Jontemirning she'riy kitobini o'qidim. Adashmasam uning birinchi kitobi bu. Ko'pchilik yosh shoirlarining qo'liga yetganiga ishonaman. Kamiga Samarqandda hammamizga sovg'a qilingan Nasrullo akaning kitobi bilan birga. Hali "Ikkimizdan qolsin alanga" ga o'tmadim. Ammo bir varaqlab olgan taassurotim shuki, Nasrullo aka go'zal lirik shoir. Oxirgi paytda bizda lirik shoirlar kamayib ketayotgandek. Yo men kam kuzatib, kam o'qiyapman ularni. "Darvesh qo'shig'i" haqida maktub ko'rinishida qaydlar qilib qo'ydim. E'lon qilaman uniyam yaqinda. Yaxshimi-yomonmi, to'g'rimi-xatomi o'z nuqtayi nazarimni bildirishga harakat qildim. Har holda bir fikr buyam. Jontemirning o'zi aytganidek, biz hammamiz yozganimizga jimitdek bo'lsayam, biror fikr kutamiz. Ammo bu kitoblar haqida biror fikr o'qimadim hali. Shunaqa. Negadir bizda kitoblar chiqadiyu, fikrlar berilmaydi, tahlil, tanqidlar qilinmaydi. Shundan adabiy hayotimiz ham jo'shqin emas, qandaydir so'nik. Aslida munosabat bildirish ham iqtidorning bir belgisi. Chunki munosabat har qanday jarayonga katta ta'sir qiladi. Yoshlar kitobiga hech bo'lmasa yosh (ijodkor)larning o'zi qizg'in fikrlar bildirib tursa yaxshi bo'lardi. Ayniqsa, kitob bo'lib chiqqanida. Chunki kitob muallif ijodi haqida yaxlit tasavvur beradi.