#مقاله
واکاوی اسطوره‌ی جرعه‌افشانی
نگارنده: شمس‌الدین نجمی
چکیده:
ایرانیان باستان در دوران حکومت شاهان پیشدادی و کیانی بر دین مهرپرستی بودند.
یکی از رسوم مذهبی آنان در آن زمان قربانی گوسفند، شتر و اسب بود. ایرانیان مهرپرست، در نخستین روز فروردین، تشریفات باشکوهی انجام می‌دادند و گوشت قربانی را میان شرکت‌کنندگان قسمت می‌کردند. در این آیین، خون قربانی سهم ایزد مهر و دیگر ایزدان آسمانی بود؛ از این رو خون قربانی را به آسمان می‌افشاندند. در اساطیر ایرانی، پس از آن که جمشید رهبری ایرانیان را بر عهده گرفت و شراب را کشف کرد، جرعه‌فشانی را جانشین خون قربانی کرد؛ به گونه‌ای که هنگام نوشیدن شراب باید اندکی از آن را به سمت آسمان و زمین که جایگاه خدایان مختلف می‌دانستند، بیفشانند. این مقاله در پی آن است که نشان دهد ریختن جرعه‌های شراب بر خاک در رسم ایرانیان بعد از اسلام، ریشه در عقاید مذهبی باقی مانده از ایرانیان و مهرپرستان زمان پیشدادیان و کیانیان دارد.
@Os2re_Esmailpour
https://t.me/joinchat/AAAAAEODhXkIr7yf70uoIA
واکاوی اسطوره‌ی جرعه‌افشانی
نگارنده: شمس‌الدین نجمی
چکیده:
ایرانیان باستان در دوران حکومت شاهان پیشدادی و کیانی بر دین مهرپرستی بودند.
یکی از رسوم مذهبی آنان در آن زمان قربانی گوسفند، شتر و اسب بود. ایرانیان مهرپرست، در نخستین روز فروردین، تشریفات باشکوهی انجام می‌دادند و گوشت قربانی را میان شرکت‌کنندگان قسمت می‌کردند. در این آیین، خون قربانی سهم ایزد مهر و دیگر ایزدان آسمانی بود؛ از این رو خون قربانی را به آسمان می‌افشاندند. در اساطیر ایرانی، پس از آن که جمشید رهبری ایرانیان را بر عهده گرفت و شراب را کشف کرد، جرعه‌فشانی را جانشین خون قربانی کرد؛ به گونه‌ای که هنگام نوشیدن شراب باید اندکی از آن را به سمت آسمان و زمین که جایگاه خدایان مختلف می‌دانستند، بیفشانند. این مقاله در پی آن است که نشان دهد ریختن جرعه‌های شراب بر خاک در رسم ایرانیان بعد از اسلام، ریشه در عقاید مذهبی باقی مانده از ایرانیان و مهرپرستان زمان پیشدادیان و کیانیان دارد.
@Os2re_Esmailpour
https://t.me/joinchat/AAAAAEODhXkIr7yf70uoIA