АКАДЕМИЯНИНГ ҲАҚИҚИЙ АКАДЕМИКЛАРИ
У пайтларда таниқли ёзувчи Муроджон Мансур билан (Аллох рахмат қилсин) “Шарқ” нашрётида Ҳазратимнинг “Ҳадис ва Ҳаёт”, “Тафсири Хилол” ва бошқа қатор китобларини чоп этиш билан шуғулланардик. Ҳилол нашрёти 2013 йили ишга тушиб, Бош тахририят тузилгач, бевосита ишлаш учун ишга чақирилдим. Бу ердаги ишлар кўлами шу даражада эдики, ташқаридан келган одам учун жуда ҳайратланарли! Мен нашрёт фақат Ҳазратнинг китобларини чоп этиш билан шуғулланса керак деб ўйлаган эдим. Йўқ, бу ерда “Ислом қомуси”, “Ислом тарихи”, “Қуръон тафсири”, “Ҳадис илми”, “Мантиқ”, “Фиқих” илмлари билан машғул олимлар ва китобларни бошқа тилларга ўгириш билан боғлиқ таржимонлар гурухлари ишларди. Олимларки, бари набирам тенги ёшлар. Барака топкурлар она тилимизни мукаммал билишдан ташқари араб, инглиз, форс, рус тилларини ҳам яхши билишади. Қовуриб олгандек. Миср, Қувайт, Туркия, Англя каби давлатларнинг олийгохларида таълим олишган. Баъзи сўзларнинг келиб чиқиши, маъно ва мазмунини аниқлаш учун юртимиз бўйлаб сафарларга ҳам чиқиб келишдан ҳам тойишмайди. Буларнинг бари менга кенг кўламда фаолият олиб бораётган яҳлит бир Академия жамоасини эслатарди. Китоб чоп этиш бу даргохнинг бир йўналиши эди холос. Ҳазратимнинг ўзлари олдинда чироқ кўтариб юрувчи бўлганлари учун атрофларига ҳам ана шундай илмга чанқоқ, иқтидорли ёшларни тўплаган эдилар. Мен навбатдаги йиғилишнинг бирида ҳайратимни яшира олмай: “Ҳазратга қараб бу ерда киши билмас, том маънодаги ҳақиқий Академия пайдо бўлибди” деган эдим. Ҳазрат одатдагидек камтарона бош ирғаб, кулиб қўйган эдилар.
У пайтларда таниқли ёзувчи Муроджон Мансур билан (Аллох рахмат қилсин) “Шарқ” нашрётида Ҳазратимнинг “Ҳадис ва Ҳаёт”, “Тафсири Хилол” ва бошқа қатор китобларини чоп этиш билан шуғулланардик. Ҳилол нашрёти 2013 йили ишга тушиб, Бош тахририят тузилгач, бевосита ишлаш учун ишга чақирилдим. Бу ердаги ишлар кўлами шу даражада эдики, ташқаридан келган одам учун жуда ҳайратланарли! Мен нашрёт фақат Ҳазратнинг китобларини чоп этиш билан шуғулланса керак деб ўйлаган эдим. Йўқ, бу ерда “Ислом қомуси”, “Ислом тарихи”, “Қуръон тафсири”, “Ҳадис илми”, “Мантиқ”, “Фиқих” илмлари билан машғул олимлар ва китобларни бошқа тилларга ўгириш билан боғлиқ таржимонлар гурухлари ишларди. Олимларки, бари набирам тенги ёшлар. Барака топкурлар она тилимизни мукаммал билишдан ташқари араб, инглиз, форс, рус тилларини ҳам яхши билишади. Қовуриб олгандек. Миср, Қувайт, Туркия, Англя каби давлатларнинг олийгохларида таълим олишган. Баъзи сўзларнинг келиб чиқиши, маъно ва мазмунини аниқлаш учун юртимиз бўйлаб сафарларга ҳам чиқиб келишдан ҳам тойишмайди. Буларнинг бари менга кенг кўламда фаолият олиб бораётган яҳлит бир Академия жамоасини эслатарди. Китоб чоп этиш бу даргохнинг бир йўналиши эди холос. Ҳазратимнинг ўзлари олдинда чироқ кўтариб юрувчи бўлганлари учун атрофларига ҳам ана шундай илмга чанқоқ, иқтидорли ёшларни тўплаган эдилар. Мен навбатдаги йиғилишнинг бирида ҳайратимни яшира олмай: “Ҳазратга қараб бу ерда киши билмас, том маънодаги ҳақиқий Академия пайдо бўлибди” деган эдим. Ҳазрат одатдагидек камтарона бош ирғаб, кулиб қўйган эдилар.