را به ویژه در بخش اقتصادی تعدیل کرد تا بدین وسیله در میان روستاییان و افراد ساکن در شهرهای کوچک انگیزه های مهاجرت به تهران کمتر شود. به عنوان نمونه چیزی حدود 670 اقامتگاه بوم گردی در ایران وجود دارد که هر 25 گردشگر داخلی نیز توانایی ایجاد یک شغل پایدار را دارد و اگر این اقامتگاه ها فعال شود، کمک می کند تا برخی انگیزه های مهاجرت در روستاها و شهرهای متوسط کاهش یابد.

🔻 نوسانات شدید اقتصادی عاملی برای مهاجرت به تهران ؛

🔹نظام عرضه و تقاضا در اقتصاد ایران به نوعی نظام تمرکزگرا به شمار می رود، وقتی که هم تقاضا بیشتر و هم عرضه تسهیل شده تر است، به قرار قاعده آن فردی که می خواهد کار اقتصادی کند، جذب تهران می شود، بنابراین تهران تمرکز سرمایه و پول دارد که این عامل به دنبال خود کارگران را جذب می کند. از طرفی هم هر چه اقتصاد نوسان بیشتری داشته باشد و شرایط بی ثبات تر شود، مردم احساس می کنند باید به مرکزیت اقتصاد نزدیک تر شوند تا پیامدهای اقتصادی کمتر متوجه آنها شود و به جایی مهاجرت کنند که از ثبات بیشتری برخوردار است.

🔻 الگوی توسعه شهری بر پایه تقاضای تهران نشینی ؛

🔹«شهرنشینی وابسته» خیلی آگاهانه نبوده است که بتوان از آن به عنوان مدل خاصی تعبیر کرد و این پدیده از یک فضای ناآگاهانه شکل گرفت؛ یعنی الگوی توسعه شهری تهران بر پایه تقاضای تهران نشینی بوده است و به جای آنکه توسعه شهری تقاضای سکونت در تهران را تعریف و تعیین کند برعکس این میزان تقاضای سکونت به شمار می رفت که توسعه شهری را تعریف کرد، بنابراین ناگهان فاصله تهران با بقیه شهرها زیاد شد و توسعه نامتوازن در آن به وقوع پیوست...

🌱 @Nahid_Tajedin

http://www.irna.ir/fa/News/82781096