#نفرولیتیاز_بخش_دوم
☘ دیورتیک های تیازید معمولا برای کاهش دفع کلسیم از ادرار در تشکیل سنگ کلسیم راجعه استفاده می شوند. آنها هیپرکلسیوری را کاهش می دهند، زیرا آنها افزایش جذب کلسیم از توبول پروگزیمال را القا می کنند.
🍃تیازیدها موجب هیپوسیتراتوری ناشی از هیپوکالمی می شوند و مصرف تیازید باید به همراه پتاسیم باشد. در مقایسه با داروهای دیگر سیترات پتاسیم مفیدتر است، زیرا هم پتاسیم و هم سیترات را فراهم می کند.
💥 هیپراگزالوری
هیپراگزالوری فوق اشباع شدن اگزالات کلسیم را افزایش می دهد و تشکیل سنگ اگزالات کلسیم را القا می کند. هیپراگزالوری می تواند ناشی از افزایش دریافت از طریق رژیم غذایی، افزایش جذب اگزالات از دستگاه گوارش یا تولید بیش از حد اگزالات ناشی از یک خطای مادرزادی در متابولیسم باشد.
☘بیمار مصرف موادی که دفع اگزالات از ادرار را افزایش می دهند مانند ریواس، اسفناج، چغندر، اکثر آجیل ها، شکلات،چای،انجیر و آلو را محدود کند.
💥 هیپوسیتراتوری
سیترات ، یک مهارکننده اندوژن تشکیل سنگ کلسیم، تنها مهارکننده ای است که در وضعیت های بالینی اندازه گیری می شود و می تواند تغییر کند. سیترات به کلسیم ادرار متصل می شود تا یک مجموعه محلول تشکیل دهد و از رسوب کلسیم با اگزالات یا فسفات جلوگیری کند.
☘هیپوسیتراتوری ممکن است به عنوان پیامدی از اسیدوز متابولیک، دریافت زیاد پروتئین، مهارکننده های انیدراز کربنیک یا هیپوکالمی باشد یا ممکن است ایدیوپاتیک باشد.
🍂دوز معمول برای سیترات پتاسیم 15 تا 25mmol دو یا سه بار در روز است.
❇️ سنگ های فسفات کلسیم
تشکیل سنگ فسفات کلسیم نتیجه هیپرکلسیوری، هیپوسیتراتوری و ادرار دائما قلیایی است.
❇️ سنگ های اسیداوریک
سه ناهنجاری ادراری اصلی که موجب رسوب اسیداوریک می شوند عبارتند از pH پایین ادرار (کمتر از ۵/۵)، حجم پایین ادرار و هیپراوریکوزوری.
☘افزایش بیش از حد اسید (رژیم غذایی با پروتئین حیوانی زیاد) یا از دست رفتن مزمن بیکربنات در بیماران مبتلا به اسهال مزمن منجر به pH پایین ادرار و افزایش احتمال تشکیل سنگ اسید اوریک می شود.
🍂درمان قلیایی همراه با افزایش حجم ادرار موثرترین درمان سنگ های اسید اوریک است.سیترات پتاسیم که با 30 تا 80mmol در دوزهای تقسیم شده داده می شود، برای حفظ pH محدوده ۶/۵ تا ۷ ادرار تجویز می شود. افزایش بیشتر در pH ادرار به بالای ۷ منجر به رسوب فسفات کلسیم می شود و باید از آن پرهیز نمود.
🍃هنگامی که هیپراوریکوزوی قابل توجه ادامه می یابد (دفع اسید اوریک ادراری بیش از 600mg/day در زنان و 700mg/day در مردان) علی رغم محدودیت پروتئین حیوانی در رژیم غذایی، مهارکننده های گزانتین اکسیداز مانند آلوپورینول در دوزهای 100 تا 300mg/day می توانند استفاده شوند.
❇️ سنگ های استرووایت
سنگ های استرووایت یا فسفات تریپل به سرعت رشد می کنند و در صورت عدم درمان، کل فضای لگنچه را پر می کنند و منجر به سنگ های شاخ گوزنی می شوند.
☘این سنگ ها ناشی از عفونت های مجاری ادراری مزمن با ارگانیسم های شکننده اوره هستند. اساس درمان این سنگ ها شامل برداشت سریع و نابودی عفونت مرتبط با آنتی بیوتیک هاست. اگر روش های دیگر غیرموثر باشند، اسید استوهیدروگسامیک ، یک مهارکننده اوره آز را می توان در نظر گرفت، اما مصرف آن به دلیل اثرات جانبی قابل توجه محدود است.
❇️ سنگ های سیستین
سیستینوری شایع ترین مورد از بیماری های سنگ کلیه وراثتی نادر است. به دلیل حلالیت پایین سیستین در ادرار، کریستال های سیستین تشکیل می شود.
☘درمان باید با هدف کاهش غلظت سیستین ادرار از طریق افزایش حجم ادرار به بیش از 4L در روز، قلیایی کردن ادرار توسط سیترات پتاسیم یا بیکربنات سدیم ، کاهش دفع سیستین ادرار توسط کاهش دریافت سدیم و افزایش pH ادرار توسط کاهش دریافت پروتئین حیوانی باشد.
🍃 مشتقات تیول مانند D پنی سیلامین و a مرکاپتوپروپیونیل گلیسین مولکول های سیستین را می شکنند و یک ترکیب بسیار محلول تولید می کنند. با این وجود، مصرف آنها به دلیل اثرات جانبی شان محدود است.
✴️منابع: ۱-کتاب سسیل
۲-کتاب بیماریهای داخلی
🌐 @medpharmaceutic
☘ دیورتیک های تیازید معمولا برای کاهش دفع کلسیم از ادرار در تشکیل سنگ کلسیم راجعه استفاده می شوند. آنها هیپرکلسیوری را کاهش می دهند، زیرا آنها افزایش جذب کلسیم از توبول پروگزیمال را القا می کنند.
🍃تیازیدها موجب هیپوسیتراتوری ناشی از هیپوکالمی می شوند و مصرف تیازید باید به همراه پتاسیم باشد. در مقایسه با داروهای دیگر سیترات پتاسیم مفیدتر است، زیرا هم پتاسیم و هم سیترات را فراهم می کند.
💥 هیپراگزالوری
هیپراگزالوری فوق اشباع شدن اگزالات کلسیم را افزایش می دهد و تشکیل سنگ اگزالات کلسیم را القا می کند. هیپراگزالوری می تواند ناشی از افزایش دریافت از طریق رژیم غذایی، افزایش جذب اگزالات از دستگاه گوارش یا تولید بیش از حد اگزالات ناشی از یک خطای مادرزادی در متابولیسم باشد.
☘بیمار مصرف موادی که دفع اگزالات از ادرار را افزایش می دهند مانند ریواس، اسفناج، چغندر، اکثر آجیل ها، شکلات،چای،انجیر و آلو را محدود کند.
💥 هیپوسیتراتوری
سیترات ، یک مهارکننده اندوژن تشکیل سنگ کلسیم، تنها مهارکننده ای است که در وضعیت های بالینی اندازه گیری می شود و می تواند تغییر کند. سیترات به کلسیم ادرار متصل می شود تا یک مجموعه محلول تشکیل دهد و از رسوب کلسیم با اگزالات یا فسفات جلوگیری کند.
☘هیپوسیتراتوری ممکن است به عنوان پیامدی از اسیدوز متابولیک، دریافت زیاد پروتئین، مهارکننده های انیدراز کربنیک یا هیپوکالمی باشد یا ممکن است ایدیوپاتیک باشد.
🍂دوز معمول برای سیترات پتاسیم 15 تا 25mmol دو یا سه بار در روز است.
❇️ سنگ های فسفات کلسیم
تشکیل سنگ فسفات کلسیم نتیجه هیپرکلسیوری، هیپوسیتراتوری و ادرار دائما قلیایی است.
❇️ سنگ های اسیداوریک
سه ناهنجاری ادراری اصلی که موجب رسوب اسیداوریک می شوند عبارتند از pH پایین ادرار (کمتر از ۵/۵)، حجم پایین ادرار و هیپراوریکوزوری.
☘افزایش بیش از حد اسید (رژیم غذایی با پروتئین حیوانی زیاد) یا از دست رفتن مزمن بیکربنات در بیماران مبتلا به اسهال مزمن منجر به pH پایین ادرار و افزایش احتمال تشکیل سنگ اسید اوریک می شود.
🍂درمان قلیایی همراه با افزایش حجم ادرار موثرترین درمان سنگ های اسید اوریک است.سیترات پتاسیم که با 30 تا 80mmol در دوزهای تقسیم شده داده می شود، برای حفظ pH محدوده ۶/۵ تا ۷ ادرار تجویز می شود. افزایش بیشتر در pH ادرار به بالای ۷ منجر به رسوب فسفات کلسیم می شود و باید از آن پرهیز نمود.
🍃هنگامی که هیپراوریکوزوی قابل توجه ادامه می یابد (دفع اسید اوریک ادراری بیش از 600mg/day در زنان و 700mg/day در مردان) علی رغم محدودیت پروتئین حیوانی در رژیم غذایی، مهارکننده های گزانتین اکسیداز مانند آلوپورینول در دوزهای 100 تا 300mg/day می توانند استفاده شوند.
❇️ سنگ های استرووایت
سنگ های استرووایت یا فسفات تریپل به سرعت رشد می کنند و در صورت عدم درمان، کل فضای لگنچه را پر می کنند و منجر به سنگ های شاخ گوزنی می شوند.
☘این سنگ ها ناشی از عفونت های مجاری ادراری مزمن با ارگانیسم های شکننده اوره هستند. اساس درمان این سنگ ها شامل برداشت سریع و نابودی عفونت مرتبط با آنتی بیوتیک هاست. اگر روش های دیگر غیرموثر باشند، اسید استوهیدروگسامیک ، یک مهارکننده اوره آز را می توان در نظر گرفت، اما مصرف آن به دلیل اثرات جانبی قابل توجه محدود است.
❇️ سنگ های سیستین
سیستینوری شایع ترین مورد از بیماری های سنگ کلیه وراثتی نادر است. به دلیل حلالیت پایین سیستین در ادرار، کریستال های سیستین تشکیل می شود.
☘درمان باید با هدف کاهش غلظت سیستین ادرار از طریق افزایش حجم ادرار به بیش از 4L در روز، قلیایی کردن ادرار توسط سیترات پتاسیم یا بیکربنات سدیم ، کاهش دفع سیستین ادرار توسط کاهش دریافت سدیم و افزایش pH ادرار توسط کاهش دریافت پروتئین حیوانی باشد.
🍃 مشتقات تیول مانند D پنی سیلامین و a مرکاپتوپروپیونیل گلیسین مولکول های سیستین را می شکنند و یک ترکیب بسیار محلول تولید می کنند. با این وجود، مصرف آنها به دلیل اثرات جانبی شان محدود است.
✴️منابع: ۱-کتاب سسیل
۲-کتاب بیماریهای داخلی
🌐 @medpharmaceutic