ҲЕЧ КИМ СУЙГАН ЭМАС МЕНИ СЕНЧАЛИК...

Ҳеч ким суйган эмас мени сенчалик,
Қақнус тумшуғида ёнган аланга.
Азизам, азизам, ғамгин азизам,
Саодат олмоққа етурми тангам.
Гирдоб ютиб кетган олуча барги,
Темир дубулғада ўсган чиннигул.
Нотинч изтиробим ва соғинчларим
Сенсиз этмакдаман ёлғиз танаввул.
Ҳамал қафасида ҳарир, ғаройиб
Зиндон топиб берар кофар ҳаяжон.
Бўёқлар буғланган симий ҳовузда
Қалтираб, ялтираб турган япроқ - жон.
Ҳеч ким севган эмас мени сенчалик,
Ҳеч ким бўлолмаган сендай фидо тан.
Улкан кемани ҳам чўктирган балиқ,
Гўё сен,
Дарғадай таажжубланаман.
Оғир лангар бўлиб қўлларим чўкар,
Чуқур қучоғингга боғланиб беҳуш.
Лолдирман, тилларим қолар узилиб,
Зангор тўлқинларда қийқирган оққуш.
Ҳеч ким суйган эмас, мени сенчалик,
Ҳеч ким севган эмас мени юракдан.
Ҳеч ким тўкилмаган сендек эланиб,
Ҳеч ким тўкилмаган сендек элакдан.
На тақдир битгувчи,
На қаттол рақиб,
Бермаган саодат олмоққа танга.
Ҳеч ким ёндирмаган мени сенчалик,
Қақнус тумшуғида ёнган аланга.

Ҳеч ким суйган эмас мени сенчалик...

✍Абдували Қутбиддин