🖼 yon.ir/kYb1V
🔹از روز شنبه ۱۴ آذر برنامه تظاهرات ابتدا از کلاس‌های درس توأم با سخنرانی علیه ورود نیکسون و برقراری ارتباط با انگلیس شروع شد و سپس از کلاس‌ها به جلوی صحنه دانشکده ادامه پیدا کرد. قرار بر این بود که اگر با نیروهای نظامی روبرو نشدیم دانشجویان دانشکده‌ها پس از بیرون آمدن از دانشکده به هم بپیوندند و در داخل دانشگاه تظاهرات ادامه پیدا کند و اگر مشکلی ایجاد نشود دسته‌جمعی از دانشگاه بیرون بروند.
🔹اما آن روزها دانشگاه به یک پادگان نظامی تبدیل شده بود و نظامیان همه جا را اشغال کرده بودند. شنبه عصر در دانشکده علوم، یک‌شنبه صبح در دانشکده حقوق، دندان‌پزشکی و فنی و عصر آن روز در دانشکده فنی، پزشکی و داروسازی تظاهرات طبق برنامه انجام شد. در دانشکده داروسازی یکی از نظامیان به همراه یک کاراگاه شهربانی تظاهرکنندگان را تعقیب کردند. دانشجویان با جنگ و گریز این دو نفر را به طبقه دوم کشاندند و آن‌جا آن‌ها را محاصره کردند و بعد از زدن کتک فراوان، لباس هایشان را درآوردند و رهایشان کردند. بعد از دقایقی نظامیان دانشکده را محاصره و عده زیادی از دانشجویان را بازداشت کردند و با روپوش و لوازم کار آزمایشگاه به فرمانداری نظامی بردند.
دوشنبه ۱۶ آذر از همان اول صبح وضعیت دگرگون بود. بر تعداد سربازان بیش از حد تصور افزوده شده بود. صبح در دانشکده حقوق و علوم تظاهراتی شد که با مختصر زد و خوردی میان دانشجویان و سربازان خاتمه یافت. ولی در دانشکده فنی اوضاع به کلی به هم ریخت.
🔹گروهبانی که برای دستگیری سه نفر از کسانی که صبح شعار داده بودند به سر کلاس درس می رود و با خشونت از استاد می‌خواهد که سه نفره نام‌برده را تحویل دهد. استاد مربوطه که سخت عصبانی شده بود دستور می‌دهد که برو به فرمانده‌ات بگو بیاید! ولی نظامی مزبور مسلسل را بر روی او گرفته و می‌گوید فرمانده من این است. این عمل باعث خروج استاد از سر کلاس و شکایت به رئیس دانشکده می شود. چند دقیقه بعد زنگ عمومی نواخته شد و دانشجویان از سر کلاس‌ها بیرون ریختند - مشاهده این وضع بیش از پیش باعث عصبانیت دانشجویان شد و با دیدن سربازان در کلاس درس و کتابخانه آتش خشم آن‌ها یک‌باره زبانه کشیده و شدیداً علیه ورود نظامیان به داخل دانشکده اعتراض کردند. که در این موقع تیراندازی با مسلسل در سالن سرپوشیده دانشکده فنی شروع می شود. رگبار گلوله بلافاصله چند نفری را مقتول و مجروح می سازد - دانشجویان عقب‌نشینی نموده سالن خلوت می‌شود و تنها سه نفری که از پا درآمده بودند در میان خون خود باقی می مانند. تمام دیوارها خونی شده بود - گلوله لوله‌های آب را سوراخ و باعث شده بود که به سرعت تمام سطح سالن را آب خون‌آلودی بپوشاند. قندچی و رضوی هنوز ناله می‌کردند. دیدار رنگ و استشمام بوی خون، سربازان را مست‌تر کرده بود و باعث شده بود که با چند گلوله دیگر آن‌ها را راحت سازند. سکوت برقرار شد و چند دقیقه بعد کامیون‌های نظامی اجساد شهدا را به سرعت از محل حادثه و دسترس دانشجویان خارج ساختند.
🔹 کمیته نهضت مقاومت ملی دانشگاه تهران بلافاصله عزای عمومی و تعطیل اعلام کرد و در عصر آن روز دانشجویان به حالت اجتماع ساکت و آرام کلاس‌ها را ترک کردند. ساعت ۵ بعد از ظهر تنها صدای حرکت سربازان سکوت مطلق و ماتم‌زده دانشگاه را می‌شکست. دانشگاه را سکوت مرگبار و وحشت‌انگیزی در خود فرو برد.
🔹مخبرین خارجی که بلافاصله خبر به آن‌ها رسانیده شده بود- حادثه را مخابره کردند- که خشم و غضب و رسوایی و ننگ فراوانی در جهان برای دولت به وجود آورد. اکثر دانشگاه‌های معروف دنیا به عنوان هم‌دردی با دانشگاه تهران یک روز تعطیل کردند.
📖 کتاب شصت سال صبوری و شکوری
خاطرات ابراهیم یزدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔗 @anjoman_eslami_fanni
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔹از روز شنبه ۱۴ آذر برنامه تظاهرات ابتدا از کلاس‌های درس توأم با سخنرانی علیه ورود نیکسون و برقراری ارتباط با انگلیس شروع شد و سپس از کلاس‌ها به جلوی صحنه دانشکده ادامه پیدا کرد. قرار بر این بود که اگر با نیروهای نظامی روبرو نشدیم دانشجویان دانشکده‌ها پس از بیرون آمدن از دانشکده به هم بپیوندند و در داخل دانشگاه تظاهرات ادامه پیدا کند و اگر مشکلی ایجاد نشود دسته‌جمعی از دانشگاه بیرون بروند.
🔹اما آن روزها دانشگاه به یک پادگان نظامی تبدیل شده بود و نظامیان همه جا را اشغال کرده بودند. شنبه عصر در دانشکده علوم، یک‌شنبه صبح در دانشکده حقوق، دندان‌پزشکی و فنی و عصر آن روز در دانشکده فنی، پزشکی و داروسازی تظاهرات طبق برنامه انجام شد. در دانشکده داروسازی یکی از نظامیان به همراه یک کاراگاه شهربانی تظاهرکنندگان را تعقیب کردند. دانشجویان با جنگ و گریز این دو نفر را به طبقه دوم کشاندند و آن‌جا آن‌ها را محاصره کردند و بعد از زدن کتک فراوان، لباس هایشان را درآوردند و رهایشان کردند. بعد از دقایقی نظامیان دانشکده را محاصره و عده زیادی از دانشجویان را بازداشت کردند و با روپوش و لوازم کار آزمایشگاه به فرمانداری نظامی بردند.
دوشنبه ۱۶ آذر از همان اول صبح وضعیت دگرگون بود. بر تعداد سربازان بیش از حد تصور افزوده شده بود. صبح در دانشکده حقوق و علوم تظاهراتی شد که با مختصر زد و خوردی میان دانشجویان و سربازان خاتمه یافت. ولی در دانشکده فنی اوضاع به کلی به هم ریخت.
🔹گروهبانی که برای دستگیری سه نفر از کسانی که صبح شعار داده بودند به سر کلاس درس می رود و با خشونت از استاد می‌خواهد که سه نفره نام‌برده را تحویل دهد. استاد مربوطه که سخت عصبانی شده بود دستور می‌دهد که برو به فرمانده‌ات بگو بیاید! ولی نظامی مزبور مسلسل را بر روی او گرفته و می‌گوید فرمانده من این است. این عمل باعث خروج استاد از سر کلاس و شکایت به رئیس دانشکده می شود. چند دقیقه بعد زنگ عمومی نواخته شد و دانشجویان از سر کلاس‌ها بیرون ریختند - مشاهده این وضع بیش از پیش باعث عصبانیت دانشجویان شد و با دیدن سربازان در کلاس درس و کتابخانه آتش خشم آن‌ها یک‌باره زبانه کشیده و شدیداً علیه ورود نظامیان به داخل دانشکده اعتراض کردند. که در این موقع تیراندازی با مسلسل در سالن سرپوشیده دانشکده فنی شروع می شود. رگبار گلوله بلافاصله چند نفری را مقتول و مجروح می سازد - دانشجویان عقب‌نشینی نموده سالن خلوت می‌شود و تنها سه نفری که از پا درآمده بودند در میان خون خود باقی می مانند. تمام دیوارها خونی شده بود - گلوله لوله‌های آب را سوراخ و باعث شده بود که به سرعت تمام سطح سالن را آب خون‌آلودی بپوشاند. قندچی و رضوی هنوز ناله می‌کردند. دیدار رنگ و استشمام بوی خون، سربازان را مست‌تر کرده بود و باعث شده بود که با چند گلوله دیگر آن‌ها را راحت سازند. سکوت برقرار شد و چند دقیقه بعد کامیون‌های نظامی اجساد شهدا را به سرعت از محل حادثه و دسترس دانشجویان خارج ساختند.
🔹 کمیته نهضت مقاومت ملی دانشگاه تهران بلافاصله عزای عمومی و تعطیل اعلام کرد و در عصر آن روز دانشجویان به حالت اجتماع ساکت و آرام کلاس‌ها را ترک کردند. ساعت ۵ بعد از ظهر تنها صدای حرکت سربازان سکوت مطلق و ماتم‌زده دانشگاه را می‌شکست. دانشگاه را سکوت مرگبار و وحشت‌انگیزی در خود فرو برد.
🔹مخبرین خارجی که بلافاصله خبر به آن‌ها رسانیده شده بود- حادثه را مخابره کردند- که خشم و غضب و رسوایی و ننگ فراوانی در جهان برای دولت به وجود آورد. اکثر دانشگاه‌های معروف دنیا به عنوان هم‌دردی با دانشگاه تهران یک روز تعطیل کردند.
📖 کتاب شصت سال صبوری و شکوری
خاطرات ابراهیم یزدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔗 @anjoman_eslami_fanni
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖