استاد احمد عابدینی(بازاندیشی دینی)

به نام خداوند بخشنده مهربان
سلاح از دشمن بگير
در زماني كه شاه قدرت جهنمي داشت و همه از آن مي‌ترسيدند شعار «مرگ بر شاه» تزريق روح شجاعت در رگ ملت استعمار شده و مرعوب بود ولي پس از فرارش ديگر موضوعيتي نداشت. اما چون استكبار امريكا و شوروي شاخ و شانه مي كشيدند و براي ايران برنامه ميريختند و از اسم ابر قدرتيشان ملتها و دولتها ميترسيدند سزاوار بود كه موقتاً با گفتن مرگ بر آنان ترس را از دل ملتها و دولتها زدود و الحمد لله چنين شد و امروز ديده ميشود كه دولتها و ملتها در مقابل خوي استكباري آنان ميايستند و گاهي با سخن و گاهي با سكوت و گاهي با خنده خوي بد آنان را به چالش ميكشند.
اما اين سلاح كه زماني برنده و روح‌بخش بود امروز در دست استكبار امريكا افتاده تا ما را مرگ طلب معرفي كند. اينجاست كه ملت و دولت بايد اين سلاح را از دشمن بگيرند و با صداي بلند بگويند: اسلام از سِلْم به معناي سلامتي است كلامش هنگام مواجهه با ديگران سلام است و ايده‌اش صلح‌خواهي وكتابش قرآن به معناي خواندني و شروع وحي بر پيامبرش با «بخوان» و شروع كتابش با «بسم الله الرحمن الرحيم» و ختم كتابش با نام مردم است. پيامبرش پس از پيروزي بر بزرگترين دشمنش از«امروز روز بخشش است» ياد كرد و پرچم از دست كساني كه شعار « امروز روز انتقام است» سر داده بودند ستاند و نداي مهرباني و وحدت سر داد.
بنابراين آنان كه به رهبري، مسؤلان، امامان جمعه و جماعات و صدا و سيما دسترسي دارند از آنان بخواهند كه به مردم ياداوري كنند كه دوران شعار مرگ براين و بر آن تمام شده و بايد با ترك آن دشمن را خلع سلاح كرد و با شعار مهرباني، احسان و صلح‌خواهي چهره اصلي دين اسلام را نشان داد. همان ديني كه پيامبرش ابوسفيان، معاويه و هند جگرخوار را بخشود و وصيّ او حضرت علي(ع) سفارش به مهرباني به قاتل خودش كرد و از ظلم به او نهي كرد و سبط اكبر و امام مجتبايش فحش دهندة به خود را كه در شهر غريب بود به ميهمانخانه خود دعوت كرد و امام شهيد و مظلومش، هنگام مواجهه با دشمن در آن بيابان داغ به تك‌تك دشمنانش آب داد و به اسبانشان آب داد. تا شايد كمي از رأفت او در وجود ما ايجاد شود و مقدار سر سوزني او را پيروي كنيم و در دوراني كه اسلام به خشونت متهم شده است اسلام اصيل را معرفي نماييم. احمد عابديني 4/7/97
http://t.me/ostadahmadabedini68

پرسش و پاسخ
1- و ننزل من القرآن ما... يعني شفا خواستن براي مريض يا شفاعت؟
شفا با شفاعت فرق دارد حروف اصلي آنها با هم فرق دارد شفا حروف اصلي آن ( ش،ف،ا ) است ولي شفاعت حروف اصلي آن ( ش،ف،ع) مي باشد
در عربي همه كلمات برمي‌گردد به حروف اصلي آن، ولي در فارسي اين‌طور نيست ما حمد را مي‌خوانيم براي شفاي مريض ولي به معناي اين نيست كه دكتر نرويم، انسان دو جنبه دارد يك جنبه جسمي و دو جنبه روحي. دكتر رفتن جسم را شفا مي‌دهد ولي حمد شفا خواندن باعث روحيه دادن به بيمار و تقويت روح او مي‌شود. و اگر روح بيمار قوي شود او زودتر بهبودي پيدا مي‌كند.
2- آيا شفاعت معصومين را قبول داريد؟ آيا امامزداه‌ها باعث تخريب شخصيت معصومين نمي‌شود؟ مثلا با توسل به امامي مريض شفا نمي‌يابد ولي فلان امامزاده باعث شفاي او مي‌شود.
شفاعت مقام بالايي است كه كاري به، شفا دادن ندارد. در اين سئوال، سئوال كننده شفاعت را شفا دادن اشتباه گرفته است. قبلا گفته شده است كه شفاعت يعني مثلا كسي نمره‌اش 19.5 است و امام به خاطر كارهاي خوبمان از خدا بخواهد كه آن را به بيست تبديل كند، اما به اين معنا نيست كه هر چه خواستيم بكنيم و با ريختن قطره‌اي اشك بر امام حسين (ع) و بدون توبه كردن، تمامي گناهان ما بخشيده شود. اين پارتي بازي است و با عدل خدا نمي‌سازد.
طيق حديثي از امام صادق(ع) كه لحظات آخر به خويشاوندان خود فرمود شفاعت ما به كسي كه نماز را سبك بشمارد نمي‌رسد مسلما شفاعت آنان به بي نماز يا كسي كه روزه نميگيرد نمي‌رسد بلكه به كسي كه هم نماز خود را سبك شمرد هم نمي‌رسد پس بايد كامل بود و اگر مقداري در مستحبات نقص داشتيم آنگاه شفاعت شامل حالمان مي‌شود. ولي الآن از روي اشتباه مي‌گوييم هر چه خواستي گناه كن و با قطره‌اي اشك ريختن بر امام حسين (ع) همه گناهانت مي‌ريزد، كه اين حرف درست نيست.
اما اينكه گمان شود امام‌زاده بيش از امام زور دارد اين تصور غلطي است زيرا ما علت و معلولها را نمي‌دانيم. مثلا امروز دعا مي‌كنيم و خدا اجابت مي كند ولي امور چون زماني و تدريجي است مدتي طول مي كشد تا اثرش ظاهر شود و آنگاه كه اثرش ظاهر مي شود شما در حرم امام‌زادهاي هستي و خبر استجابت دعا به شما مي رسد و شما گمان ميكنيد كه اين معجزه امام زاده است
3- بحث تشخيص مصلحت نظام در زمان كدام امام معصوم بوده است؟
خيلي از چيزها در زمان امام معصوم نبوده است مثل برق، ماشين و ... ، اين دين در زماني آمده كه در جزيره‌اي بوده كه هيچ امكاناتي نداشته است حال اين دين را چگونه مي‌توان در اين جهان پيشرفته آورد كه بتوانيم به احكام آن عمل كنيم؟
در اينجا حرف‌هاي مختلفي زده شده بعضي مي‌گويند كه دين عبارت است از؛ اموري ثابت و متغير، نماز از آن موقع ثابت بوده و الآن هم ثابت است اما در سياست و اقتصاد و...دستورات دين متغير است، بعضي هم مي‌گويند با قائده لاحرج و لا ضرر و امثال آن به مقدار ضرورت مسائل دين را تغيير ميدهيم حال ملاك تغيير چيست؟ من كتابي به نام معيارهاي ثابت و متغير در دين نوشته‌ام، ( به خاطر نداشتن بودجه آن را چاپ نكرده‌ام ). در اين كتاب آمده، كه چه معياري بايد داشته باشيم تا بتوان دين را در زمان فعلي تغيير داد. مثلا قبلا در زمان پيامبر شتر داشته‌اند و ملاك ديه انسان را شتر قرار داده‌اند ولي الآن كه در بعضي از كشورها شتر نيست چه بايد كرد؟ در كشور ما تا حدودي مجمع تشخيص مصلحت تغييرات را انجام مي‌دهد ولي به نظر بنده كار بايد اساسي‌تر انجام شود و ملاك‌هاي ثابت و متغير مشخص شود.
4- فلسفه زيارت را بيان فرماييد و ما چگونه زيارت بخوانيم و چگونه انجام دهيم؟
اين سئوال مشكلي است كه بايد در باره آن مطالعه بسيار كرد و بحث‌هاي مشكلي در اين باره پيش مي‌آيد كه من بلد نيستم ولي از آيت الله سيستاني نقل شده شما كه مثلا از ايران مي‌آييد دعا مي‌كنيد خدايا به حق حضرت علي خواسته‌هاي ما ر ا بر آورده كن، من هم از طرف حضرت مي‌گويم ايشان از ما مي‌خواهند كه دروغ نگوييم يا غيبت نكنيم يا ...، پس زيارت بايد دو طرفي باشد هم ما خواسته‌هايمان را بگوييم و هم آن امام خواسته‌هايي دارد كه ما بايد به آنها توجه داشته باشيم. ما بايد آداب مهماني را بلد باشيم آيا گناهان ما مانع از مهمانداري خوب توسط امام نمي‌شود. زيارت كردن ما با وجود داشتن گناهان مثل اين است كه به مهماني مي‌رويم و به جاي اين كه رفتار خوبي داشته باشيم با لگد به در صاحبخانه مي‌زنيم و انتظار داريم كه از ما هم خوب پذيرايي كند، پس در مهماني رفتن صاحبخانه هم بايد راضي باشد.
http://t.me/ostadahmadabedini68

به نام خداوند مهربان
حسينيه حكيم شب هفتم:
حكمت 64:
1-« اهل دنيا مانند يك قافله‌اي هستند كه حركت داده مي‌شوند ولي آنها خواب هستند.» مثلا با قطار در حال رفتن به مشهد هستيم و ما خوابيم ولي با اين حال به مقصد مي‌رسيم.
2- چه ما بخواهيم چه نخواهيم ما سوار بر مَركب شب و روز هستيم و عمر مي‌گذرد تا ما چيزهايي را ياد بگيريم و چيزهايي را براي خود كسب كنيم. حال اگر در همان مثال قطار به ما گفتند در مسير، درخت‌هايي است كه ميوه دارند و براي خودت ميوه بچين اگر ما توجهي نكرديم يا خواب بوديم يا به كار ديگري مشغول بورديم بهره‌اي از سفر خود نمي‌بريم.
3- بعضي از جوانان وقتي اسم آخرت مي‌آيد مي‌گويند حالا دنيا را بگير تا آخرت. اين حرف مي‌تواند درست باشد چون دنيا مرزرعه آخرت است، ما مي‌توانيم دنياي خوبي داشته باشيم تا آخرت خوبي به دنبالش بيايد و دين به معناي اين نيست كه دنياي بدي داشته باشيم
حكمت 65:
1- انسان وقتي دوستانش را از دست بدهد تنها مي‌شود چون دوست فايده‌هايي دارد، هم كمك‌كار است و هم براي درد دل كردن است و هم براي محبت كردن به او، چون انسان نياز به محبت كردن هم دارد.
2- انسان بدون دوست غريب است و تنهاست. و كسي هم كه دوستش را از دست بدهد او هم تنهاست.
حكمت 66:
1- اگر حاجتي داشتيم، نرسيدن به آن بهتر از رو زدن به ديگران است، چون ممكن است هر روز به خاطر آن بر ما منت بگذارد.
2- انسان مي‌خواهد گرفتاريش حل شود اما نه به هر قيمتي و به هر قيمتي نبايد به هر چيزي رسيد بايد ارزش كار خود، ارزش آبروي خود و ارزش هزينه پرداختي را در نظر گرفت.
حكمت 67:
1- «از دادن چيز كم به ديگران حيا نكن، زيرا محروم ساختن بدتر است»
2- گفته شده سفره نينداختن بهتر است از انداختن يك سفره ناقص، سفره نينداختن يك عيب دارد ولي سفره انداختن چندين عيب دارد. اين جمله درست نيست و با اين كلام امام منافات دارد چون با اين كار ديگران را از داشته‌هاي خود محروم مي‌كنيم.
اين كلمات خيلي كاربردي است و استفاده‌هاي زيادي در زندگي ما دارد.
حكمت 68:
1- عزت نفس داشتن زينت فقر است اگر انسان فقير است و چيزي ندارد بايد عزت نفس داشته باشد و به كسي رو نزند و آبروي خود را نبرد.
2- شكر كردن زينت غني بودن است. شكر گذاري فقط لفظي نيست، بلكه منظور اين است كه نعمت را در راهي كه سزاوار است مصرف كنيم پس شكر نعمت، نعمتت افزون كند يعني شكر عملي، حال يا با كمك كردن به فقير يا كمك عقلي به ديگران به خاطر اين كه توان عقلي دارد و يا ... .
http://t.me/ostadahmadabedini68

5- چرا خداوند شيطان را خلق كرد؟
انسان براي امتحان شدن به دنيا آمده است نه براي خوش گذراني، و شيطان براي اين است كه ما امتحان شويم تك تك كارهاي ما بايد باشد تا آن را محاسبه كنند تا داشته‌هايمان را ببينيم بايد محك امتحان پيش بيايد تا خود را بهتر بشناسيم. و ببينيم با هم چه فرقي داريم چون هر كسي خود را بهترين مي‌داند. برگه‌هاي امتحاني تا به دانش‌آموزان داده نشود هر كسي خود را بهترين مي‌داند.
شخصي از بزرگان با خود مي‌گفت اگر من در صحراي كربلا بودم از امام حمايت مي‌كردم چون تمام واجباتم را انجام داده‌ام، پس حتما از ياران امام حسين (ع)، در صحراي كربلا بودم. با اين فكر به خواب رفت در خواب ديد كه ظهر عاشورا شده و از ياران امام شده و بايد از ايشان هنگام نماز ظهر حفاظت كند، اولين تير كه آمد خود را كنار كشيد و تير به امام و يارانش خورد، خيلي ناراحت شد و با خود عهد كرد كه در تير دوم بيشتر مراقب باشد. تير دوم هم كه پرتاب شد دوباره بي‌اختيار خود را كنار كشيد و از خواب بيدار شد و فهميد درجه‌اش با درجه اصحاب امام حسين بسيار متفاوت است و به صرف اينكه در حالت عادي انسان همه واجبات را انجام ‌دهد، نمي‌تواند بگويد كه انسان كاملي است، بلكه بايد امتحان باشد بايد شيطان باشد تا انسان بتواند خود را در مقابل با شهوات و هواهاي نفساني محك بزند، كه آيا مي‌تواند خود را كنترل كند يا خير؟
6- يكي از اهل سنت مي‌گفت: اختلاف بين اهل سنت و شيعه كار دشمن خارجي است ما چگونه مي‌توانيم اين اختلاف را از بين ببريم با اين كه دين و كتابمان يكي است؟
ما اختلافاتمان به خاطر جهلمان است و اين به خاطراين است كه انتقاد ناپذير هستيم و ديگران هم با يك فيلم يا سخنراني شيعه و سني را عليه هم تحريك مي‌كنند. مشكل جهل با يك كلمه و جمله از بين نمي‌رود بلكه بايد با هم مشورت كنيم و عيوب و ايرادات هم را به هم گوشزد كنيم، و به هم اعتماد كنيم و اشكالات خودمان در نظر داشته باشيم و در رفع آنها بكوشيم. مشكل ما اين است كه همه خواب هستيم و نمي‌خواهيم بيدار شويم و اگر كسي خواست بيدارمان كند به او اعتراض مي‌كنيم. و او را با انواع تهمتها از خود مي‌رانيم.
7- در سال 60 براي بيان فتواي بعضي از علماء، خفقان شديدي بود آيا الآن آزادي هست يا خير؟
كشور ما هميشه كشوري تك صدايي بوده و انتقاد پذير نبوده است، هميشه فردي را به عنوان پيشوا انتخاب كرده‌ايم و فقط حرف او حرف صحيح قلمداد شده است، در حوزه هم همينگونه است فقط فتواي افرادي را مطرح مي‌كنند كه موافق حكومت باشد، ولي نظر و فتواي مخالف را بيان نمي‌كنند، مثل عيد فطر يا مثلا الآن بحث دوچرخه سواري بانوان. تنها در رسانه فتواي كساني كه آن را حرام مي‌دانند بيان مي‌شود. در حالي كه الان با اين وضع اقتصادي آيا ميتوان گفت كه زنان كارهاي خود را با تاكسي انجام دهند؟ با تاكسي به دانشگاه و مدرسه بروند يا سرويس بگيرند؟! بيشتر كارهاي داخلي خانه الآن به دست زنان انجام مي‌شود.
آيا سوار شدن پشت دوچرخه با جلو آن فرق دارد؟ آيا قبلا كه زنان الاغ يا شتر يا قاطر يا اسب سوار مي‌شده‌اند فقط پشت سر مردان سوار مي‌شده‌اند؟
پس الآن هم خفقان در فقه و فتوا و اعلان وجود دارد و مانع مي‌شوند تا اين فتواها كه به نفع زنان، محيط زيست و سلامت و اقتصاد خانواده‌ها است در جامعه پخش شود.
http://t.me/ostadahmadabedini68

به نام خداوند مهربان
حسينيه حكيم شب هفتم:
حكمت 60:
1- «زبان انسان درنده است، اگر به حال خود رها شد انسان را مي‌درد.» همانگونه كه حيوان درنده انسان را مي‌درد، زبان هم اگر رها شود و كنترل نشود، انسان را مي‌درد.
2- فردي از پيامبر (ص) خواست او را نصيحت كند و ايشان چند مرتبه فرمود: زبانت را كنترل كن، آن فرد قانع نشد و بعد حضرت فرمود آيا چيز ديگري جز درو شده‌هاي زبان انسان را به رو در جهنم مي‌اندازد؟
3- انسان با تهمت زدن و دروغ و ... با زبانش ديگران را آزار مي‌دهد و همين باعث جهنمي شدن وي مي‌شود
4- ممكن است انسان با تهمت زدن و غيبت كردن و ...، كار خود را جلو ببرد ولي در قيامت بايد جواب پس دهد.
حكمت 61:
1- زن عقرب است، اما از عقرب‌هايي است كه نيشش شيرين است.
2- عده‌اي اين حديث را توهين به زنان مي‌دانند ولي بعيد است كه حضرت بخواهد توهيني به زنان بكند چون زنان نصف جمعيت را تشكيل مي‌دهند و اين كار بعيد است از معصوم سر بزند. به همين دليل عده‌اي مي‌گويند چنين حديثي جعلي است.
3- بعضي هم مي‌گويند: اين يك قضيه خارجيه است، يعني اين كه در آن زمان زناني بوده‌اند كه نيش مي‌زده‌اند، مثل كساني كه جنگ جمل را به راه انداختند و منظور حضرت افرادي خاص بوده است نه عموم زنان.
4- به نظر من اين سخن مي‌تواند از معصوم صادر شده باشد و اشكالي ندارد. چون در قرآن آمده است فرزندان و اموال شما فتنه هستند، يعني دردِ سر دارند. اما برخي دردِسرها و فتنه‌هايي هستند كه انسان آنها را دوست دارد، زن هم همينطور است همه‌اش گرفتاري است، شوهر مهريه بايد بدهد، خرج او را بايد بدهد اما شيرينيي دارد كه انسان به خاطر آن، همه چيزهاي ديگر را تحمل مي‌كند.
5- اين حديث به ما مي‌گويد زن گرفتن سختي دارد اما شيريني هم به دنبال دارد. پس اين حديث مي‌تواند از امام صادر شده باشد و توهيني به زن هم نيست.
6- سخني كه به امام نسبت داده‌اند كه زنان ناقص العقول و ناقص الايمان هستند، بارها گفته‌ام كه جعلي است و بعيد است كه امام معصوم آن را فرموده باشد.
حكمت 62:
1- «اگر به تو سلام كردند تو بهتر از آن را جواب بده» مثلاً اگر فقط گفتند سلام، تو با سلام عليكم جواب بده و اگر گفتند سلام عليكم تو با عليكم السلام و رحمه الله جواب بده، و ...، اين مسئله فقط مربوط به سلام نبايد باشد بلكه بهتر است هر خوبي را بهتر و بيشتر جواب بدهيم. و هر كار خيري را كسي انجام داد ما بهتر و بيشتر جواب او را بدهيم. اگر مهماني داد ما هم به او مهماني بدهيم و اگر هديه‌اي داد ما به او بهترش را بدهيم. البته اين به معني چشم و هم چشمي نيست.
2- اين سخن حضرت، در قرآن سوره نساء/86 آمده است.
3- در رساله‌هاي مراجع تقليد آمده است اگر اهل كتاب به شما سلام كردند در جوابشان يا فقط بگو سلام يا عليك و بيشتر جواب نده، ولي اين كلام حضرت علي (ع) كلي است و در مورد همه است و همه كس را بايد بهتر جواب سلامشان را داد و با اين كار باعث جلب آنان شده و همچنين در دل‌ها نفوذ كنيم.
5- مي‌توانيم در مورد جنگ و صلح، هم چنين كنيم و با قبول صلح در ابتدا جلو جنگ و خونريزي را بگيريم.
http://t.me/ostadahmadabedini68

آياتي وجود دارد كه اشاره بر وجود امام زمان (عج) دارد، مثل « و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض ... » يعني ما اراده داريم ( فعل مضارع دلالت بر استمرار دارد) كه منت گذاريم بر كساني كه به استضعاف كشيده شده‌اند و اينان را امام قرار خواهيم داد، همه را كه نمي‌شود امام قرار داد، پس معلوم مي‌شود كساني كه ازنظر علمي و ساير صفات مثبت بالاتر هستند امام مردم هستند كه به آنان علم و...ياد مي‌دهند، و زماني خواهد شد كه مردم از نظر علمي انقدر بالا رفته كه انسان‌هاي زورمند و قدرتمند در كنار مستضعفان قرار مي‌گيرند و به تعبير روايات گرگ و ميش كنار هم قرار مي‌گيرند.
3-زمان ظهور چه زماني است؟
وقت و زمان ظهور براي ما مشخص نيست و روايتي در اين زمينه نداريم، چون وجود امام براي اميد بخشي است و براي اين است كه انسان‌ها اميد خود را در هيچ زماني از دست ندهند. اين كه در رواياتي آمده كه روز جمعه يا شنبه يا ... ظهور خواهد كرد هم به همين دليل اميد بخشي است و اين كه انسان‌ها هميشه اميدوار باشند.
4- ما اعتقاد داريم تا خدا نخواهد هيچ برگي از درخت نخواهد افتاد، چرا ائمه عليهم السلام مي‌ترسيدند خود را به عنوان امام معرفي كنند؟
آن بزرگواران با عقل و اختيار خود چنين كاري را مي‌كردند، درست است كه خداوند همه چيز را مي‌داند و بر همه چيز قدرت دارد ولي عقل و اختيار هيچكس از جمله ائمه را نگرفته است، همانگونه كه اختيار حاكمان زمان آنان را نگرفته است، اگر آنان خود را به طور صريح امام معرفي مي‌كردند، خلفا هم با اختيار خود آنان را به شهادت مي‌رساندند.
5- آيا مسجد جمكران حقيقت دارد يا خير؟
اگر حقيقت به اين معناست كه وجود خارجي دارد يا خير؟ بله وجود خارجي دارد.و چنين مسجدي در نزديكي قم هست. اما آيا اين كه امام زمان (عج) به آنجا وارد شده، در آنجا نماز خوانده، يا وارد چاه مي‌شود و نامه‌ها را مي‌خواند، اين‌ها همه دليل مي‌خواهد و دليلي در اين باره وجود ندارد.
ما شنيده‌ايم كه گفته‌اند فردي به نام شيخ حسن جمكراني گفته است كه من خواب ديدم كه امام به من فرمود در اين مكان مسجدي بنا كنم، معلوم نيست آيا واقعا خواب ديده؟ آيا رؤيايش صادقه بوده؟ آيا واقعا زنجيري پيدا كرده؟ يا عده‌اي براي استفاده‌هاي ديگر، مثل با ارزش شدن زمين‌هايشان چنين چيزهايي را جعل كرده‌اند.
6- انتقاد و پيشنهاد را توضيح دهيد.
انتقاد يعني نقد كردن و ارزيابي حرف طرف و مشخص كردن درجه ارزش آن. مانند نقد طلا كه تعيين عيار آن است.

http://t.me/ostadahmadabedini68

در مورد امام زمان (عج) هم نظرات مختلفي وجود دارد:
بعضي مي‌گويند اصلا به دنيا نيامده است، عده‌اي ديگر نظرشان اين است كه غايب شده است و عده‌اي ديگر مي‌گويند در زمان غيبت از دنيا رفته است، يعني بعد از غيبت صغرا از دنيا رفته است. در روز تولد ايشان نيز اختلاف است. و سخنها در اين باره بسيار دقيق و كارشناسانه است. و بايد در بين اهل آن بحث شود.
2-آيا آيات قرآن بر وجود امام زمان دلالت دارد يا خير؟
اگر منظور دلالت صريح باشد، مثل آمدن لفظ عيسي و موسي و ... در قرآن، نه در قرآن چنين دلايل صريحي نيست ولي آياتي وجود دارد كه مفهوم آن بر اين مطلب دلالت دارد كه اهل فن و متخصصين آن را تشخيص مي‌دهند. اين افراد در تمام امتحانات موفق شده و و در تمامي بحران‌ها امام واقعي را شناخته‌اند و دلايلي دارند كه مي‌گويند امام زمان (عج) زنده است و در غيبت به سر مي‌برد ولي دلايل آنان خيلي ظريف است كه همه كس آن را نمي‌فهمد. بلكه اهل تخصص مي‌فهمند
آياتي وجود دارد كه اشاره بر وجود امام زمان (عج) دارد، مثل « و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض ... » يعني ما اراده داريم ( فعل مضارع دلالت بر استمرار دارد) كه منت گذاريم بر كساني كه به استضعاف كشيده شده‌اند و اينان را امام قرار خواهيم داد، همه را كه نمي‌شود امام قرار داد، پس معلوم مي‌شود كساني كه ازنظر علمي و ساير صفات مثبت بالاتر هستند امام مردم هستند كه به آنان علم و...ياد مي‌دهند، و زماني خواهد شد كه مردم از نظر علمي انقدر بالا رفته كه انسان‌هاي زورمند و قدرتمند در كنار مستضعفان قرار مي‌گيرند و به تعبير روايات گرگ و ميش كنار هم قرار مي‌گيرند.
3-زمان ظهور چه زماني است؟
وقت و زمان ظهور براي ما مشخص نيست و روايتي در اين زمينه نداريم، چون وجود امام براي اميد بخشي است و براي اين است كه انسان‌ها اميد خود را در هيچ زماني از دست ندهند. اين كه در رواياتي آمده كه روز جمعه يا شنبه يا ... ظهور خواهد كرد هم به همين دليل اميد بخشي است و اين كه انسان‌ها هميشه اميدوار باشند.
4- ما اعتقاد داريم تا خدا نخواهد هيچ برگي از درخت نخواهد افتاد، چرا ائمه عليهم السلام مي‌ترسيدند خود را به عنوان امام معرفي كنند؟
آن بزرگواران با عقل و اختيار خود چنين كاري را مي‌كردند، درست است كه خداوند همه چيز را مي‌داند و بر همه چيز قدرت دارد ولي عقل و اختيار هيچكس از جمله ائمه را نگرفته است، همانگونه كه اختيار حاكمان زمان آنان را نگرفته است، اگر آنان خود را به طور صريح امام معرفي مي‌كردند، خلفا هم با اختيار خود آنان را به شهادت مي‌رساندند.
5- آيا مسجد جمكران حقيقت دارد يا خير؟
اگر حقيقت به اين معناست كه وجود خارجي دارد يا خير؟ بله وجود خارجي دارد.و چنين مسجدي در نزديكي قم هست. اما آيا اين كه امام زمان (عج) به آنجا وارد شده، در آنجا نماز خوانده، يا وارد چاه مي‌شود و نامه‌ها را مي‌خواند، اين‌ها همه دليل مي‌خواهد و دليلي در اين باره وجود ندارد.
ما شنيده‌ايم كه گفته‌اند فردي به نام شيخ حسن جمكراني گفته است كه من خواب ديدم كه امام به من فرمود در اين مكان مسجدي بنا كنم، معلوم نيست آيا واقعا خواب ديده؟ آيا رؤيايش صادقه بوده؟ آيا واقعا زنجيري پيدا كرده؟ يا عده‌اي براي استفاده‌هاي ديگر، مثل با ارزش شدن زمين‌هايشان چنين چيزهايي را جعل كرده‌اند.
6- انتقاد و پيشنهاد را توضيح دهيد.
انتقاد يعني نقد كردن و ارزيابي حرف طرف و مشخص كردن درجه ارزش آن. مانند نقد طلا كه تعيين عيار آن است.

در مورد امام زمان (عج) هم نظرات مختلفي وجود دارد:
بعضي مي‌گويند اصلا به دنيا نيامده است، عده‌اي ديگر نظرشان اين است كه غايب شده است و عده‌اي ديگر مي‌گويند در زمان غيبت از دنيا رفته است، يعني بعد از غيبت صغرا از دنيا رفته است. در روز تولد ايشان نيز اختلاف است. و سخنها در اين باره بسيار دقيق و كارشناسانه است. و بايد در بين اهل آن بحث شود.
2-آيا آيات قرآن بر وجود امام زمان دلالت دارد يا خير؟
اگر منظور دلالت صريح باشد، مثل آمدن لفظ عيسي و موسي و ... در قرآن، نه در قرآن چنين دلايل صريحي نيست ولي آياتي وجود دارد كه مفهوم آن بر اين مطلب دلالت دارد كه اهل فن و متخصصين آن را تشخيص مي‌دهند. اين افراد در تمام امتحانات موفق شده و و در تمامي بحران‌ها امام واقعي را شناخته‌اند و دلايلي دارند كه مي‌گويند امام زمان (عج) زنده است و در غيبت به سر مي‌برد ولي دلايل آنان خيلي ظريف است كه همه كس آن را نمي‌فهمد. بلكه اهل تخصص مي‌فهمند

به نام خداوند مهربان
شب ششم مسجد حاج نوروز، بحثي در مورد امام زمان (عج):
1- به خاطر حوادث پيش آمده عده‌اي منكر امام زمان (عج) هستند، مثلا هر روز عده‌اي ادعاي امام زمان بودن مي‌كنند به طوري كه در مورد امام زمان اصلي هم شك مي‌كنيم، در اين باره چه بايد كرد؟
وقتي مي‌بينيم در بازار طلاي تقلبي وجود دارد، پس حتما طلاي اصلي هم هست و ما بايد زيرك باشيم تا بتوانيم طلاي تقلبي را از اصلي تشخيص دهيم، نه اين كه منكر طلاي اصلي و واقعي باشيم. دلايل خدا شناسي همه جا هست اما دلايل پيامبر شناسي كمتر و دقيق‌تر و دلايل امام شناسي از آن كمتر و دقيق‌تراست.
مثلا كوه‌هايي در اطراف نجف‌آباد است كسي نمي‌تواند بگويد من نمي‌بينم چون از همه طرف اين كوه‌ها پيدا هستند، و دلايل وجود آن همه جا هست، اگر كسي اين كوهها را نبيند كور است. اما آيا جنس اين كوه‌ها چيست؟ خاك است يا سنگ، و اگر سنگ است چه نوع سنگي است؟ دلايل آن كمتر و دقيق‌تراست، چون ممكن است كسي نزد كوهها نرفته باشد.
ممكن سئوال شود آيا در اين كوه‌ها طلا هم وجود دارد يا خير؟ اين ديگر دلايلش خيلي كمتر از قبلي و بسيار دقيق‌تراست چون كاري است تخصصي و بايد فردي متخصص باشد تا بتواند تشخيص دهد آيا كوه طلا دارد يا خير؟
در اين مثال دلايل وجود كوه، همان دلايل خداشناسي است و هر كس خدا را نشاسد دلش كور است، شناختن جنس كوه مثال براي دلايل پيامبر شناسي است كه نسبت به خداشناسي دلايلش كمتر و دقيق‌تراست، و وجود طلا در كوه هم مثال دلايل امام شناسي است كه اگر ما محقق معدن شناسي باشيم به آن دلايل دست پيدا مي‌كنيم.
در مورد امامت حضرت علي (ع) دلايل زياد است، اگرچه كمتر از دلايل رسالت پيامبر است. دلايل امامت حسنين فراوان است. اما از امام چهارم دلايل كمتر و دقيق‌تر مي‌شود و شناخت آن بزرگواران تخصصي‌تر است و بنابراين برخي امام پنجم را نشناختند و 4 امامي شدند برخي امام كاظم را نشناختند و 6 امامي شدند. برخي امام رضا را نشناختند و هفت امامي شدند ولي هر كسي به اين حد از تخصص رسيد كه امام رضا (ع) را قبول كرد، از كساني است كه خيلي متخصص در امام شناسي است و ديگر همه ائمه عليهم السلام تا امام دوازدهم را قبول دارد. چون در زمان امام رضا (ع) چند شبهه اساسي به وجود آمد كه باعث شد عده‌ زيادي بريده و واقفه شوند، كه اين شبهات عبارت است از:
الف) از زمان امام حسين (ع) هيچ امامي علنا خود را امام معرفي نمي‌كرد، اما امام رضا (ع) اين كار را انجام داد و وقتي به ايشان اعتراض شد كه چرا چنين كردي؟ جواب داد: آنها پدر مرا كشته‌اند و ديگر مرا نمي‌كشند.
ب) آن حضرت تا سن 50 سالگي فرزندي نداشت و وقتي از ايشان سئوال مي‌شد كه تو امام زمان قائم هستي؟ جواب مي‌دادند بعدا خواهد آمد، و با اين حال بچه‌دار هم نمي‌شد و همين مسئله باعث شد كه اين شبهه ايجاد شود كه ايشان امام نيستند.
ج) تنها امامي كه در حكومت پستي داشت امام رضا (ع) است، و هيچكدام از ائمه ديگر با حكومت سرو كاري نداشتند.
اين سه شبهه سه امتحان بزرگي بود كه براي شيعه به وجود آمد و كساني كه توانستند به پاسخ درستي در اين سه مورد برسند امامت امام رضا (ع) را قبول كرده و امامت بقيه امامان مثلا امام جواد 7 ساله يا بعد از ايشان تا امام زمان را هم پذيرفتند.
در مورد امام زمان (عج) هم نظرات مختلفي وجود دارد:
http://t.me/ostadahmadabedini68