عروس ڪُرد

مگه چندبار، آدمی میاد تو زندگیمون که وقتی بدقلق و ناراحتیم، همه این بداخلاقیا رو به جون بخره و فرق بین درک کردن و ترک کردن رو تشخیص بده؟
اگه همچین آدمی رو کنارت داری، از دستش نده....🍃
@Kord_Aros

#عروس_ڪرد
#پارت122

شهربانو بدون جواب دادن سلام او ،  بار دیگر با دقت او را از نظر گذراند .
سپس  نگاه پرسشگرش را به رامان دوخت .
_معرفی نمی کنی ؟!
رامان نگاهش را به موژان که همچنان در گوشه ی تخت خودش رامچاله کرده بود دوخت .
ترس لانه کرده در  نگاه مخمورش  ، قلبش را فشرده کرد .

   سکوتش که طولانی شد. به سمت موژان رفت . دست دور شانه ی او انداخت .

موژان چنان غافلگیر شد که نتوانست حرکتی بکند .
نگاه پراخم شهربانو بین دست او وشانه ی دخترک چرخید و قبل از اینکه دهن باز کند
رامان پیشقدم شد وباصدای جدی خود سکوت را شکاند

_موژان عشق من
نگاه بهت زده ی موژان و شهربانو همزمان به سمت او چرخید .
چشم درشت شده ودهن باز موژان ، رامان را به خنده انداخت .
موژان تکانی خورد وخواست حرفی بزند که شانه ش توسط پنجه ی رامان فشرده شد .
نگاه جدیش او را به سکوت دعوت کرد .

هر چند که زبانش بند امده ونمی توانست حرفی بزند .

دقیقه ای به سکوت گذشت ودرنهایت شهربانو سکوت را شکاند.

_عشق  تو ؟!
پناه برخدا رامان
انتظار داری باور کنم !!!

رامان تاک ابرویی بالا انداخت
_چیزی رو که چشمت می بینه باید باور کنی شهر بانو !!
شهربانو عینک خود را از چشم دراورد .
نگاهش چندین  بار بین برادر زاده و ان دختر رنگ پریده چرخید .

سخت بود چیزی را که نگاهش می دید باور کند .
از طرفی برادر زاده ی خود را خوب می شناخت .
محال بود او دختری را به حریم خانه ش بیاورد !!
وقتی شروع به صحبت کر 
صدایش دیگر صلابت چند دقیقه قبل را نداشت
_حرفی به من  در مورد عشقت نزده بودی !!!

رامان دست خود را از شانه ی موژان برداشت .
صدای لرزان موژان را شنید که نامش را زیر لب صدا زد .
جوابی نداد

از تخت فاصله گرفت وبه سمت شهربانو قدم برداشت .
_منتظر اومدنت بودم
ترجیح دادم حضوری در موردش صحبت کنم !!
حالا بهتره اجازه بدیم موژان بخوابه
شما هم استراحت کن فردا در موردش صحبت می کنیم
شهربانو  دسته ی عینک را در دستانش فشرد .
_حتما صحبت می کنیم !

https://t.me/c/1596299373/17
https://t.me/c/1596299373/17
پارت اول رمان ♥️👆

#عروس_ڪرد
#پارت121

موژان با سنگینی نگاهی چشم باز کرد .

نگاهش از پشت عینک  در نگاه  زنی میانسال و لاغر اندام که کنار تختش ایستاده بود وخیره   تماشا یش می کرد قفل شد .
ابتدا گمان برد رویا می بیند .
به همین دلیل ، پلک بست .
اما با احساس سایه ای که روی صورتش افتاد
مجدادا پلک باز کرد وچون همان زن کشیده قامت را دید
ناخواسته فریادی  کشید و روی تخت نشست .
خواب نمی دید و بیدار بود .‌
گیجی خواب باسرعت از سرش پرید .

نفس زنان کمی خود را روی تخت  عقب کشید و  پرسید
_شما کی هسین ؟!
زن با خونسردی عینک خود را در چشم جابه جا کرد ونگاهش را   در اندام او چرخاند .
_این سوال رو من از تو می پرسم دختر جوان

تو کی هستی ودر خونه ی برادرزاده ی من چه می کنی !!!
صدایش زیادی سرد و  جدی بود و چند ثانیه ای طول کشید تا جمله ش در سر موژان
معنا بگیرد .
اگر رامان برادر زاده ی این زن بود
پس او  عمه ی رامان بود .

قبل از اینکه بخواهد واکنشی نشان بدهد
قامت رامان در چهارچوب در قرار گرفت .
نگاه بهت زده ش به سمت رامان چرخید .
در نگاه ترسیده ش یک عالمه سوال نهفته بود .
رامان خیلی زود به خود آمد .
نگاه از صورت  رنگ پریده ی موژان   گرفت وداخل اتاق شد .
مقابل او ایستاد و گفت

_شهربانو
چه سوپرایز غافلگیرانه ای !!
هفته ی بعد منتظر‌ آمدنت  بودم .
شهربانو با تعلل،  نگاه از دختر گرفت و به برادرزاده ش دوخت
_من اما، بیشتر غافلگیر شدم !

اشاره ش به روی تخت بود .
رامان کنایه ی اورا  نشنیده گرفت ودرحین به آغوش کشیدن او پرسید
_چرا بهم  خبر ندادی فرودگاه  دنبالت بیام !!

شهربانو  بوسه ی پرمحبتی روی پیشانی او نشاند
_دیروقت بود ونمی خواستم مزاحم استراحتت بشم
از آغوش رامان خود را بیرون کشید .
نگاهش مجدادا روی تخت چرخید وباهمان صدای زنگدار خود گفت

_سلام بلد نیسی یا هنوز زبونت باز نشده !
موژان  چون نگاه اورا روی خود دید .
متوجه شد مخاطبش خود اوست و با چشمی گرد شده از تعجب  ،  دستپاچه سلامی داد .

https://t.me/c/1596299373/17
https://t.me/c/1596299373/17
پارت اول رمان ♥️👆