Ҳақиқат тип-тиниқ бода эрур руҳнинг ғизоси,
Чечак-гуллардин ўзгай бўйи ҳам ранги сароси.

Ақиқ ранглигу мисли ёқуту лаълисифат бўлса,
Кимки ичса бир жом, бошига қўнгай ҳумоси.

Қуюлса тонг ила хумморларнинг жомига кул-кул,
Магар барбат садосидин келур хушроқ садоси.

Падар панди каби аччиқдир, аммо фойдаси беҳад,
Эрур нодонга ботилу вале доно равоси.

Ақл фатвоси андоқким, ҳалолдир ичса донолар,
Вале аҳмоқлара макруҳ эрур кайфи сафоси.

Билимдонга ҳалолдирким, ҳаромдир аҳли жоҳилга,
Ҳама яхши-ёмонни ажратур майнинг зиёси.

Ҳаром ўлмиш шароб оламда балким жаҳли жоҳилдин,
Нечаким ичди жоҳил, бўлдилар майнинг адоси.

Шаробни аблаҳ ичса, чун гуноҳи ҳаддидан ошгай,
Тилидин лоф ёғилғай, ўзгариб фикри ҳавоси.

Не хушдирким, қўлингга сунса паймона гўзал маҳбуб,
Гўзал юз шабнами томса, мен ул майнинг гадоси.

Абу Али, тиниқ майни ҳакимона ичавер,
Худо ҳаққи, шудир ҳақнинг йўлин топмоқ давоси.

©️Абу Али Ибн Сино