یا هو
نکته ها(۱)
یکی از اختیارات عروضی که در کتاب های مربوط به وزن به رسمیت شناخته شده و اغلب شاعران در سروده های موزون خود از آن بهره می گیرند، امکان بلندخوانی هجای کوتاه است. باید در نظر گرفت که این اختیار ویژه ی پایان کلمات است و شاعران مجاز نیستند در میان کلمات از آن استفاده کنند. از همین دسته است، بلندخوانی کسره ی پایان کلماتی که پس از آن ها از نشانه ی "ها"ی جمع استفاده شده، چون نمونه های زیر از دفتر #ورمشور سروده ی #مرتضی_امیری_اسفندقه در مثال های زیر که در آن ها نوع تلفظ کلمات آینه و دغدغه به موسیقی شعر لطمه زده است:
این دغدغه ها این تکلف ها، دریغا
آن سرخوشی آن بی خیالی را چه کردی؟

آینه ها چه به من می گویند؟
نگرانم نگرانم امشب
#محمد_مرادی
@drmmoradi