​ЁҒАР ҚОР-ЁМҒИР

Гўёки осмонни-
Соғяпти ёмғир.
Мен каби эсидан-
Оғяпти ёмғир.
Ҳуддики азадор-
У ҳам менингдек,
Отамнинг қабрига-
Ёғар қор-ёмғир.
Энди синглим етим,
Энди мен сағир.
Оғамга қийин-у,
Онамга оғир...

Болалик чоғимда-
Эркалатарди,
Мени елкасига-
Опичлаб олиб.
У кунлар қайтмайди,
Ўқиб бўлинган-
Китобдай бу маълум
Нетарман нолиб?
Дилни соғинч ўяр,
Юрагим оғрир.
Отамнинг қабрига,
Ёғар қор-ёмғир.

Энди мен гўёки,
Кўкда ёлғиз ой.
Кечиккан пушаймон-
Совуб бўлган чой.
Тулпор вафот этса,
Энг керакли дам.
Жуда қийналаркан,
Улғаймаган той.
Узатманг, лаззатмас-
Шароб-у чоғир,
Отамнинг қабрига,
Ёғар қор-ёмғир.

Хомиладор аёл-
Вужуди янглиғ,
Қарангки падарим-
Қабри дўппайди.
Э, вох отам кетгач-
Қувонч камайиб,
Хасратлар...
Аламлар...
Дардлар...
Кўпайди.
Гоҳ тўғри яшади(м),
Гоҳида қинғир.
Отамнинг қабрига,
Ёғар қор-ёмғир.

Палағда тухумдай,
Айниган олам.
Маним туйғуларим-
Занглатолмайди.
Йиғлаб ашъор битиб,
Таскин топарман.
Дардимни қалам хам,
Англатолмайди.
Айрилиқнинг юки,
Бунчалар оғир?
Отамнинг қабрига,
Ёғар қор-ёмғир.

Биламан қачондир-
Туғилган куним.
Ўлимим санасин-
Билмайман бироқ.
Агар жаҳаннамга-
Ирғитилмасам,
Шоядки жаннатда-
Тугар бу фироқ...
Хушовоз хофиздек,
Овози сохир.
Отамнинг қабрига,
Ёғар қор-ёмғир.

Ажабланиб боқманг,
Маним кўзларим,
Юзим заминига-
Ёмғирлар тўкса.
Ким хам йиғламайди
Пушти наноҳи-
Қадаҳнинг тубига,
Ғарқ бўлиб чўкса.
Кимда кўнгил тоза,
Кимда дил яғир,
Отамнинг қабрига
Ёғар қор-ёмғир.

Душманларим-шоқол,
Рақиблар-тулки,
Нокас ҳайвон тўла,
Атрофим мани.
Илонларга бўлдим-
Гоҳида кулги,
Ҳимоя айлаган-
Арслоним қани?
Денгизман йўқотган-
Улкан жавоҳир,
Отамнинг қабрига,
Ёғар қор-ёмғир.

Кўнглим сандиғига-
Армон жойланди.
Қалб тахтига армон-
Султон сайланди.
Отасин ёқотгач-
Медайин ғариб,
Бир қаноти синган,
Қушга айланди...
Бу азобларгада
Бормикин охир,
Отамнинг қабрига-
Ёғар қор-ёмғир.

Ўлим шаробини,
Биз ҳам тотамиз,
Алвон қуёш мисол-
Бир-бир ботамиз.
Дадамнинг ёнига-
Қайтишим аниқ,
Қиёматни кутиб-
Бирга ётамиз.
Фарзанд соғинаркан-
Отасин ахир,
Отамнинг қабрига,
Ёғар қор-ёмғир.

Кўзимдан томчилар-
Ёшлар марварид.
Пули кўп бойдирман,
Лек кўнглим зада.
Ота бозорлардан-
Қилинмас харид,
Сотиб олиб бўлмас-
Дўкондан дада.
Пинҳон йиғламоққа,
Бўлибман моҳир,
Отамнинг қабрига,
Ёғар қор-ёмғир.

P.S: Ўн уч йил аввал йигирма ёшимда ёзган эканман. Ўша пайтларни ҳам, дадамни ҳам жуда соғиндим.

2010-йил
Абдураҳмон Мешаян