مقاصد شریعت بهترین راه رسیدن به وحدت
اگر کسی که قرآن را مطالعه نماید وبه ترتیب آیات توجه نماید ودر آخر نتیجه گیری قرآن را که کمتر از سوی مفسران به آن پرداخته شده ملاحظه نماید ،به یک نکته اساسی پی می برد که نتیجه گیری از مجموعه ای از آیات رسیدن به مقاصد شریعت است.
صحابه به سبب تتلمذ در محضر پیامبر بزرگوارم اسلام به خوبی به مقاصد شریعت پی برده بودند،ودر عمل آن را نشان می دادند.
رفتن معاذ بن جبل به یمن و گرفتن بهای کالا ها ی زکوی در عوض آن ها و تایید حضرت نشاندهنده ی این نکته است که در اسلام حکمت انجام اعمال ومقصد وهدف شارع ،جلب مصلحت ودفع مفسده برای انسان هاست .
حال که کل دین جلب مصلحت انسان ها ودفع ضرر ومفسده است ،اگر به عنوان یک اصل کلی به آن توجه شود می تواند در. تقریب مذاهب و تحکیم پایه های وحدت اسلامی ورسیدن به لب دین و دورشدن از منجلاب تفرقه واختلاف بسیار سودمند باشد. .
امام شاطبی فهم مقاصد شارع را تنها شرط اجتهاد می داند وچه شرط مهمی !وچه خوب شاطبی به این نکته ی مهم اشاره کرده است .اینکه خداوند مسلمانان رابه هنگام اختلاف به قرآن و سنت ارجاع داده ،می تواند یکی از ابزارهای رفع اختلاف همین نتیجه گیری پایان آیات باشد ،که نکات مهمی به صورت اجمالی وتفصیلی دربیان مقاصد شارع ونتیجه گیری از آیات پیشین را آورده است که درراستای رسیدن به نتیجه وارشاد مکلفین به ثمره ی تلاش ها واوامر ونواهی مرقوم در آیات است
،تا مکلفین به خوبی به مقاصد شارع وحکمت الهی از عمل کردن به آیات قرآن آگاه شده وآن هارا بهتر در زندگی به کارگیرند.
به عنوان مثال در بحث علت فرستادن پیامبران ،می فرماید : تا بعد از آنان حجتی برای مردم نباشد(نساء/165) ،یکی از مشکلات فرقه های مختلف اسلامی این است که سخن ودیدگاه امام وعلمای خودرا حجت دانسته وبرای رای و نظر دیگران ارزش قایل نیستند. اینکه تنها سخن وعمل پیامبر (ص) حجت است ،زمینه یک فضای متسامحانه ومتساهلانه دربین مسلمانان ایجاد می کند وبه نوعی رواداری ومد ار ا را در جامعه تشویق می کند،که دگر اندیشی ودگرپذیری به عنوان رکن رکین جامعه مورد پذیرش وقبول محبان فکر ونظر قرار می گیرد.
پس وقتی که سخن پیامبر حجت است ولاغیر ،هیچ کس نمی تواند خودرا حجت خدا ویا غیر خدا بداند وتنها سخنی حجت می باشد که برآمده از کلام خدا ویا فرستاده اش باشد. یعنی همه مجبورا ند که برای صحت وسقم دیدگاه های خود به این دومنبع مراجعه کنند وتاییدیه خودرا از آن ها بگیرند وگرنه سخنی که از زبان افراد خارج می شود جز آرزو وتمنی نیست.
ویا اینکه خداوند پیامبر (ص) را رحمت جهانیان معرفی کرده است ،این معرفی دلالت دارد که هرگونه رفتار وحکمی در جامعه ی اسلامی اگر مخالف رحمت و شفقت باشد ،خلاف مقصدی است که حضرت به خاطر آن مبعوث شده است . بنابراین اگر مسلمانان در هنگام اختلاف به قرآن مراجعه ومقاصد شارع را مدنظر قرار می دادند ،قطعا اختلافی در میان مسلمانان نمی ماند.
به عنوان مثال در آیات مربوط به روزه خداوند پس از بیان وجوب روزه و تکلیف بیمار ومسافر ،می فرماید :خداوند می خواهد بر شما آسان بگیرد و شاید ارشاد شوید ،خوب کسانی هستند که در مسایل روزه خیلی سخت گیری می کنند و اختلافات زیادی دراین باره هست .اما اگر به این نتیجه گیری ومقاصد اهتمام می دا دند ،قطعا سختگیری ها واختلافات برداشته می شد.
وهمینطور آیه ۶ سوره مائده که درباره انجام وضو می باشد .همچنانکه می دانیم مسلمانان دراین باره اختلاف دا رند،در باره تیمم ،چگونگی وضو گرفتن وخیلی از مسائل،اما کمتر کسی است که به مقاصد شارع دراین باره توجه نموده وبه آخر آیه اهتمام نموده باشد. خداوند بررفع حرج،پاکیزگی واتمام نعمت تاکید کرده است . معلوم است که هدف از وضو،گرفتن نظافت و پاکیزگی است ،چون خداوند فرموده که می خواهد به وسیله وضو شما را پاک گرداند چه مادی ویامعنوی. قطعا هروضویی که هدف شارع را برآورده سازد درنزد خداوند مقبول است. واقعا توجه به مقاصدشریعت راه بسیار آسانی برای رسیدن به وحدت است ،به شرطی که به کلام شارع و رهنمود او عمل شود.
@ drjalalizadeh60
اگر کسی که قرآن را مطالعه نماید وبه ترتیب آیات توجه نماید ودر آخر نتیجه گیری قرآن را که کمتر از سوی مفسران به آن پرداخته شده ملاحظه نماید ،به یک نکته اساسی پی می برد که نتیجه گیری از مجموعه ای از آیات رسیدن به مقاصد شریعت است.
صحابه به سبب تتلمذ در محضر پیامبر بزرگوارم اسلام به خوبی به مقاصد شریعت پی برده بودند،ودر عمل آن را نشان می دادند.
رفتن معاذ بن جبل به یمن و گرفتن بهای کالا ها ی زکوی در عوض آن ها و تایید حضرت نشاندهنده ی این نکته است که در اسلام حکمت انجام اعمال ومقصد وهدف شارع ،جلب مصلحت ودفع مفسده برای انسان هاست .
حال که کل دین جلب مصلحت انسان ها ودفع ضرر ومفسده است ،اگر به عنوان یک اصل کلی به آن توجه شود می تواند در. تقریب مذاهب و تحکیم پایه های وحدت اسلامی ورسیدن به لب دین و دورشدن از منجلاب تفرقه واختلاف بسیار سودمند باشد. .
امام شاطبی فهم مقاصد شارع را تنها شرط اجتهاد می داند وچه شرط مهمی !وچه خوب شاطبی به این نکته ی مهم اشاره کرده است .اینکه خداوند مسلمانان رابه هنگام اختلاف به قرآن و سنت ارجاع داده ،می تواند یکی از ابزارهای رفع اختلاف همین نتیجه گیری پایان آیات باشد ،که نکات مهمی به صورت اجمالی وتفصیلی دربیان مقاصد شارع ونتیجه گیری از آیات پیشین را آورده است که درراستای رسیدن به نتیجه وارشاد مکلفین به ثمره ی تلاش ها واوامر ونواهی مرقوم در آیات است
،تا مکلفین به خوبی به مقاصد شارع وحکمت الهی از عمل کردن به آیات قرآن آگاه شده وآن هارا بهتر در زندگی به کارگیرند.
به عنوان مثال در بحث علت فرستادن پیامبران ،می فرماید : تا بعد از آنان حجتی برای مردم نباشد(نساء/165) ،یکی از مشکلات فرقه های مختلف اسلامی این است که سخن ودیدگاه امام وعلمای خودرا حجت دانسته وبرای رای و نظر دیگران ارزش قایل نیستند. اینکه تنها سخن وعمل پیامبر (ص) حجت است ،زمینه یک فضای متسامحانه ومتساهلانه دربین مسلمانان ایجاد می کند وبه نوعی رواداری ومد ار ا را در جامعه تشویق می کند،که دگر اندیشی ودگرپذیری به عنوان رکن رکین جامعه مورد پذیرش وقبول محبان فکر ونظر قرار می گیرد.
پس وقتی که سخن پیامبر حجت است ولاغیر ،هیچ کس نمی تواند خودرا حجت خدا ویا غیر خدا بداند وتنها سخنی حجت می باشد که برآمده از کلام خدا ویا فرستاده اش باشد. یعنی همه مجبورا ند که برای صحت وسقم دیدگاه های خود به این دومنبع مراجعه کنند وتاییدیه خودرا از آن ها بگیرند وگرنه سخنی که از زبان افراد خارج می شود جز آرزو وتمنی نیست.
ویا اینکه خداوند پیامبر (ص) را رحمت جهانیان معرفی کرده است ،این معرفی دلالت دارد که هرگونه رفتار وحکمی در جامعه ی اسلامی اگر مخالف رحمت و شفقت باشد ،خلاف مقصدی است که حضرت به خاطر آن مبعوث شده است . بنابراین اگر مسلمانان در هنگام اختلاف به قرآن مراجعه ومقاصد شارع را مدنظر قرار می دادند ،قطعا اختلافی در میان مسلمانان نمی ماند.
به عنوان مثال در آیات مربوط به روزه خداوند پس از بیان وجوب روزه و تکلیف بیمار ومسافر ،می فرماید :خداوند می خواهد بر شما آسان بگیرد و شاید ارشاد شوید ،خوب کسانی هستند که در مسایل روزه خیلی سخت گیری می کنند و اختلافات زیادی دراین باره هست .اما اگر به این نتیجه گیری ومقاصد اهتمام می دا دند ،قطعا سختگیری ها واختلافات برداشته می شد.
وهمینطور آیه ۶ سوره مائده که درباره انجام وضو می باشد .همچنانکه می دانیم مسلمانان دراین باره اختلاف دا رند،در باره تیمم ،چگونگی وضو گرفتن وخیلی از مسائل،اما کمتر کسی است که به مقاصد شارع دراین باره توجه نموده وبه آخر آیه اهتمام نموده باشد. خداوند بررفع حرج،پاکیزگی واتمام نعمت تاکید کرده است . معلوم است که هدف از وضو،گرفتن نظافت و پاکیزگی است ،چون خداوند فرموده که می خواهد به وسیله وضو شما را پاک گرداند چه مادی ویامعنوی. قطعا هروضویی که هدف شارع را برآورده سازد درنزد خداوند مقبول است. واقعا توجه به مقاصدشریعت راه بسیار آسانی برای رسیدن به وحدت است ،به شرطی که به کلام شارع و رهنمود او عمل شود.
@ drjalalizadeh60