انجمن شعر و داستان کودک و نوجوان دانشگاه شیراز

یا هو
نکته ها(۱)
یکی از اختیارات عروضی که در کتاب های مربوط به وزن به رسمیت شناخته شده و اغلب شاعران در سروده های موزون خود از آن بهره می گیرند، امکان بلندخوانی هجای کوتاه است. باید در نظر گرفت که این اختیار ویژه ی پایان کلمات است و شاعران مجاز نیستند در میان کلمات از آن استفاده کنند. از همین دسته است، بلندخوانی کسره ی پایان کلماتی که پس از آن ها از نشانه ی "ها"ی جمع استفاده شده، چون نمونه های زیر از دفتر #ورمشور سروده ی #مرتضی_امیری_اسفندقه در مثال های زیر که در آن ها نوع تلفظ کلمات آینه و دغدغه به موسیقی شعر لطمه زده است:
این دغدغه ها این تکلف ها، دریغا
آن سرخوشی آن بی خیالی را چه کردی؟

آینه ها چه به من می گویند؟
نگرانم نگرانم امشب
#محمد_مرادی
@drmmoradi

همه ما محمد جواد محبت را با شعر دو کاج می‏شناسیم و با شعرش خاطره داریم. این شعر القا کننده مفهوم دوستی و محبت و درحقیقت منتقل کننده تفکر شاعر به مخاطبان کودک و نوجوان است. بی شک محمد جواد محبت را می‎توان شاعر اندیشه نامید. شاعری که در آثار فراوانش با هر قالب و ساختاری که باشد در تلاش است جهان‎بینی مشخص خود را به دور از هر گونه تاکید بر هنرمندی و افزایش زیبایی کلام با مخاطب به اشتراک بگذارد. ایدئولوژی حرف اول را در شعر محبت می‏زند خواه نگاهی ارزشمند به آیین و مذهب و اصول و فروعش و خواه دردمندی در شعرهای انقلاب، و این عاطفه‌‏مندی در شعر است که مخاطب را تحت تاثیر قرار می‎دهد و با خود همسو می‎کند.
محبت از شاعران نسل اول انقلاب است که توانسته از نگاه سنتی غالب در گذشته ادبی ایران قدری فاصله بگیرد و تا حدودی از نوآوری‏های کلامی و ساختاری رایج در شعر انقلاب در کنار افرادی چون جواد محقق، حسین اسرافیلی و نصراله مردانی بهره گیرد. آبشخور شعری اوآمیخته‌ای از شعر کهن، شعر و نگاه شاعران رمانتیک عصر پهلوی و شعر انقلاب است. تنوع در قالب و ساختار از مشخصه‏‌های اشعار او است. از مثنوی و غزل که قالب‎هایی کاملا سنتی هستند گرفته تا چهارپاره و نیمایی این قالب‎های نو در کارنامه شعری محبت دیده می‌‏شود. طیف وسیعی از افراد از نظر سنی مخاطب شعرهای محبتند. او برای نوجوانان تا بزرگسالان شعر دارد و همین دقیقه است که در بعضی از شعرهای او زبان را متغیر کرده است. نگاه ایدئولوژیک شاعر در بعضی از شعرها باعث شده است فضای احساسی-مذهبی ساده و صمیمی دستخوش دوگانگی زبانی شود که البته نگاه تربیتی و آموزشی او با اثر پذیری از سعدی و حضور طنزی پنهان در برخی از اشعار،شعرش را برای مخاطب دلچسب می‌کند. همان گونه که اشاره شد محبت در فکر انتقال اندیشه در بستر شعر است
نمونه‌ای از شعرهایش را با هم می‌خوانیم
با نسیم
می وزد به پرده‌های دود
شعله گرم پا گرفتن است
بوی شب
نشسته در گیاه میلکان
بوی روز
جاری از گل خروس‌خوان
****
دوباره فصل شکفتن دوباره شبنم ماه
دوباره خاطره‌ای از طراوتی دلخواه
پر از نشانه شوق است کهکشان خیال
پر از صدای تماشاست کوچه‌های نگاه
گذشت یازده امشب شب دوازده است
که عکس ماه بیفتد میان برکه و چاه
شلال گیسوی شب ش سپید از مهتاب
رسید پیک سحر بردمید صبح پگاه
کجاست ماه تمامی که عین خورشید است
سرور بخش به ناگاه جان جان‌آگاه
جوانه زد دل آیین شکفت شاخه دین
بهار باور مردم سپید، سرخ، سیاه
که آن سلاله خوبان مَعدلت گستر
رسد به داد دل مردم عدالت‌خواه
بیا که دست امید است و دامن تو عزیز
بیا که منتظران تواند چشم به راه

#معصومه_مرادی
#محمد_جواد_محبت
@naghdine