«ساتیاجیت رای» درمدت شش ماه اقامت خوددرلندن،حدود۱۰۰ فیلم ازجمله فیلم نئورئالیستی«دزدان دوچرخه» سا خته ی «ویتوریودسیکا»رامی بیند.همین فیلم اعتقاداورابه سینمای واقع گرابیشتر می کندوتصمیم می گیرد «پاترپانچالی» رابسازد.اوبااندیشه ی ساختن این فیلم، باکشتی ازلندن به هندبرمی گردد./ سرانجام رای تصمیم می گیردبافروختن کتاب های نقاشی،صفحه های گرامافون، ونیزفروش وگروگذاری مقداری از جواهر ات همسرش،وحقوق ماهانه یی که از موسسه ی تبلیغاتی دریافت می کند، فیلم خام بخردوفیلمبرداری راشروع کند./ «پاندیت جواهرلعل نهرو»، نخست وزیر آن زمان هند،که ازکلکته دیدارکرده بود،فیلم را می بیند.نهروبادیدن فیلم به هیجان می آیدوقول می دهدکه پاترپا نچالی،به رغم موانعی که دراین راه وجود دارد،به جشنواره ی کن راه یابد./ فیلم جایزه ی ویژه ی هیأت داوران رابه خاطر «بهترین سندانسانی» از جشنواره ی کن دریافت می کند./ ۲۲ سال بعدازاین فیلم، جشنواره ی جهانی برلین، رای رابه عنوان یکی از سه کارگردانان برترتمام دوران انتخاب می کند./ درحالی که رای درکلکته دربستر بیما ری ست،باتدارک برنامه ی ویژه وزنده ی ماهواره ای / تلویزیونی،اسکاردستاورد یک عمرفعالیت سینمایی به اواعطا می شود.ساتیاجیت رای،یک ماه بعد،در ۲۳ آوریل زندگی رابدرود می گوید.
(آرامش برون،آتش درون/ آموخته های یک فیلم ساز/ ساتیاجیت رای/ ترجمه ی کاظم فرهادی/ انتشارت چشمه/ چاپ دوم)☝️
@habibbawisajed59🎥🎬📕