🔸شرایط بوجود آمده برای نقش مادر/پدر:
باید کودکتان را برای زدن آمپول حساسیت هر هفته به مطب دکتر ببرید.اگرچه میدانید که او از رفتن به آنجا میترسد و نیز میدانید اکثر اوقات درد آن آمپول فقط چند ثانیه طول میکشد، اما امروز بعد از ترک آنجا کودک شما با عصبانیت و ناراحتی شکایت میکند.
شما در چنین صحنه ای دو بار بازی خواهید کرد.
1⃣ دفعه اول با نپذیرفتن احساس ناراحتی اش به او (همبازیتان) اجازه شکایت کردن ندهیدو برای اینکار از عبارات زیر استفاده کنید (یا جملاتی که ساخته خودتان است ):
+ بسه دیگه ، اونقدر هم درد نداره !
+ داری یه مسئله کم اهمیتو برای خودت بزرگ میکنی
+ برادرت هر وقت آمپول میزنه اصلاً شکایت نمی کنه
+ داری مثل بچه کوچیکا رفتار میکنی
+ خوب بهتره که به این آمپولا عادت کنی ، چون باید هر هفته یکی بزنی
وقتی مکالمه شما بصورت طبیعی به پایان رسید از خود بپرسید احساس واقعیتان چه بوده و پاسخ را با همبازی خود در میان بگذارید
2⃣ صحنه درست به همان شکل قبل است اما اینبار شما واقعا گوش میکنید و پاسخهای شما نشانه اینست که احساسی که دارد را پذیرفته اید :
+ انگار واقعاً درد داره
+ آخ بمیرم برات چقدر درد کشیدی
+ دردت طوریه که دوست نداری برای دشمنت هم اتفاق بیفته
+ اصلا آسون نیست که هر هفته این آمپولا رو بزنی وقتی تموم بشن خیلی خوشحال میشی
در اینجا هم وقتی مکالمه شما بصورت طبیعی به پایان رسید از خود بپرسید احساس واقعیتان این بار به چه صورت بوده و پاسخ تان را با همبازی خود در میان بگذارید.
@pedarmadarherfee
