#lirik_chekinish

Martin!

Dalli tug'yon,
Alamkor bir his
Sig'dirmadi uni jahonga.
Masxaraboz hayot,
Didsiz qiz,
Molparast qiz tig' sanchdi unga.

Olchoq mulkdor,
Johil noshirlar
Qaydan bilsin  – nedir ehtiros.
Ular-chun zavq – so'qqabosh lobar
Mansab
Va pul atalmish qog'oz.

Haqgo'yligi – erkiga rahna,
Mardlik boshga balo bo'lgan choq,
U o'yladi:
Yer iflos sahna,
Tuyg'u –ermak,
Inson – qo'g'irchoq.

Yaxshilar ko'p.
Mister Jek London
Xalos etdi uni bu darddan. –
Tinch suzardi kema...
Nogohon –
Suvga otdi yigitni bortdan.

...Unga  go'yo hamon nedir kam,
Yuragida hanuz armon,
Kin.
Betoqat, sho'x dengizga boqsam,
Ko'z o'ngimda jonlanar
Martin!

To'lqin uvlar,
To'lg'anar dengiz.
Qasoskor ruh yuribdi daydib
Sohil bilan jang qilar tengsiz.
Dahshat solar
Qaytib va qaytib.

Isyonkorsan,
O, Martin, hanuz
Endi dardmand dengizsan, ammo,
Qoyalar-chi?
Ochko'z va hissiz –
Lordlar yurti – firibgar dunyo.

Qoyalar mo'rt,
Abadiy emas,
Biroq bo'lmas oson chilparchin,
Kim aytdi: erk – shunchaki havas?
Erk –  bu kurash,
Bo'sh kelma, Martin!

Anvar Obidjon