«شاید مهم‌ترین مداخله جمهوری اسلامی در امور داخلی عراق که با وحدت ملی و یک‌پارچگی این کشور در تعارض بود تاسیس میلیشیاهای (شبه نظامیان) مختلف و حمایت و آموزش دادن آن‌ها در عراق بود. مسلم است که میلیشیاها مانند ارتش یک کشور که قاعدتا برای تمامیت ارضی و تحت پرچم آن کشور می‌جنگد، انگیزه مبارزه ندارند. میلیشیاها تابع اساس‌نامه‌های گروه خود، برای ایدئولوژی و درنهایت برای رهبران گروه خود می‌جنگند. میلیشیاها خلاف ارتش واحد با یکدیگر تضاد منافع پیدا می‌کنند و در نهایت با یکدیگر نیز می‌جنگند. از همه مهم‌تر، میلیشیاها مانند نیروهای نظامی یک ارتش آموزش ندیده و به شکلی هرج و مرج‌طلبانه از خود خشونت نشان می‌دهند. تضعیف ارتش یک کشور تقویت میلیشیاهای آن کشور است و بالعکس. در یکی از نمونه‌ها، سردار پرنفوذ سپاه قدس قاسم سلیمانی در سال ۲۰۰۸ آتش‌بسی را بین دولت عراق و میلیشیاهای تحت حمایت خود رایزنی کرد. باید دانست همان‌گونه که اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مملو از ویدیوهای خشونت‌آمیز و چندش‌آور داعش است، لبریز از ویدیوهای خشونت‌بار میلیشیاهای شیعه حمایت شده از سوی ایران نیز هست.»

کتاب «خاورمیانه در آتش جهادگرایان» نوشته کریم پورحمزاوی| نشر نوگام| ۲۰۱۶‍

در این کتاب خواننده سیری به عمق ایدئولوژی جهادگرایی کرده و از مشرب مذهبی آن اطلاع کسب می‌کند. از آنجا نیز گریزی زده می‌شود به تحولات تاریخی و آنچه که به سیر تکاملی این پدیده انجامیده. در مرحله نهایی، بحران کنونی در خاورمیانه و طرف‌های درگیر در آن و چگونگی کمک کردن این درگیری‌ها به بارور شدن خطر جهادگرایی در منطقه و جهان از دیدگا‌ه‌های مختلفی مورد کنکاش قرار می‌گیرد.
https://nogaam.com/book/2100/