آینه عبرت؛ سرنوشت محتوم حکومت های ایدئولوژیک
خِمِرهای سُرخ نام گروهی با تفکرات و ایدئولوژی مائویستی بود که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ میلادی بر کشور کامبوج حکومت می‌کرد. این حکومت برآمده از حزب کمونیست کامبوج بود و روش حکومتی آن ها به گونه‌ای بود که در این سال‌ها منجر به نسل‌کشی و قتل‌عام ۱٫۷ میلیون نفر شد که ۲۱ درصد کل جمعیت کامبوج را شامل می‌شد.
تمام سربازان خمرهای سرخ متشکل از خود مردم کامبوج بودند و یک چهارم جمعیت کامبوج توسط هموطنان خودشان به قتل رسیدند!!
خِمِرهای سُرخ با در دست گرفتن قدرت تغییرات شدیدی را در جامعه ایجاد کردند به گونه‌ای که جامعه‌ای کاملاً کمونیستی و خودکفا ایجاد کنند. آن ها حکومت «دموکراتیک کامبوج» را تأسیس کردند. آن ها تمام مردم را به کار منظم و اجباری در مزارع مجبور کردند و مظنونان را مورد شکنجه قرار می‌دادند یا می‌کشتند.
پُل پوت، معروف به «برادر شماره ۱»، رهبر خِمِرهای سُرخ بود. نون چه‌آ، معروف به «برادر شماره ۲»، ایدئولوگ ارشد و دست راست پل پوت. لنگ ساری، معروف به «برادر شماره ۳»، وزیر امور خارجه خِمِرهای سُرخ؛ خیو سامفان، رئیس‌جمهور کامبوج از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۹ میلادی؛ سام بیت، از ژنرال‌های خِمِرهای سُرخ؛ اینگ تریت، وزیر امور اجتماعی رژیم خِمِرهای سُرخ و همسر لنگ ساری؛ کاینگ گوک ایو، معروف به «داچ»، رئیس زندان مخوف تیول اسلنگ در رژیم خِمِرهای سُرخ.
القای حس خفگی با آب از روش‌های مرسوم اعتراف‌گیری خمرهای سرخ در فاصله سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ میلادی در کامبوج بود.
خمرهای سرخ عاقبت به دست ارتش ویتنام سقوط کرد و با روی کار آمدن دوباره نظام پادشاهی به آرامش رسید.
با بهره گیری از ویکی پدیا
@paniranist_org
خِمِرهای سُرخ نام گروهی با تفکرات و ایدئولوژی مائویستی بود که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ میلادی بر کشور کامبوج حکومت می‌کرد. این حکومت برآمده از حزب کمونیست کامبوج بود و روش حکومتی آن ها به گونه‌ای بود که در این سال‌ها منجر به نسل‌کشی و قتل‌عام ۱٫۷ میلیون نفر شد که ۲۱ درصد کل جمعیت کامبوج را شامل می‌شد.
تمام سربازان خمرهای سرخ متشکل از خود مردم کامبوج بودند و یک چهارم جمعیت کامبوج توسط هموطنان خودشان به قتل رسیدند!!
خِمِرهای سُرخ با در دست گرفتن قدرت تغییرات شدیدی را در جامعه ایجاد کردند به گونه‌ای که جامعه‌ای کاملاً کمونیستی و خودکفا ایجاد کنند. آن ها حکومت «دموکراتیک کامبوج» را تأسیس کردند. آن ها تمام مردم را به کار منظم و اجباری در مزارع مجبور کردند و مظنونان را مورد شکنجه قرار می‌دادند یا می‌کشتند.
پُل پوت، معروف به «برادر شماره ۱»، رهبر خِمِرهای سُرخ بود. نون چه‌آ، معروف به «برادر شماره ۲»، ایدئولوگ ارشد و دست راست پل پوت. لنگ ساری، معروف به «برادر شماره ۳»، وزیر امور خارجه خِمِرهای سُرخ؛ خیو سامفان، رئیس‌جمهور کامبوج از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۹ میلادی؛ سام بیت، از ژنرال‌های خِمِرهای سُرخ؛ اینگ تریت، وزیر امور اجتماعی رژیم خِمِرهای سُرخ و همسر لنگ ساری؛ کاینگ گوک ایو، معروف به «داچ»، رئیس زندان مخوف تیول اسلنگ در رژیم خِمِرهای سُرخ.
القای حس خفگی با آب از روش‌های مرسوم اعتراف‌گیری خمرهای سرخ در فاصله سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ میلادی در کامبوج بود.
خمرهای سرخ عاقبت به دست ارتش ویتنام سقوط کرد و با روی کار آمدن دوباره نظام پادشاهی به آرامش رسید.
با بهره گیری از ویکی پدیا
@paniranist_org