#میگرن
☘ معمولا یک سردرد اپیزودیک، همراه با ویژگی های مشخصی همچون حساسیت به نور، صدا یا حرکت است؛ تهوع و استفراغ اغلب سردرد را همراهی می کند.
🍂مغز یک فرد میگرنی به طور خاص به محرک های محیطی و حسی حساس است؛ سردرد می تواند به وسیله تریگرهای مختلفی، از جمله روشنایی زننده، صداها، گرسنگی، استرس،تغییرات فشاری هوا؛ نوسانات هورمونی در طول قاعدگی؛ کمبود خواب یا خواب اضافی؛ والکل یا سایر تحریکات شیمیایی، مثل نیترات ها شروع یا تقویت شود.
🔸پاتوژنز
حساسیت حسی که مشخصه میگرن است، احتمالا ناشی از اختلال عملکرد سیستم های کنترل حسی مونوآمینرژیکی است که در ساقه مغز و هیپوتالاموس جای دارند.
🔹تشخیص
💥حداقل ۲ تا از ویژگی های زیر:
۱-درد یکطرفه
۲-دردضربان دار
۳-تشدید درد با حرکت
۴-شدت متوسط یا شدید
💥به علاوه حداقل یکی از ویژگی های زیر
۱-تهوع/استفراغ
۲-هراس از نور و هراس از صدا
☘میگرن چندین شکل دارد؛ میگرن با و بدون اورا و میگرن مزمن. اورای میگرن که از اختلالات بینایی همراه با نورهای زننده یا خطوط زیگزاگی که در عرض میدان بینایی حرکت می کنند، یا از سایر علائم عصبی تشکیل می شود، تنها در ۲۵-۲۰٪ بیماران گزارش شده است.
🍃بیمارانی که اپیزودهایی از میگرن دارند که هر روز یا تقریبا هر روز اتفاق می افتند، میگرن مزمن دارند.
🔸درمان
آموزش بیمار یک وجه مهم مدیریت میگرن است. و بیمار باید بداند که میگرن یک سردرد با زمینه ارثی است و می تواند به وسیله تنظیم سبک زندگی و داروها کنترل شود، اما نمی تواند ریشه کن شود.
❇️مدیریت غیر دارویی
اغلب بیماران از تشخیص دادن و اجتناب از تریگرهای خاص سردرد سود می برند. یک سبک زندگی منظم، شامل تغذیه سالم، ورزش منظم، الگوهای منظم خواب و پرهیز از مصرف زیادی کافئین و الکل و کم کردن پاسخ فرد به استرس ( به وسیله تکنیک های یوگا، مدیتیشن و...) کمک کننده است. اگر این تدابیر در جلوگیری از حمله نارسا بودند، رویکرد دارویی برای حمله مورد نیاز هستند.
❇️درمان های حمله حاد میگرن
انتخاب رژیم بهینه برای یک بیمار به تعدادی از عوامل بستگی دارد، که مهم ترین آنها شدت حمله است.
حملات خفیف میگرن معمولا می توانند به وسیله درمان خوراکی مدیریت شوند. حملات شدید میگرن ممکن است به درمان تزریقی نیاز داشته باشند.
❇️ داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
هر دوی شدت و طول مدت حمله میگرن می تواند به طور قابل توجهی توسط NSAIDs کاهش یابد. با این حال، تاثیرگذاری این داروها در میگرن معمولا در حملات متوسط یا شدید میگرن، کمتر است. ترکیب استامینوفن، آسپیرین و کافئین توسط اداره کل غذا و داروی آمریکا برای استفاده برای درمان میگرن خفیف تا متوسط، تصویب شده است.
❇️ آگونیست های گیرنده HT1- 5
تحریک این گیرنده ها می تواند حمله حاد میگرن را متوقف کند. ارگوتامین و دی هیدروارگوتامین آگونیست های غیرانتخابی گیرنده هستند، در حالی که تریپتان ها آگونیست های انتخابی این گیرنده هستند.
🍃متاسفانه، مونوتراپی با یک آگونیست انتخابی خوراکی 5-HT1، باعث تسکین سریع، مداوم و کامل در همه بیماران نمی شود. آگونیست های گیرنده 5-HT1 در افراد با تاریخچه بیماری قلبی عروقی و مغزی عروقی، منع مصرف دارند.
☘مصرف همزمان یک NSAID طولانی اثر، 500mg ناپروکسن، با سوماتریپتان ، تاثیر اولیه سوماتریپتان را تقویت خواهد کرد، و نکته مهم، اینکه میزان بازگشت سردرد را کاهش می دهد.
🍂دوز متوسط خوراکی ارگوتامین برای یک حمله میگرنی 2mg است. ارگوتامین ها نسبت به تریپتان ها تهوع بیشتر، اما بازگشت سردرد کمتری دارند.
❇️ آنتاگونیست های گیرنده دوپامین
در طول حمله میگرن، به دلیل کاهش حرکات گوارشی، جذب دارو مختل می شود. بنابراین، زمانی که NSAIDها و یا تریپتان های خوراکی شکست می خورند، اضافه کردن یک آنتاگونیست رسپتور دوپامین، مثل 10mg متوکلوپرامید یا 10mg دامپریدون ، باید به منظور افزایش جذب گوارشی در نظر گرفته شود. به علاوه آنتاگونیست های گیرنده دوپامین، تهوع و استفراغ را کاهش می دهند و حرکات عادی روده را بر می گردانند.
❇️ درمان پیشگیرانه
به طور کلی، داروی پیشگیرانه باید در بیمارانی که در یک ماه، چهار حمله یا بیشتر دارند، در نظر گرفته شود. به نظر می رسد که احتمالا حساسیت مغزی که زمینه ساز میگرن است تغییر می کند.
💥 بتابلوکر
💫propranolol
💫Timolol
💥 ضد تشنج ها
💫Sodium Valproate
💥 ضد افسردگی سه حلقه ای
💫Amitryptyline
💫Nortriptyline
💥 مهارکننده های منوآمین اکسیداز
💫Phenelzine
💥 سروتونرژیک
💫Cyproheptadine
💥 کلسیم بلاکر
💫Verapamil
☘بسیاری از بیماران با دوز کم آمی تریپتیلین، پروپرانولول، توپیرامات ، به میزان کافی درمان می شوند. اگر این داروها ناموفق بودند داروهای خط دوم مثل متی سرژید یا فنلزین می توانند استفاده شوند.
☘ معمولا یک سردرد اپیزودیک، همراه با ویژگی های مشخصی همچون حساسیت به نور، صدا یا حرکت است؛ تهوع و استفراغ اغلب سردرد را همراهی می کند.
🍂مغز یک فرد میگرنی به طور خاص به محرک های محیطی و حسی حساس است؛ سردرد می تواند به وسیله تریگرهای مختلفی، از جمله روشنایی زننده، صداها، گرسنگی، استرس،تغییرات فشاری هوا؛ نوسانات هورمونی در طول قاعدگی؛ کمبود خواب یا خواب اضافی؛ والکل یا سایر تحریکات شیمیایی، مثل نیترات ها شروع یا تقویت شود.
🔸پاتوژنز
حساسیت حسی که مشخصه میگرن است، احتمالا ناشی از اختلال عملکرد سیستم های کنترل حسی مونوآمینرژیکی است که در ساقه مغز و هیپوتالاموس جای دارند.
🔹تشخیص
💥حداقل ۲ تا از ویژگی های زیر:
۱-درد یکطرفه
۲-دردضربان دار
۳-تشدید درد با حرکت
۴-شدت متوسط یا شدید
💥به علاوه حداقل یکی از ویژگی های زیر
۱-تهوع/استفراغ
۲-هراس از نور و هراس از صدا
☘میگرن چندین شکل دارد؛ میگرن با و بدون اورا و میگرن مزمن. اورای میگرن که از اختلالات بینایی همراه با نورهای زننده یا خطوط زیگزاگی که در عرض میدان بینایی حرکت می کنند، یا از سایر علائم عصبی تشکیل می شود، تنها در ۲۵-۲۰٪ بیماران گزارش شده است.
🍃بیمارانی که اپیزودهایی از میگرن دارند که هر روز یا تقریبا هر روز اتفاق می افتند، میگرن مزمن دارند.
🔸درمان
آموزش بیمار یک وجه مهم مدیریت میگرن است. و بیمار باید بداند که میگرن یک سردرد با زمینه ارثی است و می تواند به وسیله تنظیم سبک زندگی و داروها کنترل شود، اما نمی تواند ریشه کن شود.
❇️مدیریت غیر دارویی
اغلب بیماران از تشخیص دادن و اجتناب از تریگرهای خاص سردرد سود می برند. یک سبک زندگی منظم، شامل تغذیه سالم، ورزش منظم، الگوهای منظم خواب و پرهیز از مصرف زیادی کافئین و الکل و کم کردن پاسخ فرد به استرس ( به وسیله تکنیک های یوگا، مدیتیشن و...) کمک کننده است. اگر این تدابیر در جلوگیری از حمله نارسا بودند، رویکرد دارویی برای حمله مورد نیاز هستند.
❇️درمان های حمله حاد میگرن
انتخاب رژیم بهینه برای یک بیمار به تعدادی از عوامل بستگی دارد، که مهم ترین آنها شدت حمله است.
حملات خفیف میگرن معمولا می توانند به وسیله درمان خوراکی مدیریت شوند. حملات شدید میگرن ممکن است به درمان تزریقی نیاز داشته باشند.
❇️ داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
هر دوی شدت و طول مدت حمله میگرن می تواند به طور قابل توجهی توسط NSAIDs کاهش یابد. با این حال، تاثیرگذاری این داروها در میگرن معمولا در حملات متوسط یا شدید میگرن، کمتر است. ترکیب استامینوفن، آسپیرین و کافئین توسط اداره کل غذا و داروی آمریکا برای استفاده برای درمان میگرن خفیف تا متوسط، تصویب شده است.
❇️ آگونیست های گیرنده HT1- 5
تحریک این گیرنده ها می تواند حمله حاد میگرن را متوقف کند. ارگوتامین و دی هیدروارگوتامین آگونیست های غیرانتخابی گیرنده هستند، در حالی که تریپتان ها آگونیست های انتخابی این گیرنده هستند.
🍃متاسفانه، مونوتراپی با یک آگونیست انتخابی خوراکی 5-HT1، باعث تسکین سریع، مداوم و کامل در همه بیماران نمی شود. آگونیست های گیرنده 5-HT1 در افراد با تاریخچه بیماری قلبی عروقی و مغزی عروقی، منع مصرف دارند.
☘مصرف همزمان یک NSAID طولانی اثر، 500mg ناپروکسن، با سوماتریپتان ، تاثیر اولیه سوماتریپتان را تقویت خواهد کرد، و نکته مهم، اینکه میزان بازگشت سردرد را کاهش می دهد.
🍂دوز متوسط خوراکی ارگوتامین برای یک حمله میگرنی 2mg است. ارگوتامین ها نسبت به تریپتان ها تهوع بیشتر، اما بازگشت سردرد کمتری دارند.
❇️ آنتاگونیست های گیرنده دوپامین
در طول حمله میگرن، به دلیل کاهش حرکات گوارشی، جذب دارو مختل می شود. بنابراین، زمانی که NSAIDها و یا تریپتان های خوراکی شکست می خورند، اضافه کردن یک آنتاگونیست رسپتور دوپامین، مثل 10mg متوکلوپرامید یا 10mg دامپریدون ، باید به منظور افزایش جذب گوارشی در نظر گرفته شود. به علاوه آنتاگونیست های گیرنده دوپامین، تهوع و استفراغ را کاهش می دهند و حرکات عادی روده را بر می گردانند.
❇️ درمان پیشگیرانه
به طور کلی، داروی پیشگیرانه باید در بیمارانی که در یک ماه، چهار حمله یا بیشتر دارند، در نظر گرفته شود. به نظر می رسد که احتمالا حساسیت مغزی که زمینه ساز میگرن است تغییر می کند.
💥 بتابلوکر
💫propranolol
💫Timolol
💥 ضد تشنج ها
💫Sodium Valproate
💥 ضد افسردگی سه حلقه ای
💫Amitryptyline
💫Nortriptyline
💥 مهارکننده های منوآمین اکسیداز
💫Phenelzine
💥 سروتونرژیک
💫Cyproheptadine
💥 کلسیم بلاکر
💫Verapamil
☘بسیاری از بیماران با دوز کم آمی تریپتیلین، پروپرانولول، توپیرامات ، به میزان کافی درمان می شوند. اگر این داروها ناموفق بودند داروهای خط دوم مثل متی سرژید یا فنلزین می توانند استفاده شوند.